HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Een deel van onze tuin, de foto is vanuit een slaapkamerraam gemaakt. Mart heeft vandaag het gras gemaaid en daarna koemestkorrels gestrooid want voor morgen wordt er regen voorspeld. Daarna een paar dagen zon en dan zijn die wat kale plekken ook weer groen. Onder de linde zal nog wel wat bijgezaaid moeten worden evenals op die plek zwarte grond links boven. De struikklimop daar was niet veel meer dus op die plek heb ik in het najaar een roos gezet die goed is aangeslagen. Op het dak van het nieuwe houtschuurtje daaronder worden eerdaags mooie oude pannen gelegd en het schilderen van de tuinbank en de twee stoeltjes staat ook op ons programma. Altijd werk in Le Serret maar we hebben er lol in.

Lekker aan de slag gegaan met al dat moois wat we meebrachten in de overvolle auto. Grote en kleine potten en bakken gevuld met eenjarigen die ik kocht op de vrijdagmarkt in Stolwijk. Wat is er fijner om te doen, direct resultaat. Daarna onkruid gewied in de border, was niet veel, en de vaste  planten die ik kocht in Boskoop op hun plek gezet. Morgen eerst nog even het weerbericht voor de komende dagen bekijken en als dat er redelijk uitziet gaan de groenteplanten de grond in.

Het is een knap staaltje van architectuur maar wij vinden het niet mooi, het nieuwe museum Confluences   in Lyon. Wij hebben het in de loop der jaren bij het heen en weer rijden naar Nederland gebouwd zien worden en er ons over verbaasd wat dat in hemelsnaam moest worden. Als je er wat meer over wilt lezen klik je maar even op de link. De foto hieronder staat me meer aan. Het laat zien hoe mooi onze streek in anderhalve week is geworden. De kastanjebomen moeten nog een laatste zetje en dan is alles groen.

We waren er al vroeg uit voor de jaarlijkse lawaaioptocht die op  Koningsdag gehouden wordt. Prachtig weer, wat een welkome verrassing. Luuk wilde niet bij zijn papa achterop, hij wilde persé meedoen op zijn loopfiets en hij heeft het een groot deel van de tocht volgehouden. Hij is de hele week bezig geweest met die blikken die je achter je fiets hangt en die zo lekker veel herrie maken. Wij hebben een deel van de middag besteed aan het pakken van de auto, het was nog een heel gepuzzel om al de planten die ik gekocht heb in de auto te krijgen. Uiteindelijk heeft Mart onze fietsen maar op achter op het rek gezet, want hij kreeg mij niet zover dat ik een plantje achter liet.

Op het programma van vandaag stond een brunch met kinderen en kleinkinderen. Ik had allemaal lekkere gerechtjes klaargemaakt  met als afsluiter deze citroentaart. We dronken er wat bubbels bij en het was knoert gezellig. We hebben kleinkinderen die heerlijk kunnen spelen, die hoor je niet. Of het moet de omvallende toren van Sebas zijn. Die zit inmiddels op de basisschool en is volgens zijn moeder het liefste jongetje van de klas, maar thuis nog niet helemaal.

Saar danst op het liedje van 'Kinderen voor Kinderen' voor de Koningsspelen. Dit jaar werd er een liedje gemaakt met het thema 'Energie!' en daar hoort ook een dansje bij. Op een bepaald moment wordt er geklapt en gestampt met de voeten en die kleine duvel weet precies wanneer. Oma geniet!

Het is iets heel anders, maar ook deze foto's maakte ik woensdagavond in Delfshaven. Het begon al in de metro, waar ik de eerste maakte en daarna ontdekte we een steegje waar de muren vrolijk beschilderd waren en dan krijg je onderstaande foto's. Ja, en toen moest dat vrolijke raam en die deur er ook maar op. Je mag er van vinden wat je wilt, ik vind het zelf ontzettend leuk, vooral om te doen.  

Gisteravond zijn we op stap geweest met de fotoclub naar Delfshaven en dat leverde veel foto's op. Delfshaven is een deelgemeente van Rotterdam en werd in 1940 tijdens het bombardement op Rotterdam ongemoeid gelaten. Daardoor is er in het oude havenstadje nog genoeg te zien.       Rondom de haven waar veel oude boten liggen staan prachtige goed bewaarde panden. Het was aan het begin van de avond dat wij er waren en heerlijk rustig. Fijn om op je gemak daar te lopen kuieren, alles te bewonderen en foto's te nemen. Een stukje Rotterdam gezien wat ik totaal niet kende.        

Daar kan ik best blij van worden, twee buxusvakken vol lenteklokjes met daarboven de hortensia's 'Annabelle' die al goed uit beginnen te lopen. Vanuit de keukenramen kan ik het allemaal bewonderen. Maar wat ik ook kan zien is het dode stuk buxus, ter ziele gegaan aan ik weet niet wat voor oorzaak. En daar word ik knap sachareinig van. De dode buxus zal uitgegraven moeten worden en er zulllen een paar nieuwe planten in moeten. Ik denk dat ik dit karweitje maar opschuif, het najaar lijkt me een betere tijd.

