Rabarberplanten en nog meer

Een bezoekje aan de kwekerij in Aubenas combineren we met de wekelijkse boodschappen doen. In Privas gaan we naar de SuperU en in Aubenas naar de Intermarché. De afstand naar deze twee supermarkten bij ons vandaan is ongeveer gelijk zoals ook de kwaliteit en het aanbod. Een half uur rijden voor de boodschappen doe je niet zomaar, we denken er altijd van te voren goed over na of we nog iets anders nodig hebben.

En deze keer stonden er rabarberplanten op mijn lijstje. En dan ben ik daar op die prachtige kwekerij en dan zie ik weer van alles. Prachtige Franse geraniums in verschillende kleuren staan naar mij te lonken en de kweker zoekt de mooiste voor me uit. Terwijl hij staat te praten plukt hij een paar verlepte bloemen uit de planten. Ik zie het mijn vader zo doen. Een soort automatisme.

Ik loop de kas even in en daar zie ik mooie grote vlijtige liesjes staan. Ja, die wil ik ook voor op de cour, daar doen ze het in de schaduw altijd zo goed, echt tot de vorst intreedt. De potten voelen zwaar aan, dat betekent dat er een flinke wortelkluit aan zit. Er zit liefde in deze planten, dat zie en dat voel je.

Het is de laatste jaren tobben geweest met die rabarber. Ik heb van alles geprobeerd maar de groei wil er niet meer inkomen. Ze zijn al heel oud, ooit gekregen van vrienden. Ik vroeg veertien dagen terug aan de kweker of hij rabarber had,ik moest nog even geduld hebben zei hij. Gisteren gebeld en ja hoor, de planten waren beschikbaar. Binnen een paar weken kan je mooie stelen trekken werd me beloofd. 

De rabarberplanten hebben een mooi plekje gekregen onder de aardbeien en nu maar hopen op een goede oogst. Want ik wil deze zomer aardbeien-rabarberjam maken, potten vol.