Zoals al jaren de gewoonte is maakten we afgelopen zaterdag een wandeling met onze dorpsgenoten. Niet allemaal natuurlijk want degenen die een wandeling van een uur of vier niet meer aan kunnen komen gewoon naar het restaurant 's avonds.
Mart en ik hadden deze wandeling een paar weken geleden al voorgelopen dus het was voor ons een bekende route.
In La Rouvière, het verlaten dorp, werd even gestopt voor een rustpauze.
We bewonderden de prachtige bouw van de huizen, kijk bijvoorbeeld eens naar die hoekstenen, om en om liggend en staand. Kaarsrecht staat dit huis nog! En ik vond dit raampje met daarachter dat gordijntje zo mooi, achtergelaten door een vrouw die hield van haar huis.
Vlak voor St. Julien du Gua, ons eindpunt, nam ik deze foto. Er werd gelachen omdat ik "Sur le pont d'Avignon' begon te zingen. Stomverbaasd waren onze vrienden dat ik dat liedje kende.
Ik heb ze uitgelegd dat ieder kind in Nederland wat voor het eerst Franse les kreeg in die tijd dat liedje leerde.
Reacties