Al jaren maak ik jam in een zware koperen jampan. Ik kocht hem nog in het guldentijdperk en het ding was niet goedkoop. Maar de pan is in de loop der tijd het geld dubbel en dwars waard gebleken, wat heb ik een plezier van die pan. Het kwam laatst ter sprake toen we onze vrienden die wat noordelijker in de Ardèche wonen hielpen met hun tuin. Annelies zou ook graag zo'n pan willen hebben en ik vertelde haar dat ik ze weleens tegenkom op brocantemarkten.
We spraken af dat ik er naar uit zou kijken, zij bezoekt dit soort markten niet vaak.
Ik had, wat ik nooit doe, een lijstje gemaakt wat ik nog zocht op zo'n markt en daar stond de pan van Annelies ook op. En laat ik er nou eentje vinden. Trouwens, de rest van mijn lijstje, het was niet zoveel wat er op stond, kon ik ook afvinken maar daar later meer over.
Een dikke koperen pan, een echte. Er zaten twee deukjes in maar dat doet niets af aan de kwaliteit van de pan. Ik had geschat dat ik er zomaar 40 euro voor kwijt zou zijn maar dat viel mee, er werd 25 voor gevraagd. Ik pingelde er nog 5 euro af en toen was het echt een koopje. Een paar foto's gemaakt en snel een appje gestuurd. Het antwoord was 'Kopen' en aldus geschiedde.
Vriendin Annelies heeft haar jampan.
Reacties
We komen ‘m heel binnenkort bij je ophalen, hoor.
Goed gedaan ook dat afpingelen !
Maar dat kun je wel aan jou overlaten ;-)
Leuk 'vind'ding!
Lie(f)s.
Maar waarom is een koperen pan zo fijn voor jam maken, vraag ik me af...
Bij Annelies zullen vast binnenkort de goed gevulde potjes met jam of confituur ons van het scherm af aankijken.