Ondanks de vele regen doet mijn border het goed. Wij hebben het geluk dat we uitstekende grond hebben, oude vulkaangrond, die ook nog eens goed doorlatend is dus het water zakt snel weg.
Afgelopen najaar maar weer eens alliumbollen gepoot. Na een aantal jaren raak ik ze kwijt. Het zullen de muizen wel zijn.
Hier twee verschillende alliums naast elkaar wat eigenlijk niet de bedoeling was, foutje van mij. En dan is de een ook nog laag gebleven wat een foutje van de natuur zal zijn. Geeft niet, ze zijn prachtig.
In het rechter gedeelte van de border was ik veel planten kwijtgeraakt door het instorten van de muur, de onstane gaten zijn opgevuld met planten die ik elders overhield.
Voor het eerst een witte allium in de border. De soortnaam weet ik niet maar mooi is ie.
Het duifkruid, Scabiosa, is een dankbare plant. Als je de uitgebloeide bloemen eruit blijft knippen zal hij tot oktober bloeien. Insecten, dus ook de vlinders zijn dol op deze bloemen.
Die rode plant is de spoorbloem, Centranthus ruber, en ik tolereer een à twee toeven in de border, de rest ruk ik tussen de stenen uit waar ze zo graag in groeien. Het staat al bovenop de muur en nog op veel andere plekken in de tuin en in het dorp dus ik moet oppassen dat het hier niet de overhand krijgt.
Het paars/roze ervoor is een van de vele salvia's die in de border staan en de grote toef geel is een klein soort vrouwenmandel, de Alchemilla mollis.
Geranium sanguineum Johnson's Blue. Ik heb net als de salvia's veel vaste geraniums. Voor mij vallen beide soorten onder de makkelijke planten. Halverwege de zomer knip ik ze af en dan lopen ze gewoon weer uit en bloeien zelfs voor een tweede keer.
Als de geraniums te groot worden gaat in het voorjaar de schop erin en worden ze in tweeën gehakt, soms zelfs in drieën. De border is groot genoeg en er is altijd wel plek voor nog zo'n zelfde plant. Of ik geef het weg. En anders gaat het voorlopig in de moestuin totdat ik weet wat ik ermee ga doen. Daar kwam deze trouwens ook vandaan. Goede planten weggooien doe ik hier niet aan.
Reacties
Nonchalant is niet het juiste woord, zo "natuurlijk" effect, net alsof het allemaal vanzelf daar is gekomen. Het groeit gelukkig wel vanzelf!
Weer eens wat anders.
De witte allium, zie je hier niet veel hoor.
Ik vind het knap dat je precies weet wat je waarmee moet doen. Wij hebben totaal geen groene vingers, maar genieten wel van wat bloeit.
Groet Vera
Lie(f)s.
De namen scabiosa en duifkruid klinkt toch veel beter dan schurftkruid voor zo’n prachtige bloem.