Ik vond de chocolade-kastanjetaart die mijn buurvrouw Sylvie deze zomer maakte zo lekker dat ik nog maar een paar blikken kastanjecrème heb gekocht. Dit is echt een taart waar mijn kinderen en kleinkinderen gek op zullen zijn. De kastanjepuree- en crème is overal te koop, deze blikken kocht ik in de Intermarché waar ze een hele afdeling hebben met streekproducten uit de Ardèche. Zowel Aubenas, waar deze blikken vandaan komen als Privas zijn een fabriek rijk waar kastanjes verwerkt worden.
In Frankrijk hanteert met 2 benamingen voor wat wij in Nederland kastanjes noemen: châtaignes en marrons. Het verschil is voor veel Fransen ook niet echt duidelijk en je merkt dat de woorden vaak door elkaar worden gebruikt.
Dit raapte ik vanmorgen op toen we ons wandelingetje maakten. De rechter kastanje is net gevallen, de kastanjes in het midden liggen al even op de grond, te zien aan de kleur van de schil en links kan je de afdrukken van de kastanjes nog zien zitten in de schil. De kastanjes zijn heel stekelig, ik kon dit maar amper in mijn handen houden.
Reacties
De foto van de kastanjes vind ik prachtig.
Lie(f)s.