Gisternacht om een uur of twee hadden we een onweersbui met wat regen, niets bijzonders, dat gebeurt hier zo vaak 's zomers. Maar 's morgens vroeg rond half zes begon het weer te donderen en daarna volgde er een zware hagelbui. Terwijl ik nog in bed lag dacht ik dat die hagelstenen wel erg groot moesten zijn want het roffelde keihard op het dak, ik was bang dat de pannen zouden breken.
Deze foto maakte ik om half zeven vanuit een slaapkamerraam op de eerste verdieping en ik begon al bang te worden wat dit aangericht had en hoopte dat het niet zo erg zou als in 2019, toen was het echt rampzalig.
Nadat we aangekleed waren gingen we buiten de schade opnemen. Net om de hoek van de voordeur troffen we dit aan, mijn vlijtige liesjes die het zo mooi deden, er was niet veel van over.
Dit voorjaar had ik in deze potten nieuwe hortensia's gezet en ze kwamen al zo mooi in blad. Dat blad is nu kapotgeslagen en bijna alle takken zijn beschadigd door de kracht van de grote hagelstenen.
Ook de witte hortensia naast de voordeur van het vakantiehuis ziet er troosteloos uit.
De twee bomen op het terras zitten rond deze tijd vol in blad waarvan ze er nu een deel van zijn verloren.
Buurvrouw Michèle had de grootste hagelstenen even gemeten en ze kwam op 4 cm uit. Geen wonder dat het zo'n herrie gaf. Toen we beseften hoe groot die hagelstenen waren is Mart naar boven gelopen naar de parkeerplaats waar vijf auto's staan. Alle vijf de auto's zijn beschadigd, pitten in het plaatwerk. Ook de auto van onze gasten, zelfs een grote barst in hun voorruit. Wij hadden geluk, onze auto stond in de garage.
We gingen niet bij de pakken neerzitten en na het ontbijt gingen we aan het werk. Mart maakte met Henk, onze gast de twee terrassen bladvrij, dat knapte al aardig op.
Ik knipte alles wat kapot was van de vlijtige liesjes weg. Nu moeten ze maar heel vlijtig hun best gaan doen om er nog wat van te maken.
De twee hortensia's was een ander verhaal, die waren dusdanig beschadigd, daar was geen redden meer aan, ik heb ze resoluut afgeknipt. Er moet ondertussen een flinke wortelkluit in die potten zitten, die planten gaan wel weer groeien.
Ondertussen hebben onze gasten de verzekering en de garage gebeld. De verzekering vroeg ze foto's van de schade te nemen en de garage vertelde dat ze met die scheur in de ruit gerust naar Nederland konden rijden.
En daarna hebben we gezamenlijk koffie gedronken en ons getroost met de gedachte dat er veel kapot is maar dat wij nog heel zijn.
Reacties
Wat een ravage in je tuin, maar door meteen aan te pakken ga je ook weer relativeren. En gelukkig geen gewonde mensen!
gelukkig bleef het bij jullie beperkt tot wat stoffelijke schade
maar leuk is anders
een prettige dag gewenst
Ja, de natuur kan vreselijk tekeer gaan en dan staan wij mensen machteloos.
Het is jammer van de planten, maar gelukkig zijn jullie nog helemaal heel.
Wat jammer van de planten en de auto natuurlijk. Sterkte en voor jullie gasten straks goede thuisreis.
We hebben over heel de wereld al jaren te maken met extreem natuurgeweld.Heeft alles te maken met de opwarming van de aarde volgens de geleerden.En daar zijn we met z’n allen schuldig aan.Het Brabantse werd in 2016 getroffen door zeer zware supercell en ik kan je verzekeren dat de schade enorm was.
En het is altijd al zo geweest:ieder voelt zijn eigen leed het hardste en dat is normaal
Ger.
Lie(f)s.
Knap dat jullie het zo weer oppakken.
Ik hoop dat de liesjes laten zien hoe vlijtig ze kunnen zijn.
Groeten
Marga