Voor wezen en oude mannen

De straat naast die kaaswinkel in Gouda is de Spieringstraat en dat is een bekende straat voor de inwoners van Gouda en de omliggende dorpen. Daar werd namelijk in 1973 de centrale vestiging van de openbare bibliotheek Gouda gevestigd. In die jaren was er nog geen internet en had je een bibliotheek niet alleen nodig om een boek te kunnen lezen maar ook om bepaalde zaken op/uit te zoeken. Dus bijna iedereen van jong tot oud kwam er wel eens. 

Wij kwamen in 1976 in Stolwijk wonen en ik ben heel wat keren in dit gebouw geweest. Ik kwam er graag en niet alleen omdat ik van boeken hield. Het had zowel van buiten als van binnen een prachtige uitstraling, het was een feestje om naar deze bibliotheek te gaan.

En iedere keer als ik er kwam vond ik het geweldig om door deze prachtige poort door te lopen naar het achterliggende binnenterrein. Het had iets...historisch.

Dit gebouw werd in 1642 gebouwd als weeshuis en heeft tot de Tweede Wereldoorlog daarvoor gediend. Dat is drie eeuwen, wat erg lang is en dan ga je je ongemerkt afvragen wat er zich achter deze muren in al die jaren heeft afgespeeld. Het was tenslotte geen pretje om in een weeshuis te moeten zitten.

Op de gevelsteen staan twee weeskinderen afgebeeld met het wapen van de stad Gouda. In fronton (nieuw woord voor mij) daarboven staat het jaartal 1643 met in het midden een cherubijntje.

Dit is het mooie binnenterrein. Ik heb de foto van internet gehaald  want er vonden grote bouwwerken plaats dus ik mocht niet nog eens door die mooie poort lopen. Er waren plannen voor een hotel en een restaurant maar of dat nu nog doorgaat weet ik niet.

Ik vond dit altijd een van de mooiste plekjes van Gouda.

Tegenover het voormalige weeshuis staat het Willem Vroesenhuis, een voormalig oudemannenhuis wat in 1555 gesticht werd. 

Meer dan vierhonderd jaar vonden oude Gouwenaars in dit gebouw een onderkomen, meestal tot hun dood, en verzorgd naar de maatstaven van hun tijd. Er werd wel van ze verwacht dat ze van onbesproken levenswandel waren maar zo nu en dan een  misstap kwam voor zoals diefstal, dronkenschap, ruzie en messentrekkerij. Strenge maatregelen volgden dan en werden als geschreven leefregels aan de muren gehangen. Arme mannen!

Weer een foto van internet, het gebouw doet nu niet meer dienst als oudemannenhuis. Sinds eind vorige eeuw is het een complex met huurwoningen voor particulieren en als je er daar een van kan bemachtigen ben je een bofkont, kijk maar eens naar deze prachtige binnentuin die ik ooit eens kon bekijken tijdens een Open Monumentendag.