Doorgaan naar hoofdcontent

Bunkers, onderdeel van de Atlantikwall



Ik zag in Scheveningen een paar bunkers in de duinen staan, restanten van de Tweede Wereldoorlog.  Herinneringen kwamen naar boven drijven. Ik ben van 1949, geboren aan de kust en opgegroeid met bunkers. Wij woonden aan de rand van Noordwijk-Binnen tegen Landgoed Offem aan.

Ik vond het volgende op internet over de grote bunker die daar op nog geen vijftig meter van ons huis stond en die mijn ouders hebben zien bouwen:

Op het landgoed Offem tegen de oostkant van Noordwijk-Binnen lagen dertien objecten, waaronder één zwaarbetonnen bunker. Elf werken lagen tussen de al bestaande bebouwing op het landgoed, de zware bunker lag met een waterbergplaats op enige afstand. Deze bunker van het type 616 stond op een knooppunt in het militaire telefoonnet en bood onderdak aan schakelkasten, materiaal en de herstelploeg. Rond het landhuis lagen voornamelijk woonschuilplaatsen en bergplaatsen voor levensmiddelen en munitie. Ook was er een bakkerij.

 Direct na de oorlog zijn alle gemetselde gebouwen op het landgoed geruimd; de tankgracht door het park werd vergraven tot vijver. Toen in 1960 de Nieuwe Offemweg om de dorpskern werd ontworpen moest ook de verbindingenbunker verdwijnen. In 1962 is deze gesloopt.

Deze verbindingsbunker was samen met het bos van de graaf van Limburg Stirum onze speelplaats. 

Bunkers hadden voor ons kinderen van de kust iets spannends. Het was er donker, het was allemaal beton en je wist dat het iets met de oorlog te maken had.

In mijn vroege jeugd kon je nog naar binnen in alle bunkers, later werden ze dichtgemetseld, ze leverden teveel gevaar op voor spelende kinderen. En nog later zijn er veel bunkers geruimd. Maar tegenwoordig ziet men het historisch belang om bunkers in stand te houden en er zijn veel  verenigingen met vrijwilligers die de afgelopen jaren hard gewerkt hebben om het mogelijk te maken verschillende bunkers en gangenstelsels open te stellen voor publiek.

Je kan je daarmee een beeld vormen van het leven in de bunkers tijdens de oorlog en de wijze waarop de Europese kust door de Duitsers werd omgevormd tot een vesting.

Deze kaart van Batterij Wassenaar.vond ik op internet. Een vuurleidingsbunker, geschutsbunkers, munitiebunkers en woonbunkers verbonden door een gangenstelsel, onderdeel van de Atlantikwall.

Deze Atlantikwall was een meer dan 5.000 kilometer lange verdedigingslinie, die Nazi-Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog langs de westkust van de bezette gebieden in West-Europa heeft aangelegd ter voorkoming van een geallieerde invasie.

Reacties

Judy zei…
Interessant, Marthy! Ja, vroeger zag je ze vaker dan nu. Dus ik neem aan dat er veel zijn opgeruimd.
Sjoerd zei…
Ze hadden er inderdaad best wat meer van kunnen bewaren. Ook dit is een stukje historisch erfgoed.
Jolande zei…
Interessant. Hier in de omgeving komen we ook af en toe bunkers tegen.
Allemaal afgesloten. In een hier in de buurt wonen allemaal beschermde vleermuizen.
Bertiebo zei…
Ja interessant. Dat vind ik nu.Wij bezochten er zelfs een op een van de waddeneilanden.Maar ik heb jarenlang gevonden dat die troep opgeruimd moest worden.(Bertiebo)
Lies zei…
Nooit meer oorlog...
Lie(f)s.
In de weer zei…
Wat een gigantische constructie was dat. Interressant.
miekequilt zei…
Ik ben in IJmuiden geboren, dus jouw verhaal komt me zeer bekend voor. Wij gingen ook die bunkers in, het was er eng en spannend en donker en ik voelde me er absoluut niet fijn.
Emie zei…
Goed dat er een paar overblijven als historisch materiaal maar mooi zijn ze niet.Wel interessant wat je er over schrijft.
Lot zei…
In Frankrijk tussen Normandie en Bretagne stonden we eens op een camping en kon je mee met avondtocht naar de bunkers aldaar. Enkele keren echt kruipen naar de volgende ruimte en het hoogtepunt was een uitkijkkoepel waar je de hele verlichtte baai zag liggen
Mooi stukje geschiedenis, laten we hopen nooit meer in oorlog te komen, zeker nu met die oorlog vlakbij...