Er is bijna geen groter verschil in landschap mogelijk dan tussen de bergen van de Ardèche en het zuidelijk deel van dit département. En dan vooral vergeleken met het gebied waar wij vandaag liepen, net boven Ruoms. We begonnen onze wandeling een paar kilometer na Balazuc, een van de mooist gelegen dorpjes van de Ardèche. Mart stopte even zodat ik een foto kon nemen waarna we onze auto parkeerden vlakbij het Croix de Saint-Roch. De foto van dat kruis zal misschien al meer op mijn blog staan maar dat mag, ik heb bijzondere herinneringen aan deze plek.
Hebben we in ons deel van de Ardèche veel grote kastanjebomen, sommige wel meer dan honderd jaar oud, hier zijn de bomen klein, gedrongen, veel eik en ook veel grijsbladige struiken.
Ook de stenen zijn anders en dat is goed te zien in de ruïnes vande weinige huizen die we tegenkwamen. Deze huizen moeten al heel oud zijn, ze bestaan uit niet meer dan een vierkant vertrek en er werd in die tijd nog geen glas voor de ramen gebruikt.
Dit riviertje wat we volgden wordt langzaam een kloof, het komt steeds dieper in het landschap te liggen. Meestal staat het hier droog maar omdat het verleden week een paar keer flink geregend heeft waren er wat poeltjes met water te zien. Wat is dit landschap toch inmens, daarbij voelt een mens zich erg nietig. Morgen laat ik nog wat zien van onze wandeling.
Hebben we in ons deel van de Ardèche veel grote kastanjebomen, sommige wel meer dan honderd jaar oud, hier zijn de bomen klein, gedrongen, veel eik en ook veel grijsbladige struiken.
Ook de stenen zijn anders en dat is goed te zien in de ruïnes vande weinige huizen die we tegenkwamen. Deze huizen moeten al heel oud zijn, ze bestaan uit niet meer dan een vierkant vertrek en er werd in die tijd nog geen glas voor de ramen gebruikt.
Dit riviertje wat we volgden wordt langzaam een kloof, het komt steeds dieper in het landschap te liggen. Meestal staat het hier droog maar omdat het verleden week een paar keer flink geregend heeft waren er wat poeltjes met water te zien. Wat is dit landschap toch inmens, daarbij voelt een mens zich erg nietig. Morgen laat ik nog wat zien van onze wandeling.
Reacties