Dit mooie plaatje maakte ik vanmorgen vroeg toen we naar boven in ons dorp liepen. We zouden elkaar daar treffen om een pad te nemen wat vandaar verder omhoog tussen de kastanjebomen liep. Het eerste stuk was nog redelijk schoon maar daarna moest het echte werk beginnen.
Gewapend met kleine en grote snoeischaren, zagen en vooral handschoenen want de wilde braam prikt vervelend, gingen we aan de slag.
Het was warm daar op de zuidhelling boven ons dorpje.
Ook deze fleece is niet lang aangebleven.
Jean-Pierre en Mart gingen voorop, ze deden het grovere werk waarna de schoonmaakploeg er achteraan kwam en het fijnere spul knipte en opruimde. Linksboven staat Etienne, hij woont wat verderop en kwam even kijken. Gelukkig maar, want we namen de verkeerde richting, we moesten links omhoog. Hij was net op tijd.
Etienne woont hier zijn hele leven al, is burgemeester geweest van Issamoulenc, onze gemeente en kent hier iedere boom en ieder pad, of dat pad nou overwoekerd is of niet.
Hij is een heel stuk met ons vooruit gelopen om te laten zien welke richtingen we kunnen nemen. Het moet in ieder geval mogelijk zijn om hier vandaan naar Les Peyses te lopen als we eerst een riviertje overgestoken hebben. Dat zou mooi zijn want dan kunnen we er een rondwandeling van maken.
Je voelt je net een ontdekkingsreiziger als je zo bezig ben. Van tevoren worden oudere mensen en kaarten geraadpleegd en Florence is zelfs naar het kadaster geweest want we moeten wel zoveel mogelijk op de 'routes communale', de gemeentelijke wegen blijven. Anders hebben we toestemming nodig van de eigenaren en dat geeft de een wel en de ander gaat misschien moeilijk doen.
Mijn 'pain d'épices' ging er in als koek, kruidkoek wel te verstaan.
De groep was niet zo groot deze keer maar we hebben wel heel veel gedaan en daar waren we trots op. Een andere keer gaan we gewoon weer verder.
Reacties