Toen ik gisterochtend de deur uitliep met mijn fototoestel om mijn nek om een rondje Bovenkerk te doen was ik vast van plan om alleen voor kleur en voorjaar te gaan en verdraaid, dat lukte.
De hele winter als de struik geen blad meer heeft zijn die rode takken van deze witte kornoelje goed zichtbaar. Het blad kleurt na de bloei in een prachtige rode herfstkleur.
Wit is ook een kleur en als er iets voorjaar is dan toch zeker het sneeuwklokje.
Door de zijwaartse harde wind in de polder hadden de zwanen moeite om hun verenpracht strak in de plooi te houden.
En dit is dubbel kleur. Tussen de narcissen een eenzame blauwe hyacint.
Ik zal toch wel ergens forsythia tegenkomen dacht ik, want dit is echt de bloeitijd van deze struik. En ja hoor, op de terugweg stond er eentje aan de slootkant. Jammer dat ik niet aan een snoeischaar had gedacht.
Een groen uitgeslagen vaatje wat als plantenbak dient.
En bijna weer op het dorp in een van de laatste tuinen twee prunussen naast elkaar. Welke soort weet ik niet precies. Doet er ook niet aan toe, mooi zijn ze. Dit is bij elkaar toch echt voorjaar maar jongens, wat was die wind in de polder koud.
Reacties
Heen de wind tegen, is mee de weg terug en inderdaad wat staat er al veel in bloei.
Vooral de treurwilgen vind ik nu prachtig met hun frisgroene nieuwe, bijna open knoppen.
Mooi die groene waas.
Lie(f)s.
Op de foto´s lijkt het alvast zover.