We kijken niet iedere dag maar volgen de Tour wel met veel aandacht. Dit jaar wordt deze berg, de Mont Ventoux, niet aangedaan tijdens de Tour de France maar vaak bijten de renners zich hier op stuk. De zware klim naar de top van de 'Kale Berg' is ook voor liefhebbers van de fietssport een uitdaging en in september 2014 besloot Mart deze mythische berg ook maar eens te gaan nemen. Lees hier mijn verslag van zijn tocht.
Op mijn scheurkalender las ik deze week het verhaal van Tommy Simpson nog eens. Deze Brit viel tijdens de Tour de France in 1967 anderhalve kilometer voor de finish van zijn fiets. Het was die dag snikheet, 42 graden. Zijn ploegleider pootte hem weer op zijn fiets, maar hij viel opnieuw. Hij raakte bewusteloos en overleed. In 2014 heb ik voor het monument gestaan wat ter nagedachtenis aan hem is opgericht daar boven op de Mont Ventoux. In totaal hebben vier renners de dood gevonden tijdens het rijden van de Tour,
Nee, dan had de Nederlandse wielrenner Wim van Est meer geluk. Hij verloor in de Tour de France van 1951 weliswaar zijn gele leiderstrui en haalde de Champs-Élysées niet maar hij kon het tenminste navertellen. Op 17 juli van dat jaar viel van Est tijdens de afdaling van de Col d'Aubisque in een diep ravijn maar als door een wonder bleef hij ongedeerd. Vast een engeltje op zijn schouder gehad.
Horlogefabrikant Pontiac, zijn sponsor, bezorgde van Est eeuwige roem met een reclamerijmpje.
'Zeventig meter viel ik diep. Mijn hart stond stil, maar mijn Pontiac liep.'
Reacties
Later las ik het boek Ventoux van Bert Wagendorp.
Gelukkig heeft Mart het wel overleefd.
En de tour staat hier iedere dag aan. Mooie natuur en leuke sport!
Wij beklommen de Mont Ventoux in 1995, een paar dagen na onze 25 jarige huwelijksdag.
Hotel Le Coq Hardy in Carpentras was onze standplaats. Vandaaruit fietsten we naar Bedoin, waar het echte weer begon.
Ik had totaal geen idee wat me te wachten stond en onze Franse vrienden verklaarden ons voor gek, maar ik was zeker niet onvoorbereid.
Het was pittig, want wij reden op een gewone fiets, maar we haalde de top.
Een geweldig gevoel, maar dat weet Mart ook.
Heb net nog even ons fotoalbum erbij gepakt, foto van onze fietsen bij het monument van Tommy Simpson en natuurlijk van onszelf op de top, heb er wel een steen van meegenomen, dus haha, de berg is nu wat lager.
Wij zijn ook een keer (met de auto) op de Mont Ventoux geweest, idd een hele kale berg maar wel tot ver in de omtrek te zien.
Lie(f)s.