Doorgaan naar hoofdcontent

Abdij van Mazan

Na onze wandeling van zondag bezochten we de abdij van Mazan, een
oud cisterciënzenklooster in het dorp Mazan-l'Abbaye. De abdij werd in 1120 opgericht als zusterabdij van de Abdij van Bonnevaux.  Zoals het vaak ging in die tijd werd de abdij tijdens de Honderdjarige Oorlog voor het eerst geplunderd en tijdens de Hugenotenoorlog voor de tweede keer. In 1768 woonden er nog maar elf monniken in het klooster.

De kloosterkerk werd in 1847 als Monument historique geclassificeerd, maar de stenen van de gebouwen op het terrein werden gebruikt om huizen van te bouwen. In 1923 stortten de gewelven in en in 1966 vonden er werkzaamheden plaats die moesten voorkomen dat het gebouw nog meer in zou storten. 


Van het klooster staan nog delen aan de westelijke vleugel en de gerestaureerde kloostergang die dateren uit de veertiende en vijftiende eeuw.  



Mazan  is dus een cisterciënzer klooster en die liggen altijd afgelegen. Dat is geen toeval en het ligt zelfs aan de basis van orde die in elfde eeuw is opgericht. De orde was een reactie op de Benedictijnse kloosters die door succes zich steeds minder richtte op hun geestelijke taken. 
De cisterciënzers wijzen alle luxe en welvaart af en leven zoveel mogelijk in eenzaamheid. Zo, is het idee, leef je een leven dat het meest lijkt op die van Jezus.

De cisterciënzers kloosters die in de loop van de twaalfde eeuw werden gesticht zijn dus allemaal gebouwd op zogenaamde ‘woeste gronden’, een afgelegen plek en het liefst op grond waar landbouw niet makkelijk is. Deze eenvoudige en harde manier van leven is ook terug te vinden in de architectuur van de kloosters. 

De kerken en gebouwen van de cisterciënzers hebben bijna geen versieringen maar slechts duidelijke en eenvoudige vormen die samen met de natuurlijke omgeving bijna altijd voor een unieke sfeer zorgt. Het zijn daarom altijd fascinerende plekken. 

Na al deze foto's gezien te hebben vragen jullie je natuurlijk af wat al die gouden cirkels op de restanten van dit prachtige complex te betekenen hebben. Wij ook hoor, toen we op de weg erboven stopten en stom verbaasd naar beneden keken. Maar net waar wij stopten stond een groot bord met uitleg en we kwamen er achter dat dit een kunstvorm is, deel uitmakend van een artistiek parcours in de Ardèche. 

Ik ga daar later wat meer over vertellen. Voor ons hoeft het in ieder geval niet, deze uiting van kunst. Wij vinden het een ontering van een schitteren monument. Ik ben benieuwd naar jullie mening.

Reacties

In de weer zei…
Ik vind het wel wat hebben, van een afstand dacht ik eerst maar, bij de laatste foto vind ik dat nog steeds. Het geeft vooral een zonnig maar ook een buitenaards gevoel.
Bertiebo zei…
Ik ben het eens met In de Weer hierboven. Het maakt ook nieuwsgierig en dat is goed. Mooie blog, Marthy
Claudia zei…
Vreselijk, die gouden cirkels. Alsof men bang is voor de schoonheid van het verval. Ik hou van ruïnes en oude gebouwen zoals ze zijn, mag er graag spannende verhalen bij verzinnen en die quasi-kunstzinnige gouden graffiti vernietigt de hele mystiek. Heel jammer. Wel weer prachtige foto's!
Ik vind ook het origineel meer dan mooi, maar je maakt me wel nieuwsgierig naar het verhaal achter de cirkels.
Anoniem zei…
Bij het zien van die cirkels dacht ik aan: zoek de verschillen! Zetten ze ook vaak een rondje omheen ;-)
Lies
Emie zei…
Geraffineerd gedaan want op grote afstand zie je pas goed dat het klopt. Als dit tijdelijk is vind ik het fantastisch maar uiteindelijk zou de schoonheid van het imperfecte voldoende moeten zijn, dus zonder de cirkels.
Sjoerd zei…
Dit getuigt in ieder geval niet van soberheid. Voor mij hoeft het ook niet, het verstoort het originele karakter.
Vlimbouter zei…
Geef mij maar de gebouwen zonder gouden cirkels. Die zijn veel authentieker .
KnutzEls zei…
Van mij mogen ze die cirkels wegpoetsen. Zag ik die cirkels ook al in Carcassone, tijdens de Tour de France?
Pippa's Hus zei…
Ik vind de cirkels ook een beetje jammer. Het is al mooi genoeg van zichzelf. XX Esther
Vera zei…
Ik vind het zeker niet vreselijk en vind oud vaak goed te combineren met hedendaagse tot moderne architectuur en of moderne kunstuitingen.
Lida zei…
Toen wij half juli in Carcassonne waren zagen wij tot onze grote verbazing ook vreemde gele vormen op het aloude kasteel daar. Het bleek van de Zwitserse kunstenaar Felice Varini te zijn. Pas als je op een bepaalde plek ging staan zag je het geheel, en wat het voorstelde. Wel apart vonden wij. Google maar eens op zijn naam en Carcassonne. Het was ook geen verf, maar een soort plakplastic wat er zo afgehaald kon worden. Ik denk dat dit ook van hem is. 😁
Marthy zei…
Klopt Els, zie de reactie van Lida.
Marthy zei…
Je hebt helemaal gelijk, Lida. Alleen betreft het hier geen plakplastic maar echte verf.
Marthy zei…
Bedankt allemaal voor jullie reacties, ik kom er later op terug.
Anoniem zei…
Ik heb er toch ook mijn vragen bij, als foto is het misschien wel artistiek en is er niets mis mee, maar in werkelijkheid heb ik er toch mijn bedenkingen over.