Gisteren verwonderde Bertie zich erover dat wij gewoon aan de burgemeester kunnen vragen of we ergens hout kunnen kappen. Ja, je kan hier de burgemeester gewoon bellen en hem van alles voorleggen. In het begin vonden wij dat maar vreemd maar nu zijn we er aan gewend geraakt dat de lijnen hier ontzettend kort zijn en je voor ieder probleem het gemeentehuis kan bellen.
Nou zal die burgemeester van ons ook niet overwerkt raken van zijn inwoners want dat zijn er maar 110. Dat is verdeeld over 24 gehuchten waarvan ik bijna zeker weet dat ons dorpje met zijn vijftien huizen het grootste is. Want iedere plek met een naam wordt een gehucht genoemd en de meeste daarvan bestaan maar uit een paar huizen, soms zelfs maar één. We hebben wel lekker de ruimte, 6.6 inwoners op een vierkante kilometer.
Onze burgervader ziet er ook wat anders uit dan de gemiddelde burgemeester in Nederland. Hij is boer en ik heb hem nog nooit anders gezien dan in een T-shirt met korte broek, en dan zo'n korte korte broek, haha.
Monsieur le Maire wordt ook altijd eventjes gebeld als je het groenafval wil verbranden. Voor de meeste mensen hier is het niet te doen om al dat afval vanuit de vallei naar boven naar de auto of aanhanger te slepen.
In ons geval zou Mart vier terrassen omhoog moeten over smalle paadjes. Dus wij laten het zoveel mogelijk inklinken, vaak gaat er wel een winter overheen en dan in het vroege voorjaar of late najaar bellen we even en vragen permissie om vuil te verbranden. Hij zegt altijd ja, hij kent de situatie van iedere inwoner en heeft er begrip voor.
Reacties