Doorgaan naar hoofdcontent

De ezel van Mr. Veysan

Ik stond gisterenmiddag in onze slaapkamer te strijken toen ik de ezel van Mr. Veysan omhoog zag lopen op het pad naast ons huis. Het gebeurt niet veel maar zo af en toe neemt hij de benen, breekt uit het hek. Ik liep naar buiten en zag hem boven me bij de trap aan mijn hortensiastruiken knabbelen. Het echtpaar Veysan is oud, monsieur is slecht ter been dus ik vond dat ik in ieder geval moest proberen dat beest naar beneden te jagen voordat hij het dorp uit zou lopen, Mart heeft hem ook weleens terug gejaagd. 

Terwijl ik de trap naar boven nam was de ezel al verder gelopen en ik deed een paar stappen in zijn richting. Had ik dat maar nooit gedaan want hij kwam op me af en liet me niet meer gaan. Niet meer gaan, denken jullie misschien, je loopt dan toch gewoon weg. Nou, er viel niets weg te lopen, dat maakte het beest onmogelijk. Hij bleef om me heen draaien, me heel agressief duwend met zijn kop en lijf en het lukte me niet om te ontsnappen. Ik zag nu pas hoe groot hij was en hoe sterk, wat is dat beest sterk. 
Ik werd steeds banger, terwijl ik dat niet gauw ben maar ik voelde dat dit verkeerd zou kunnen aflopen. Op een gegeven moment wist hij me op de grond te werken en toen zette hij zijn tanden in mijn bovenbeen. Een ezel heeft een grote bek met enorme tanden, de pijn was onmiddellijk zo erg dat ik het uit gilde. Hij liet niet los, het leek wel of mijn been in een bankschroef zat. 

Ik was bang, zo bang ben ik in mijn leven nog nooit geweest. Mijn grootste angst was dat hij mijn been onherstelbaar zou beschadigen. Ik ben nog harder gaan gillen, gaan roepen om hulp, Mart zijn naam geschreeuwd, er moest iemand komen. Ik wist dat Mart ergens beneden aan het werk was, buurman Daniel ook, dan kunnen ze me bijna niet horen. Er waren nog twee buurmannen maar die waren blijkbaar ook buiten gehoorafstand. De ezel werd steeds agressiever en begon daarbij ook heel hard te balken en dat was mijn redding want iedereen hoorde dat dat geluid van een ongewone plek afkwam. Mart was als eerste bij me, duwde al schreeuwend de ezel weg en toen kwamen er nog drie buurmannen aanrennen die het beest weg joegen en zich om mij bekommerden. 

Na een poosje overeind gezeten te hebben ben ik gaan staan, ik voelde al wel dat ik niets gebroken had maar de pijn in mijn bovenbeen was heel erg. Toen ik mijn broek naar beneden trok schrok iedereen, ik heb een daar enorme plek met de duidelijke tandafdrukken van de ezel. Het is een akelig gezicht want ik heb door die beet ook een deuk in mijn been die vanmorgen nog erger was. Iedereen vond dat ik naar het ziekenhuis moest maar Mart heeft me eerst maar naar beneden geholpen, waar ik een paar paracetamols heb genomen. 

Schoonzus Anja gebeld die jarenlang doktersassistente is geweest en die zei dat ik een tetanusinjectie nodig had dus toen zijn we toch maar naar Aubenas gereden, naar het ziekenhuis. Omdat ik daar op de spoedafdeling bijna van mijn stokje ging van de pijn werd ik vrij snel geholpen. Alles onderzocht, ik had niets gebroken of ernstig beschadigd. Er werd bloed geprikt en ik had geen tetanusinjectie nodig, nog genoeg antistoffen in het bloed. Het schoot me toen te binnen dat we nog vaccinaties hadden gehaald voor onze reis naar Marokko van een jaar of vier geleden. Ik kreeg een recept mee voor pijnstillers en antibiotica met de waarschuwing dat ik als er maar iets was wat ik niet vertrouwde onmiddellijk naar het ziekenhuis terug moest komen. 

Ik heb vannacht redelijk geslapen en het komt wel goed met me. Het enige waar ik me ongerust over maak is die deuk in mijn been, ik ben bang dat dat niet meer helemaal weg zal trekken.

