Kijk, daar ben ik nou tevreden over. Onze sering is er een stuk beter uit gaan zien na de snoeibeurt van
deze winter. Een oudere sering mag in de rustperiode van november tot en met maart flink gesnoeid worden en dat zijn we een paar jaar vergeten met als gevolg dat alleen nog maar bovenin wat bloemen zaten.
We hebben er in februari flink wat takken uitgehaald en dat gaan we volgend jaar winter weer doen, hij mag nog wel wat minder hoog. De meeste takken met bloemen zitten aan de zonkant dus daar moet ook wat uit omdat het zwaartepunt van de struik anders de verkeerde kant uit gaat.
De bloemen van deze sering zijn prachtig, ik heb hem echt op deze kleur uitgezocht.
Na het knippen ben ik met een emmer vol takken naar boven gegaan om daar vazen te vullen.
Er bleven zelfs nog wat takjes over om bij kleine Trees te zetten.
Reacties
En het staat ook nog eens gezellig in die kleine vaasjes.
Wanneer ik seringen ruik ben ik terug in mijn kinderjaren in de badkamer van mijn Duitse oma waar ik me met die geurende zeep mocht wassen,het stuk was zo groot dat ik het bijna niet vast kon houden. En later in het vroege voorjaar bracht mijn schoonvader mij altijd ‘n grote bos in vochtige krant gewikkeld,hij noemde ze als rasechte Limburger ‘kroednaegelkes’
de geur moet ik wel bij denken
prettige dag