Kermis in de hel

Gisteren was het een dag die mijn moeder altijd omschreef met: Het zonnetje schijnt en het regent, het is kermis in de hel. Afwisselend regen en zon, of alletwee tegelijk, dat ging werkelijk de hele dag zo door. Dus werd er in onze kelder weer eens geklust, niet door mij hoor maar dat begrepen jullie al. Wat het resultaat van dat klussen is laat ik nog weleens zien.

Maar de dag ervoor was het droog en dat nam Mart waar door de cour schoon te spuiten met de hoge drukspuit.

Door de bijna doorlopende regen van de laatste maanden hier waren de stenen en het het beton ontzettend groen aangeslagen, het werd tijd dat daar wat aan gedaan werd. Op de foto is goed te zien wat zo'n harde straal water doet.

Ik bleef het zeggen die dag, keer op keer, wat is dat lekker opgeknapt. Het tuinstel van de gîte mocht naar buiten en de bank die ooit uit de grote woonkeuken van mijn schoonmoeder kwam ging weer tegen de muur.  De rode roos, erfenis van buurman Raymond, begint te bloeien, maar er moet nog wat meer kleur in deze hoek. Wordt over nagedacht.

De hosta heeft de verhuizing naar zijn nieuwe grotere bak goed overleefd, daar is niets op af te dingen.

Deze leuke stoeltjes stonden nog in de kelder, die mochten ook naar buiten om samen met een hortensia een leuk hoekje te vormen. Er staan verschillende hortensia's daar op de cour maar ik ben bang dat er niet eentje gaat bloeien dit jaar. 

Na de hagelstorm van eind juli vorig jaar waren die hortensia's zo vernield dat ik gedwongen was ze een heel stuk terug te snoeien. En dan krijg je het jaar daarop meestal geen bloemen. Maar een troost heb ik, ze staan er goed bij en zijn mooi groen en groen is ook een kleur.

Kijk, aan de andere kant van dat muurtje staan de lege flessen weer te blinken, lekker schoongespoten.

Voor het huis is ook alles weer schoon, de oude schoolbank is uit de garage gehaald, staat daar goed met wat kruiden erop en als vanouds doet de spoorbloem zijn best om nog uitbundiger te bloeien als de jaren ervoor.