Doorgaan naar hoofdcontent

Van klaprozen en de pest

Nog even de allerlaatste foto's van onze fietsdaagjes in de Vaucluse. Ik liet al eerder wat klaprozen zien maar ik kon er geen genoeg van krijgen dus hier nog wat klaproosfoto's.

Iedere berm of talud was er mee begroeid, echt werkelijk overal stonden ze.

Dit was mijn éénnalaatste foto die ik nam, weer klaprozen maar deze keer zo mooi afstekend tegen dat geel.

En mijn allerlaatse foto van die drie dagen nam ik van dit gebouw, mooi met die groep irissen ervoor. Het stond daar midden tussen de velden, geen dorp of bewoning in de buurt, de gebouwtjes rechts waren een paar schuren. Een kerk was het volgens ons niet, maar wat dan wel.

Het beeld op de gevel, dat herkende ik. Het is van de heilige Rochus van Montpellier (1275-1327). Hij deed afstand van een erfenis, ging op bedevaart naar Rome en verzorgde onderweg pestlijders en andere zieken. Op de terugweg bleek hij zelf de pest te hebben, trok zich terug in de wildernis en werd daar verzorgd door een engel en een hond.

Hij genas en keerde terug naar zijn geboorteplaats Montpellier. Daar stierf hij in een gevangenis, beschuldigd van spionage. De mensen riepen hem aan als beschermer tegen de pest. De heilige Rochus werd de patroon van de ziekenverzorgers.

Misschien werden in dit gebouw vroeger pestlijders verzorgd. De pest kwam immers van de 14e tot en met de 19e eeuw in Europa veelvuldig voor, bij vlagen epidemisch en zelfs pandemisch en maakte enorme aantallen slachtoffers. Maar goed, dat is maar een hersenspinsel van mij.

Toch zocht ik nog even verder op dat grote internet en vond ik het volgende: Bij de Grote Pest van 1720, die in Marseille uitbrak werd beslist om vanaf 1721 een 27 km lange stenen muur te bouwen ter bescherming van de kerkstaat Comtat Venaissin. Het Comtat Venaissin is een gebied in Frankrijk dat vroeger behoorde tot de Kerkelijke Staat. Het vormt nu het grootste deel van het departement Vaucluse en daar fietsten wij.

Verder heb ik niet gezocht want in dat zoeken gaat veel tijd zitten en de moestuin lonkte maar het verhaal was wel interessant.

Reacties

Bertiebo zei…
Wat knap dat je die heilige herkende. Mooi verhaal en die klaprozen zijn fantastisch
Yova zei…
Klaprozen met gele bloemen is zeker echt schitterend om te zien. Wat is dit super mooi gezicht. Wilde daar wel lekker gaan groeien. Oude gebouw van deze gevel hebben beschermd. Mooi om te zien. Fijne dag.
Judy zei…
Wat een prachtig klaprozen landschap! En een intrigerend gebouw.
Sjoerd zei…
Het lijkt me op een gedenk en rustplaats voor reizigers. Mooi verhaal.
Emie zei…
Het is een goed klaprozenjaar, zo lijkt het . Ook bij ons hele velden vol alleen niet makkelijk om te stoppen met de auto voor een foto.
Wat een prachtige foto van dat klaprozenveld met de berg er achter. Leuk dat je uitzocht hoe het zit met dat gebouw.
De klaprozenfoto's zijn net schilderijen, beeldschoon. Leuke zoektocht n.a.v. dat beeld!
Janny zei…
Zo vrolijk die klaprozen met al dat geel, daar word je toch blij van!
Edward McDunn zei…
Wat mooi, denvoor jou éénnalaatste laatste foto van de klaprozen, is een schilderij!
Anoniem zei…
wat een prachtige foto van de klaprozen, de gele bloemen en de bergen op de achtergrond. Zou ik zo aan de muur hangen!
Jolande zei…
Wat een schitterende foto´s en interessant verhaal.
Lies zei…
Wat een héérlijke/mooie laatste foto's!
Lie(f)s.
Elizabeth zei…
Prachtig klaprozenveld... Ik had ze niet verwacht in Frankrijk!