'Havo is geen optie' en 'Zo doen we dat hier'

Twee boeken vandaag, geschreven door Martje van der Brug met zeer actuele thema's. De schrijfster ging na het Rijnlands lyceum in Wassenaar studeren in Leiden waar zij lid werd van de Leidse Studenten Vereniging Minerva.

In 'Havo is geen optie' neemt de jonge natuurkundige Jenneke Wissink tijdelijk waar voor een zieke docent op het Waterland College in het villadorp Berkheij met adel en veel oud en nieuw geld. Daar gaat het wat anders aan toe als bijvoorbeeld in de Haagse Schilderswijk, dat merk je al snel. Op school blijken veel ouders te hoge verwachtingen van hun kinderen te hebben - vwo is de norm en niet alle kinderen kunnen daaraan voldoen. Jenneke helpt haar leerlingen zo goed mogelijk met het lastige vak natuurkunde. Na een dramatisch ongeluk ontdekt zij de ware aard van haar welgestelde dorpsgenoten. 

Elizabeth, één van de hoofdpersonen uit het vorige boek wat zich afspeelde in het villadorp Berkheij, wordt gevraagd om een gezin van statushouders op te nemen in het leegstaande koetshuis op haar landgoed. Als het gezin zijn intrek heeft genomen in het koetshuis komt tegelijkertijd Dirk, de studerende zoon van Elizabeth weer thuiswonen. Hij is door de senaat van zijn studentencorps geschorst na een ernstig incident op de sociëteit en wil nu thuis zijn rechtenstudie afmaken. Het kan niet uitblijven, Dirk wordt verliefd op de mooie Yasmin, de moslimdochter in het koetshuis. Je zou denken, een mooi voorbeeld van integratie, 'eind goed, al goed', maar niets is minder waar. 

De boeken lezen gemakkelijk en zijn vol humor geschreven, vooral de beschrijvingen van de upperclass.

Het laatste boek van deze twee las ik een dag of tien geleden uit en toen ik de avond van diezelfde dag de NOS app op mijn telefoon opende stond daar het nieuws over de zogenoemde bangalijst van het Utrechtse Studenten Corps. Heel herkenbaar met het laatste boek nog vers in mijn geheugen.