Het was droog gistermorgenvroeg, 's nachts had het nog geregend dus ik moest maar eens een wandelingetje gaan maken om te kijken wat voor moois er te zien was rondom ons dorp na al die regen. 'Ik ga wel alleen' zei ik tegen Mart, 'ik zal wel veel stil staan onderweg'. En dat deed ik ook want er was genoeg te zien.
Oeps, ik stond er opeens voor, al dat geel sprong me tegemoet. De kleur van de brem is nu op zijn mooist.
De peulen van de brem zijn eerst behaard en groen, daarna worden ze zwart en hard en dan springen ze onder invloed van het warme zonlicht open.
Tussen al dat geel valt het mooie roodbruine blad van de esdoorn goed op.
Hoe dit al dit wit heet weet ik niet maar deze bloemen werden druk bezocht door mieren.
Hier geen mieren maar een 'gewone'vlieg.
Reacties
Lie(f)s.
en fotograferen, doe ik liefs alleen
prettige dag