Ik doe het niet zo vaak meer tegenwoordig, kleding kopen. Toen ik nog werkte vond ik het belangrijk om er altijd modieus bij te lopen, nu is dat minder geworden. Maar goed, voor een speciale gelegenheid wilde ik iets nieuws te kopen en ik slaagde heel goed in Lekkerkerk. Blij dat het gelukt was liep ik vanuit het dorp nog even omhoog naar de Lekdijk en schoot daar deze foto die ik ook gebruikte voor het 3x50 Projekt waar ik aan mee doe.

Ook in Stolwijk is het volop lente, kijk maar, een kleinkind wat paardenbloemen plukt en een  koet op haar nest. Wat heerlijk, dat voorjaarszonnetje, lekker om buiten bezig te zijn. Mart heeft de  auto gewassen, wat hard nodig was en ik de buitenramen. Het ging wel met horten en stoten, dat ramen wassen, want eerst kwam zoon Bas met Luuk en Saar op de koffie waarna ik nog even meeging voor een wandelingetje. Daarna had ik een afspraak bij de tandarts en ik ging ook nog even bij de gym kijken van kleinzoon Luuk. Jullie begrijpen het al, de ramen zijn nog niet helemaal klaar, maar morgen is er weer een dag.

Velden vol bloeiend koolzaad passeerden we op weg naar Nederland. Dat zonnige geel met daar boven die blauwe lucht maakte het reizen aangenaam. Tel daarbij op dat het zondag was en daardoor weinig verkeer, dus hadden we een zeer goede reis. Veel afspraken de komende week, zowel nuttige als plezierige. Je zal zien dat zo'n week omvliegt.

Morgen rijden we voor ruim een week naar Nederland dus heb ik net nog even een rondje tuin gedaan om afscheid te nemen. We hebben hard gewerkt de afgelopen veertien dagen, zowel de moestuin als de siertuin liggen er prachtig bij. Ook alle rozen en vlinderstruiken die her en der op ons terrein staan zijn gesnoeid en gisteren nog de nieuwe scheuten van de frambozen aangebonden. Door het mooie weer van de afgelopen tijd is veel in bloei geschoten. De kersenboom staat prachtig te zijn, helemaal overdekt met witte bloesem. Twee verschillende seringen komen net in bloei evenals de sneeuwbal op de grens met de buren. En wat te denken van deze prachtige irissen, de eerste, want ik heb verschillende soorten. Ik heb bijna moeite om dit alles achter te laten maar tegelijkertijd sta ik te springen om de kinderen en kleinkinderen weer te zien.

Grote voorjaarsschoonmaak in ons vakantiehuis vandaag, ik ben zelfs met een ragebol in de weer geweest. Over twee weken komen onze eerste gasten al en ondertussen gaan we ook nog een week naar Nederland. Wat is het toch een mooie ruimte, ik ben er nog steeds trots op. Het heeft veel energie gekost maar het was het dubbel en dwars waard.

Na bijna twintig jaar trouwe dienst in mijn oude keuken belandde deze gootsteenbak op zijn kop in de tuin op het tweede terras waar alle bouwrestanten liggen. Vandaag is hij weer in ere hersteld. Mart heeft de afvoerpijp eraf geschroefd, de bak op een paar stenen gezet en ik heb hem schoongeboend. De grond voor de grote watercontainer loopt daar sterk af en nooit bleef een gieter of iets anders wat ik met water wilde vullen nou eens lekker staan. Nu dus wel.

Er vloog een steen tegen het gezicht van Mart toen hij vanmorgen aan het maaien was. Klein wondje, schoongepoetst en kusje erop.  Hij maait altijd wel met een veiligheidsbril op en een stevige lange broek aan, maar dat is niet voldoende. Ook je gezicht moet beschermd worden, dat leerde we vandaag. En omdat een mens nooit te oud is om te leren hebben we vanmiddag in Privas toch maar een gezichtsbeschermer gekocht. Veiligheid voor alles.

Verleden najaar  wilde het door de weersomstandigheden niet meer lukken om hout te zagen, maar nu met dat prachtige weer kan de zaagtafel buiten en gaat het prima. Het bovenste hout op de stapels is goed droog en aangezien we iedere avond de kachel nog stoken hebben we wel wat nodig. Het zal nog wel even duren voordat de stapels hout verdwenen zijn en het houthok vol ligt maar het begin is er. Ik hoop dat mijn broer Joop tevreden is.

