Edie is een
vrouw van wie het leven voor een groot deel achter haar ligt. Jarenlang heeft ze gezorgd voor haar zieke
echtgenoot en zat ze vast in een liefdeloos huwelijk vol frustraties. Haar
dochter wil haar verhuizen naar een bejaardenhuis, maar daar wil Edie niks van
weten.
Bij het doorzoeken van de zolder stuit ze op haar oude rugzak, wat haar
doet denken aan de afspraak die ze vroeger met haar vader had gemaakt. Samen
zouden ze de berg Suilven in de Schotse Hooglanden beklimmen. Maar die tocht
hebben ze nooit kunnen maken. Edie besluit dat, áls ze die klim nog wil maken,
het nu of nooit is en ze stapt op de trein richting het hoge noorden.
Wij kozen voor deze film door de woorden 'berg beklimmen' en prachtige natuuropnamen', dat was voor ons genoeg. Dan blijft het nog een beetje afwachten of de film wat is maar we werden niet teleurgesteld, het werd voor mij zelfs de mooiste film van het afgelopen jaar.
Ik kan het niet zo goed onder woorden brengen maar het raakte mij, deze beelden. Hoe Edy intens geniet van de natuur, het licht op de bomen bijvoorbeeld en dan haar strijd om met een oud lichaam de tocht te volbrengen.
Tranen aan het eind!
Reacties