Ik heb nog nooit zo'n lang blogbericht geschreven, veel te lang dus ik stop nu en zal morgen wat over de ezel vertellen.

Reacties

Lut en Luc zei…
Wat een akelige ervaring, en dan zeggen dat ze ons hier in de Ardèche vooral waarschuwen voor everzwijnen. Een spoedig herstel toegewenst en hopelijk gaat die deuk alsnog weg en blijven er geen gevolgen over aan deze akelige ervaring
Ik dacht o leuk een bericht over een ezel. Ik ben dol op ezels. Jij waarschijnlijk niet meer. Wat een eng verhaal zeg. Ik hoop dat je snel weer de oude wordt. Echt heel akelig om mee te maken. Veel sterkte.
Wat zal je bang geweest zijn. je staat zo machteloos. Wat een pech, dat die ezel ging bijten. Ik wens je beterschap toe en dat je maar weer snel bekomen bent van de schrik.
Anoniem zei…
En ooit van een ezel op de kinderboerderij in Artis afgeworpen en hij trapte venijnig na. De hoefafdruk op mijn bil was ruim een jaar zichtbaar. Heilig respect voor ezels en paarden.
Wat een bericht Marthy, hoop voor jou op een spoedig en goed herstel, en dat je weer goed zult kunnen lopen en wandelen, jullie lust en leven!!
O wat akelig, wat zal jij bang zijn geweest en ik kan me je onzekerheid en schrik over de gevolgen ook voorstellen. Sterkte, echt!
Anoniem zei…
Bbbrrr wat een naar verhaal.
Wat zal je opgelucht geweest zijn toen Mart en de buurmannen kwamen en wat een geluk dat die ezel z'n eigen verraden heeft. Heel veel sterkte en beterschap! Lies
Onliemie zei…
Maar allé joh, dat ezels zo agressief kunnen zijn! Ik vond dat altijd zo'n lieve schattige beesten. Nu ga ik alvast niet meer zo goedgelovig zijn. Een deuk in je been? Kan me er weinig bij voorstellen. Bedoel je zoals bij een spierscheur? Mijnheer Veysan zal zich wel helemaal schuldig gevoeld hebben. Vanaf nu laat je dat beest maar stappen. Al stapt ie tot in Nice. Kan het jou nog wat schelen! Ik duim dat je snel van de schrik maar vooral van de pijn af bent. Lieve knuffel en kusje op het "pijne plekje". Helpt bij het minimeneerke wel. ;-)
Pippa's Hus zei…
Wat een heftig verhaal zeg! Wat zal jij geschrokken zijn en jou man ook! Poeh! Ik wens je heel veel beterschap! XX Esther
Marthy zei…
Je legt de vinger op de 'pijnlijke' plek.
MarijkeO zei…
Wat hoop ik dat het allemaal bij "oppervlakkige"verwondingen blijft. Een deuk maar functioneel alles in orde is niet zo erg. Je bent verder hartstikke gezond dus ik hoop/ verwacht een snel herstel. Of het geestelijk herstel tov ezels ook snel zal gaan betwijfel ik. Ik ben ook dol op ezels maar zal toch wat meer respect hebben voortaan. Het lijkt een zwaar gefrustreerd dier te zijn.....staat hij alleen in zijn wei? Sterkte , het komt goed!
Marthy zei…
Ik ben slank maar heb behoorlijk stevige bovenbenen. Ze zijn de laatste jaren steeds gespierder geworden doordat wij hier op ons terrein doorlopend omhoog en omlaag lopen met ook veel trappen. Dat heeft er in ieder geval voor gezorgd dat de ezel niet tot op het bot kon komen, waar ik heel bang voor was toen ik daar lag. Door zijn harde beet heeft hij weefsel opzij geduwd waardoor er als het ware een kuil in mijn bovenbeen zit. Of dat nog goed komt weet ik niet, maar ach, de tijd dat ik hele korte broekjes droeg ligt al ver achter me.
Bertiebo zei…
Wat een afschuwelijke ervaring. Ik hoop dat je snel van je pijn verlost bent. Stomme ezel!
In de weer zei…
