Doorgaan naar hoofdcontent

R.K. Juvenaat

Af en toe kijk ik weleens op een fotoblog over Noordwijk, mijn geboorteplaats. Ik kwam er deze foto tegen van het Roomsch-Katholieke Juvenaat in Noordwijk-Binnen. Het gebouw is hier al behoorlijk in verval maar toch heel bekend voor mij, ik liep er iedere dag wel een paar keer langs, op weg naar school en huis.

Het Juvenaat diende als bijgebouwtje van de r.k. kerk en gold feitelijk als een onderdak voor alle soorten van verenigingen en activiteiten. Ik weet wel dat we er vanuit de katholieke school gebruik van konden maken als er een toneelstukje moest worden opgevoerd of een feestje gevierd. Er werden muzieklessen gegeven. De harmonie ‘Excelsior’ blies hier de spanten van het dak en in het zijgedeelte was een bibliotheek.

Die bibliotheek werd beheerd door de nonnen. Als me nog goed herinner waren er twee loketten, een voor de jongens en een loket voor de meisjes. Ik stond iedere week strijk en zet voor dat meisjes loket maar ik las zoveel dat ik op een gegeven moment door de beschikbare meisjesboeken heen was. Toen had ik een probleem want de jongensboeken mocht ik niet lezen. Ja, nu kunnen we er om lachen, zo belachelijk is het maar in die tijd waren de regels van de nonnen streng.
Gelukkig had ik vijf broers die met mijn instructies de boeken die ik wilde lezen bij de jongensafdeling leenden. Tsjonge, wat heb ik genoten van die jongensboeken😇

Reacties

Bertiebo zei…
Wat aardig van je broers
Emie zei…
Jouw mildheid jegens de nonnen, heb ik veel minder. Ik kan met terugwerkende kracht heel boos worden over dit soort kortzichtige regels. Dat helpt niet, ik weet het maar het is gewoon te belachelijk voor woorden.
Marthy zei…
Ik heb er als kind geen last van gehad, Emie, was gelukkig op die school en met het katholiek geloof werd vooral door mijn moeder heel mild omgegaan dus ook daarbij voelde ik me prettig. Alles en iedereen om me heen voer in hetzelfde schuitje. En nu kan ik om dit soort dingen lachen maar let wel, zeker niet om alles.
Sjoerd zei…
Zo zie je hoe normen en waarden snel kunnen veranderen...
Marthy zei…
In die zestig jaar die hier tussen liggen is er heel wat veranderd, Sjoerd. Wat we toen normaal vonden zullen we nu niet zo makkelijk meer accepteren.
Onliemie zei…
:-) Nu ben ik zo nieuwsgierig. Over wat gaan jongensboeken dan dat meisjes dat niet mogen lezen?
miekequilt zei…
Ik houd erg van dit soort verhalen. In dit verhaal gebeuren toch geen echt nare dingen? Want dit was voor die tijd een doodgewone zaak. Net zoals er jongens- en meisjesscholen waren. En waarschijnlijk kregen deze nonnen het ook maar van hogerhand opgelegd. Ik ben wel nieuwsgierig naar welke jongensboeken je broers voor jou moesten zoeken.
Marthy zei…
Haha, ik vraag het me nog steeds af;-)
Marthy zei…
Ik kan me de namen allemaal niet meer herinneren van die boeken Mieke, maar ze waren in ieder geval minder zoetsappig en veel spannender.
Emie zei…
Mijn moeder werd als jong meisje gekleineerd door de nonnen en hoewel ze het nooit zei, voelde ik haar aversie. Daar zal een deel van mijn frustratie zeker vandaan komen. Bovendien zat ik op hele fijne lagere scholen en kreeg pas op de MULO les van nonnen. Toen keek ik al een stuk kritischer naar het gezag.
Wat een mooie herinneringen drijven er dan boven, bij het zien van een oude foto. Gelukkig zijn de tijden veranderd. Groetjes
Ik heb alleen les gehad van nonnen op de middelbare school
Ook ik kwam vroeger wekelijks bij de bibliotheek, gelukkig kon ik alle boeken lenen die ik wilde. Nu doe ik iets langer over een boek, maar ik lees elke avond nog.
Marthy zei…
Ik zat op de lagere meisjesschool bij de nonnen en ik vond het ontzetten leuk toen ik op de MULO ook jongens in de klas kreeg. Geen nonnen meer waar ik op die leeftijd ongetwijfeld meer moeite mee gehad zou hebben.
Marthy zei…
Ik kleuterschool en lagere school. De MULO was wel katholiek maar zo'n stuk vrijer, Inge. Geweldige tijd!
Vlimbouter zei…
Oei, nu ben ik toch ook nieuwsgierig naar het verschil tussen jongens- en meisjesboeken. Ik stel me voor dat meisjesboeken braaf en stichtend waren en jongensboeken stoer en avontuurlijk.
Marthy zei…
Nou, zo ongeveer, Lut.