Hoe het begon 1

Wij kochten het huis in Frankrijk in september 1993 en tot ik in 2006 digitaal ging fotograferen heb ik alle foto van het Franse gebeuren altijd af laten drukken en ingeplakt, dat zijn bij elkaar elf albums.

Ik zocht een bepaalde foto en spitte een paar van de vroegste albums weer eens door en dat was leuk maar tegelijkertijd schrok ik. Hoe hebben we het ooit aangedurfd om die oude zooi te kopen, onnozele halzen. Goed dat we nog niet wisten wat een werk ons te wachten stond en dat is in de loop der jaren ontzettend veel geweest.

Maar ach, we waren een stuk jonger, dachten er niet lang over en kochten binnen twee dagen, na wat onderhandelen over de prijs, ons huis in Frankrijk. We waren er hardstikke blij mee en zagen niet op tegen wat werk.

Gelukkig hebben wij alle ellende die je ziet, hoort en leest over buitenlandse aankopen van onroerend goed niet ondervonden. We hadden ons van te voren goed verdiept in het kopen van een huis in Frankrijk en alle valkuilen waar je in kon trappen. 

We troffen aardige verkopers, nog steeds mensen die vlakbij ons wonen en een prima makelaar die het voorlopige koopcontract met ons van A tot Z heeft doorgenomen voordat we mochten tekenen. En de notaris is een prima vent, alle mensen in de vallei hebben al eens met hem te maken gehad. Zijn vader was ook notaris hier dus wij hebben een koopcontract waar een heel stuk van het verleden van ons huis in wordt vermeldt.

Ik denk dat ik nog meer van deze blogjes ga maken, best leuk om in het verleden te snuffelen.