Doorgaan naar hoofdcontent

Toerist in eigen stad 4

Als laatste in de serie Toerist in eigen stad wordt het mooie stadhuis van Gouda in het zonnetje gezet. Bij wijze van spreken dan want alhoewel een blauwe lucht achter dat lichte gebouw mooier was geweest liet de zon zich niet zien die dag. 

Het vijftiende-eeuwse stadhuis is een van de oudste gotische stadhuizen van Nederland In 1395 kocht het stadsbestuur van Gouda het marktveld van de heren Van der Goude om daar een stadhuis te bouwen. Toch zou het nog tot 1448 duren voordat men begon te bouwen en dat kwam omdat er voorheen gewoon geen geld voor was. 

In mijn ogen staat het helemaal recht en toch is er niet geheid. Er werd gebruikgemaakt van enkele vlotten van zware eiken balken. Ongelooflijk, zo'n groot, zwaar gebouw op die slappe veengrond hier en dan toch niet verzakt. 

In de meeste Nederlandse steden staat het stadhuis ààn het marktplein in plaats van erop. In Gouda staat het stadhuis letterlijk in het centrum van de binnenstad met de markt er omheen. In de middeleeuwen had Gouda nog weleens te maken met stadsbranden en toen er een nieuw stadhuis moest komen werd er één voorwaarde gesteld: het stadhuis moest midden op het marktveld komen omdat het zo minder vatbaar was voor brand. 

Dat is een wijs besluit geweest want het staat er nu nog steeds en men kan er van genieten. Normaal is het grote stadhuis moeilijk te fotograferen want en staan altijd wel mensen voor om het van dichtbij te bekijken en wat foto's te nemen. Dat enorme plein was nu nagenoeg leeg.

Reacties

En dat lege maakt het ook weer bijzonder!
Zo knap hoe ze toentertijd zulke rijk bewerkte gebouwen konden maken. En grappig, de reden waarom het midden op het marktplein staat.
Emie zei…
Wat een karakteristiek stadhuis is het toch. Mooi op de foto gezet!
Sjoerd zei…
Een schitterend pand, ik vind het niet echt Hollands uitzien...
In de weer zei…
Ook een voordeel dat, mocht er toch brand uitbreken, men er van alle kanten goed bij kan.
miekequilt zei…
Wat een mooi gebouw hè. Leuke reportage heb je gemaakt, Marthy.