Het kerkje waar we langskwamen tijdens onze fietstocht van de eerste dag rond Carpentras was niet veel bijzonders maar de buiten- en binnen deuren waren zo mooi dat ze een foto meer dan waard waren.
Aan het eind van de laan een oud landhuis, bijna niet te zien door de heggen ervoor. Maar het mooist is toch die laan met die oude platanen, die horen bij dat huis.
We gebruikten onze lunch bij deze grote rotsformatie, heel bijzonder.
Toen we even naar boven liepen zagen we deze grot, er was zelfs een raam in uitgehakt. Alles wees erop dat de grot vroeger bewoond is geweest.
We genieten van het landschap met de druivenvelden en op en achtergrond telkens de Mont Ventoux.
Ik zag het door een poortdeur in een flits en ging ervoor terug. Een allerleukst tuintje, volgens mij van een lieve mevrouw en haar waslijntje met knijpers mochten natuurlijk ook op de foto, die voegden iets toe.
Een mooi doorkijkje in een dorp waarvan ik de naam niet meer weet wat ik eigenlijk ook niet zo belangrijk vind.
Een mooie oude poortdeur. Ook al wordt zo'n huis nog bewoond wordt er niet aan gedacht om zo'n deur te vervangen. In onze garage zitten twee oeroude deuren van kastanjehout en die blijven daar.
Deze deur hoorde bij het pand op de vorige foto en het zijn juist de details die me opvielen. Dat raampje en dan die mooie deurknop, zo mooi om te zien.
Een plataan, oude huizen een prachtige kerktoren. Dat is het Frankrijk waar ik van hou.
Reacties
Dat is ook altijd de reden geweest om tijdens onze vakanties, waar ook ter wereld te verblijven op plekken waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan.En dat is achter mijn voordeur eigenlijk niet anders met bijna allemaal spullen uit een landelijk ver verleden die we nog elke dag gebruiken en dienst doen,op de dag van vandaag heel duurzaam.
Lie(f)s.