We hadden de moed al opgegeven dat er dit jaar nog een andere telefoonpaal geplaatst zou worden, sinds eind mei hadden we er niets meer over gehoord. Toen had mijnheer Patrice van Orange me nog een mailtje gestuurd dat de aannemer de opdracht zou krijgen om een nieuwe paal te zetten.
Maar net toen ik vanmiddag de laatste bladzijden in een spannend boek zat lezen dook er een jonge vent tevoorschijn boven de tuinmuur die me vertelde dat ze de nieuwe telefoonpaal gingen plaatsen, die kwam zelfs op de schouder van zijn maat al het pad af naar beneden.
Er werd nog even gevraagd of er veel stenen in de grond zaten maar dat wist ik niet van die plek. Wel gezegd dat ze op de waterleidingen moesten letten die daar lagen want anders heeft straks niemand meer water voor zijn moestuin maar dat hadden ze al gezien, zeiden ze. Ja, deze mannen wisten wel wat ze deden, binnen geen tijd stond de paal vast in de grond.
Toen kwam de kettingzaag eraan te pas om de oude houten paal boven onze klimhortensia af te zagen. Ik mocht aangeven hoe hoog ongeveer.
De ladder werd weer verzet, man twee gaf een rukje aan de telefoonkabel en de houten paal was onthoofd. Van dat stuk werd de apparatuur gehaald en overgezet op de nieuwe paal. En toen gingen ze weer, op naar de volgende klus. In anderhalf uur gefikst, petje af.
Het restant van de paal mochten we hebben toen ik er naar vroeg, misschien kan Mart dat hoedje nog overzetten.
Natuurlijk vind ik zo'n ijzeren paal helemaal niet mooi, die van hout vind ik veel beter passen in zo'n oud dorp. Maar ja, die mogen niet meer en wie ben ik om te denken dat ik dit kan tegenhouden.
Reacties
Goed weekend!