Rando des Fours

Als ik om negen uur ga kijken bij de oven in ons dorp brand er een fel vuur daar binnen en als je er vlak voor staat voel je de enorme hitte.

De mannen zijn nog bezig om wat schaduw te creëren en dat is beslist nodig want de temperatuur begint al weer flink op te lopen.

Een plattegrondje van Le Serret en de overige gehuchten waar vandaag een oven brandt en die de wandelaars aan kunnen doen. We verwachten eigenlijk niet veel mensen want het is te warm om te wandelen. Mart en ik hebben de eerste beurt om wandelaars te ontvangen en wat te eten en drinken aan te bieden. Maar in de twee uur dat wij er zaten is er niemand langs geweest. Ondertussen hebben we wel geproefd van wat taarten, zoet en hartig en er zitten heerlijke bij. Ook mijn bramentaart smaakt verrukkelijk.

Patrice heeft het zwaar daar voor die warme oven met het inzetten en uithalen van de taarten.

Zijn dochter met kleindochters komen even kijken. Lucy was nog een meisje toen wij hier in Le Serret kwamen, ongeveer de leeftijd van haar oudste dochter nu die net zo oud is als onze Saar.

Ik ben net nog even gaan kijken bij de oven en inmiddels zijn er toch vijftien dappere wandelaars langs geweest. We zullen ons moeten beraden of we door moeten gaan met dit leuke evenement. De steeds hogere temperaturen maken zoiets als dit bijna onmogelijk.