De clematis tegen de muur bij het gîte staat in bloei, een mooi gezicht al die tere roze bloemetjes. Ik was vanmorgen al vroeg in de border bezig maar na de middag ben ik daar niet meer verder gegaan, te warm. Er staat een hoge muur achter de border waar de hele dag de zon op staat, die geeft dus ook warmte af en dat samen met die zon op mijn rug werd me echt teveel. Vanmiddag alvast een deel van de binnenplaats aangeveegd, lekker in de schaduw.

In de feestzaal van St. Julien du Gua werd gisteravond weer de jaarlijkse zang- en toneelavond gehouden met als thema St. Julien sur Mer (St. Julien aan Zee). Zoals gebruikelijk begon men met een aperatief, veel later als aangekondigd dus waren wij als Hollanders natuurlijk te vroeg. Gaf niet, er waren al wat bekenden van ons en er viel genoeg bij te praten. Zo'n avond is voor ons een mooie gelegenheid om iedereen weer te zien na een winter in Nederland. Tijdens de maaltijd zaten we dan ook aan een grote tafel met buren en verdere vrienden uit nabij gelegen gehuchtjes. Daarna begon de voorstelling. Buurman Robert (bovenste foto) zong heel aandoenlijk een lied en de jongedame op de foto hieronder heeft in tegenstelling tot Robert werkelijk een prachtige zangstem. Zij gaat het nieuwe kruidenierswinkeltje annex restaurantje in Gua runnen. Hoop dat het een succes gaat worden, ik heb haar onze klandizie wat het restaurant betreft in ieder geval beloofd. De bardame met de oranje pru

Het was vandaag opschoondag in Le Serret maar omdat we maar met een kleine bezetting waren hebben we een niet al te groot karwei gezocht. Net voor de garage van Patrice was al jaren geleden een deel van een muur ingestort en op die plek lag een slordige hoop stenen waar allerlei onkruid en wilde braam uitgroeide. Stapel stenen neergehaald, onkruid weggehaald en de stenen opnieuw opgestapeld. Mart is met zijn motorzaag naar boven gegaan en heeft het overhangende en dode hout weggehaald. Aan het eind van de ochtend waren we allemaal heel tevreden over het resultaat, het ziet er weer netjes uit.

Met dat mooie weer wat we hier hebben doen we iedere dag na de lunch een dutje buiten. De tuinstoelen staan nog opgeborgen maar de campingstoelen die we vijf weken gebruikt hebben stonden voor het grijpen en ze passen net lekker in dat hoekje voor de poortdeur, waar we geen last hebben van de wind. Het leven is zo slecht nog niet.

Er is hard gewerkt vandaag in de moestuin. De grond aanharken en lijnen uitzetten. Daarna hebben we de aardappels gepoot, Mart gaten steken en ik mikte ze erin en schoof het gat dicht. Verder heb ik het aardbeienbed in orde gemaakt, was nog veel werk. Er staat een grote gieter water klaar met daarin koemestkorrels, daar worden de aardbeiplantjes morgen nog even mee verwend.  En nu ben ik moe, behalve eten koken doe ik niets meer, de uien doen we morgen.

Vanmorgen eerst de restanten van een gezellig etentje met vrienden opgeruimd en nog wat meer huishoudelijk werk gedaan. Na de lunch hebben we een siësta gehouden in de tuin, het is hier prachtig weer, warm zelfs. Daarna heb ik weer een stuk van de border schoongemaakt, waarin deze narcissen overvloedig staan. Een beetje te overvloedig, want deze soort, ik heb ze al jaren, vermenigvuldigt zich bij het leven. Ik trek er daarom hier en daar maar wat uit want ze beginnen de vaste planten te verdringen. Zowel bij Marie-Christine als bij ons in huis staan nu meerdere vazen met narcissen. Het ruikt heerlijk.

Even naar Privas geweest vanmorgen voor de boodschappen en om pootaardappelen- en uien te kopen. Het was me al opgevallen dat de rotonde in Privas er zo mooi bijlag dus op de terugweg moest Mart even een extra rondje rijden zodat ik uit kon stappen om een foto te maken. Die gekleurde stokken zijn van een schoolproject las ik in de gauwigheid. Dit is niet de enige rotonde die er verzorgd uitziet, zo zijn ze bijna allemaal. Bij sommige denk ik zelfs dat er een tuinarchitect op los gelaten is. Jammer dat dit in Nederland niet (meer) kan. Financieel staat Frankrijk er niet rooskleurig voor maar blijkbaar heeft men hier nog steeds geld voor over.

De wind was aardig gaan liggen, de hele dag zon aan een strakblauwe hemel, dus het werd een tuindag vandaag. We hebben onze tijd goed besteed, Mart heeft al wat meters moestuin schoongemaakt en ik een flink stuk in mijn border. Over twee weken gaan we even naar Nederland, dan ik bij onze kweker in Stolwijk mijn groenteplanten halen. Ook wil ik even langs bij  Esveld in Boskoop, ik ga mezelf verwennen met een paar nieuwe planten voor in de border.