Goh Marthy wat een verhaal en wat een schrik. Ik hoop dat er geen complicaties bij komen en dat je snel herstelt. Het zou echt erg zijn wanneer jullie beperkt zouden worden in jullie passie. Ik duim voor je en wens dat er nog vele mooie tochten gemaakt kunnen worden xxx
Emie zei…
Halverwege je blog dat ik dat je een boze droom beschreef. Maar wat een afschuwelijke werkelijkheid, zeg! Sterkte met het herstel en volledige beterschap toegewenst.
Marthy zei…
Hetzelfde zei mijn zus vanmorgen aan de telefoon. Ik was gisteravond wel bang dat ik er over zou gaan dromen maar dat is gelukkig niet gebeurd.
Annelies zei…
Ach Marthy, wat een verschrikkelijk verhaal! Net als Emie hierboven dacht ik even dat je iets vertelde over een enge droom die je had gehad maar het was dus helemaal echt! We gaan je vanaf onze berg heel veel gezond makende energie toeblazen. Moet vast wel helpen. De wandeling naar Chalencon zetten we wel even in de wacht; zorg eerst maar dat je weer helemaal lekker en soepel kunt lopen. Mart zal vast wel goed voor je zorgen! Veel sterkte en gauw helemaal herstellen, hoor!
Vlimbouter zei…
Oei, Marthy, ik wist niet dat ezels zo agressief konden reageren. Wat een akelig avontuur heb jij achter de rug! Mijn verbazing steeg met elke zin die ik las. Ik hoop dat je heel snel herstelt. Lieve groetjes.
Marc Dufraing zei…
Oei oei - dat was zeker verschieten! Voortaan een stok in de hand nemen en er een flinke klap op geven!
Sjoerd zei…
Wat een nare ervaring is dat. Ik heb nog nooit gehoord dat iemand door een ezel is aangevallen. Ik hoop dat het allemaal mee gaat vallen met de schade...
Marthy zei…
Ik vertel morgen hoe het komt dat die ezel zo agressief is.
Onliemie zei…
Nu maak je me wel heel erg nieuwsgierig.
Jan uit Perth zei…
Spoedig herstel toegewenst, Marthy!
Jeetje, wat schrik ik bij het lezen van jouw bericht. Wat verschrikkelijk om mee te maken.
Ik wens je een spoedig herstel. Liefs
Ageeth Mooij zei…
Wat een schrik Marthy, ik duim voor een voorspoedig herstel!
pieke zei…
de titel klinkt gezellig, maar de foto maakte me al bezorgd. wat een afschuwelijke ervaring.
ik hoop dat je snel hersteld en geen restschade overhoudt. Beterschap!
Griemmank zei…
Wat een verschrikkelijke ervaring. Wie verwacht zoiets nou van een ezel? Ik hoop heel hard dat je binnenkort weer lekker kunt lopen zonder pijn, Marthy. Heel veel sterkte en beterschap gewenst. De eigenaren zullen ook wel heel erg geschrokken zijn.
Jasses Marthy. Ik durfde al niet door weien met Galloways of gewone runderen, en vanaf nu ook niet meer langs loslopende ezels. Beterschap!
Beterschap en een spoedig herstel, Marthy! Wat een vreselijke ervaring. Niet alle ezels zijn zo gelukkig, maar dit is echt een nare en gemene ezel. Wat een schrik. Wat zal je je machteloos hebben gevoeld.
Elizabeth zei…
Ik ben maar heel snel terug gaan lezen toen ik je blogbericht van vandaag las, want ik snapte het niet helemaal...
Tjonge, dit is afschuwelijk Marthy! Je zou er nachtmerries aan overhouden...
Dat een ezel zoiets kan doen, nooit gedacht!
Beterschap gewenst en ik hoop dat die deuk helemaal wegtrekt.
anja zei…
Tjonge, wat een schrik! Je verhaal begon zo leuk, ik dacht nog even "wat voor een avontuur zul je hebben meegemaakt met de ezel" maar zoiets akeligs had ik niet verwacht. Ik hoop dat de pijn gauw over zal zijn, en dat je geen blijvende schade overhoudt, moet er toch niet aan denken dat je niet meer je geweldige wandelingen zou kunnen doen door zo'n onnozele gebeurtenis!