Bijzonder bezoek

Een drukke dag gisteren die vreemd eindigde. Rond de middag gingen we naar Privas, deden daar boodschappen en reden door naar het TGV station van Valence om Maaike op te halen. Zij is een kleindochter van mijn oudste (overleden) broer en komt een poosje bij ons logeren. Aan het eind van de middag ging de poort open en kwamen twee verhitte wandelaars, Belgische vrienden van ons, vragen om een glas water. Een kan vol kregen ze en na even gezellig gebabbeld hebben gingen ze verfrist de klim aan naar Les Peyses, een gehucht wat schuin boven ons ligt. 

We zaten we net aan de koffie 's avonds toen Cécile, dochter van buurvrouw Jacqueline binnen kwam lopen met in haar kielzog een Duits gezin. Om een lang verhaal heel kort te maken het volgende, later ga ik er op terug komen nadat ik het een en ander uitgezocht heb. 

De vader van de man, inmiddels 96 jaar oud en nog volledig helder en heel gezond was tijdens de oorlog in het huis van Jacqueline te werk gesteld als boerenknecht. Nu hij ouder wordt begint hij steeds meer te spreken over die tijd. 

De mensen hier hadden het ontzettend arm maar waren heel goed voor hem. Het was de familie Bénefice en in ons huis woonden een broer, Georges. Ik heb natuurlijk het kerkhofje laten zien met daarop de graven van de familie Bénefice. Ze hebben veel foto's genomen van ons huis want dat is van buiten nog in oorspronkelijke staat, dat van Jacqueline is vijftig jaar geleden helemaal opnieuw opgebouwd.

Deze ontzettende aardige familie was op vakantie in de Ardèche met als doel om wat meer gegevens over die tijd mee naar Duitsland te nemen. Ze waren heel blij dat ik Duits sprak en we hebben emailadressen en telefoonnummers uitgewisseld. Ik heb nog een koopcontract, opgesteld door onze Franse notaris waarin veel historie staat over ons pand met namen van de oud eigenaren. 

Voor mezelf ga ik eens uitzoeken hoe dat precies zat met die oorlog hier in dit gebied. Volgens Jacqueline begon de oorlog hier pas in 1942 maar ik weet ook dat bepaalde gebieden in Frankrijk niet bezet zijn geweest.  Dus dat wordt duiken in de geschiedenis van de Ardèche maar het zal nog even moeten wachten tot het hier wat rustiger wordt in de herberg. Wordt vervolgd dus!