Doorgaan naar hoofdcontent

Dag 3 Monistrol d'Allier - Le Villeret-d'Achier 24.2 km

De gite waar we vannacht sliepen was geweldig. De twee mannen van wie het onderkomen was waren echte lieverds, je voelde je er meteen thuis. En, ook niet onbelangrijk, een van die twee was een hele goede kok. We zaten aan de tafel voor de pelgrims met mensen die we de laatste dagen al vaak zijn tegen gekomen en de sfeer was prima.

De ruimte waar wij  zaten  was tevens café-restaurant dus er stond af en toe iemand aan de bar en er schoven ook mensen  aan een tafel om te eten. Maar het leuke was dat de heren er tussendoor ook de huishoudelijke taken deden. Op de achtergrond zit er  een de slopen te strijken  en de ander vouwt samen met de keukenhulp de schone lakens op.

Vanuit Monistrol stegen we vandaag 680 meter waarvan de eerste 400 meter fel omhoog gingen, dat was wel  even afzien. We liepen langs stijle rotswanden en hoe hoger we kwamen hoe mooier de uitzichten werden.

Dit kerkje  was in de rotswand uitgehouwen en het was van binnen nog behoorlijk diep.

De stenen hier zijn heel donker, bijna zwart. Het is vulkaangesteente en ik vind het de huizen wel wat somber maken.


Bij het naderen van Sauges, een redelijk grote plaats vergeleken met de weinige gehuchten die we tegenkomen zagen we deze  kunstuitingen van hout. Verderop in de stad nog meer die ik niet gefotografeerd heb, ze hadden het van mij allemaal weg mogen laten.

Toen ik van deze stier een foto wilde maken kwam hij recht op me af lopen en keek hij zo fel uit zijn ogen dat ik van schrik een paar passen achter uit deed. Gelukkig zat er nog een hek tussen.  Dit was vlak voor de plek waar we dachten te overnachten maar dat niet deden. Ik vertel er morgen meer over.

Reacties

O jee, nóg verder lopen voor een overnachting? Ik ben benieuwd!
Bertiebo zei…
Zo op de foto vind ik dat kunstwerk best leuk. Wat een gezelligheid trouwens
In de weer zei…
Leuk dat het huishoudelijk werk gewoon doorging, vandaar de ongedwongen sfeer. Gezellig met zo’n groep aan tafel. Toi toi toi !
Sjoerd zei…
Je hebt gelijk, die donkere stenen maken het wat droefgeestiger. Dat kerkje heeft wel wat.
Die eerste foto lijkt gemaakt te zijn in "Huize de Zoete Inval." Wat een gezelligheid onder en met elkaar.
Ik neem mijn pet voor je af, Marthy. Dankzij je doorzettingsvermogen én niet te vergeten het trouw doen van je oefeningen (en naar de fysio gaan) krijg je het toch mooi voor elkaar. Hartstikke fijn om dit samen met je man te kunnen doen.
Heb het goed ♥
Wat ontzettend leuk lijkt me dat; al die ontmoetingen onderweg.