Deze Barbara moet haast wel uit een vooraanstaande familie zijn gekomen om zo'n grote grafzerk te krijgen. Op de steen zag ik het mooie woord obyt staan (overleden).
Tot aan de Reformatie was de St. Jan in gebruik als katholieke kerk. Nog in die tijd werd een deel van de gebrandschilderde ramen gemaakt (1555 - 1572) en na een onderbreking van twintig jaar hebben de protestanten bestuurders de beglazing voltooid (1594 - 1603). De glazen zijn echt prachtig van kleur en heel gedetailleerd. Op veel ervan kun je een hondje ontdekken, een teken van trouw.
Voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog waren alle glazen al uit de kerk gehaald, eerst opgeslagen bij boeren, later in bunkers bij Vogelenzang. Hieronder het bevrijdingsglas uit 1947. In de museumwinkel is een audiotour beschikbaar waarmee je in de kerk kan lopen terwijl het verhaal van de gebrandschilderde ramen wordt verteld. Na ons bezoek aan de St. Jan hebben Emie en ik lekker zitten lunchen op de Markt, ondertussen elkaar de oren van het hoofd kletsend. We zijn weer voor maanden bijgepraat.
Reacties
Prachtige kerk toch, die St Jan. Toen ik nog in de buurt woonde en in Gouda ronddwaalde ging ik vaak even binnen kijken. De glazen zijn onovertroffen mooi.
En die glazen, prachtig, iedereen zou het moeten zien.
Genoeg gekletst voor maanden (-: Geloof ik niets van!
Machtige akoestiek in die kerk, als het orgel davert... het koor zingt... ja, ik heb hier hele goede herinneringen liggen...
Groetjes, Elizabeth