Onze vrienden Ernest en Annelies konden een maand lang niet op hun berg in de Ardèche zijn en ondertussen hadden wij hier heel groeizaam weer dus onkruid en gras tierden daar welig bij hen. Afgelopen week kwamen ze thuis, het leek wel of de boel 'ontploft' was zei Ernest, dus wij gingen helpen. We zouden eerst vrijdag gaan maar de avond ervoor hadden we hier in de noordelijke Ardèche een flinke onweersbui met veel regen zodat er de volgende dag niet gemaaid kon worden.
Maar zaterdag waren wij al om negen uur present en na een kop koffie gingen we aan de slag. Met een grote onderbreking voor het middagmaal hebben de mannen de hele dag staan te maaien.
En samen met Annelies heb ik me uitgeleefd op het onkruid in de moestuin. De mooie tweejarige ridderspoor mocht natuurlijk blijven staan.
En nadat op dit stuk al het onkruid weggehaald was kregen de courgettes weer kans om te groeien. Wat geeft dat een voldoening, zo'n schoongemaakt stuk moestuin.
We hadden een werkzame maar vooral gezellige dag, lekker bijgepraat,
Fijn dat je elkaar op deze manier kan helpen.
Daar ben je vrienden voor.
Reacties
Flink wat weer verzet, gezelligheid en een voldaan gevoel voor iedereen.
Mooi zo’n vriendschap.
Lies
Zo ook bij jullie. Het spreekwoord: een goede daad is goud waard….
is er niet zomaar gekomen.Jullie met viertjes kunnen dat samen wel en het was ook nog gezellig.
Lie(f)s.
maar veel handen...
fijn dat jullie elkaar kunnen helpen