HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

 In vooral de noordelijke Ardèche komt overal water naar boven, ieder gehucht gebruikt water uit een of meerdere bronnen. Toen wij bijna dertig jaar geleden hier kwamen betaalden wij niets voor het water uit de bron, ook geen vastrecht. Inmiddels wordt het water gezuiverd en iedere week gecontroleerd. Er komt zoveel water uit die bron dat het meer dan genoeg is voor het leidingnetwerk en het teveel van dat water, de overloop heet le trop-plein, de laatste weken een veel gebezigd woord in het dorp. Toen wij hier vier weken geleden aankwamen zei onze buurman Daniël meteen dat we geen water hadden en daarmee begreep ik dat hij het water voor de tuinen bedoelde. Het water van de trop-plein loopt namelijk via een tweede waterleiding  door het hele dorp en iedereen sproeit daar zijn tuin mee. Buurman Daniël heeft net zoals wij een grote moestuin en was behoorlijk pissig. Nadat ik een paar keer gebeld had met het waterleidingbedrijf kwam er uiteindelijk een man aan de deur die ons vertelde da

Toen we afgelopen zondag terugreden van La Voulte namen we in het Eyrieux dal zomaar een weggetje links omhoog. Een klein autotoertje, vinden we leuk, er valt genoeg te zien. Deze oude schuur bijvoorbeeld zonder ramen en de deur stelde ook niet veel meer voor. Maar het gebouw op zich was nog in goede staat en met mooie elementen zoals die boog gemaakt van ongebakken stenen boven de lattei van de deur. Ik was de auto uitgestapt in de veronderstelling dat het woonhuis wat er links aan vastzat onbewoond was want dat zag er bepaald niet florissant uit. Maar toen ik terugliep zag ik twee auto's achter het huis staan dus ik maakte dat ik in de auto kwam. Niet iedereen kan het waarderen dat je zijn bezit uitgebreid op de foto staat te nemen. Typerend voor de Ardèche dit, wegen die langs bergen en door valleien slingeren wat zorgt voor prachtige uitzichten. Een dorpje van niks, maar een paar huizen en toch een kerkje er bij.  Smalle weggetjes die stijgen en dalen en waar je onverwachte een

Deze historische brug over de Rhône bij La Voulte is 280 m lang en stamt uit 1891. Voorheen was er een veerdienst ter hoogte van La Voulte. Ik zette deze foto's met de beperkte middelen die ik gebruik om naar zwat-wit, alhoewel de kenners het ongetwijfeld grijs zullen noemen, niet geslaagd dus. Jammer dan, ik vind het voor een keertje wel mooi en heb helemaal geen zin om me in een fotobewerkingsprogramma te gaan verdiepen. Het is een prachtige brug, de enige die echt helemaal in het departement Ardèche ligt. De andere bruggen over de Rhône in de Ardèche moeten moeten hun oppervlak delen met het tegenoverliggende departement Drôme.  

Toen we gisteren onze wekelijkse boodschappen deden in Privas keek ik nog even uit naar oranje tompoucen maar die waren en niet bij de bakker en niet in de supermarkt te vinden. Ik denk zelfs in heel Frankrijk niet, haha. Ik heb eens geprobeerd aan onze Franse buren uit te leggen wat een oranje tompouce is en de betekenis ervan. Feuilletédeeg (bladerdeeg) kennen ze wel, dat is als het ware  in Frankrijk uitgevonden maar verder snapten ze er geen jota van. Het begrip Koningsdag zegt de Fransen trouwens ook helemaal niets. We gaan straks voor de tv aan de koffie met een pastel de nata, een Portugese lekkernij. De kleur en het deeg kwamen nog enigszins in de richting van een oranje tompouce. Ik wens jullie allemaal een leuke, gezellige Koningsdag met veel zon. Aan die zon gelukkig geen gebrek hier.

Lp’s uit de gratie? Niets minder waar. Muziek op vinyl is sinds een aantal jaren bezig aan een opmars, waardoor de platenperserijen weer op volle toeren draaien. Zo ook Record Industry in Haarlem, één van de grootste nog bestaande perserijen van de wereld. Wij zagen het in het nieuws verleden week. Als je er nu een order plaatst mag je blij zijn als je platen volgend jaar januari van de machines rollen.  Zo’n schijf vinyl klinkt warmer dan een digitale cd en de verzamelwaarde van de lp is groot. Dit, samen met het feit dat vinyl nostalgische gevoelens oproept, maakt dat men massaal weer vinyl is gaan kopen. Tel daar de Corona periode bij op, mensen waren meer thuis, draaide meer muziek en kochten daardoor meer lp's. Toen ik zondag dit mooie platenrek op de brocantemarkt zag staan raakte ik meteen verliefd. Idioot want ik heb geen platenspeler en geen platen. Maar met het nieuwsitem over die hernieuwde belangstelling voor vinyl in mijn hoofd dacht ik dat ik vast wel iemand een groot

Kijk, dit zijn mijn stokbonen. Eerst voorgetrokken met vijf in een potje en daarna kregen ze allemaal een eigen potje. Er is er maar eentje niet opgekomen dus voorwaar, een succes. Ik heb ze vanmorgen uit de tuinkamer gehaald en buiten op de tafel gezet om ze wat af te laten harden. De plek waar ze geplant moeten worden heeft Mart vanmorgen in orde gemaakt. Hij heeft eerst in het bos een paar stevige takken afgezaagd en de ondereinden geschild, dan lopen ze daar niet uit. Vier stokken worden in de grond gezet en boven met een tie wrap bij elkaar gebonden. Rond iedere stok komen vijf bonenplanten. Ik twijfel of ik de planten nu al in de grond ga zetten. De weersverwachtingen zijn goed, de komende veertien dagen komt de nachttemperatuur niet onder de zeven graden en overdag rond de twintig. Maar dat zijn verwachtingen, niets is zeker en als we toch nachtvorst krijgen is het einde verhaal met die bonen. De aardbeien zijn allemaal goed aangeslagen maar dat is niet zo gek want ik kreeg mooi

Gisteren en vannacht heeft het geregend maar vanmorgen begon het op te klaren en we besloten op het laatste moment om dan toch maar naar La Voulte te rijden voor de brocantemarkt die iedere vierde zondag in de maand daar gehouden wordt. De helft van het grote plein was maar gevuld, voornamelijk met handelaren en die hebben de mooie spullen bij zich. Voor mensen met kleedjes met daarop speelgoed en kleding was het weerbericht te slecht geweest. Wat vind ik het toch heerlijk om te lopen slenteren over zo'n markt tussen al die spullen en mijn ogen de kost te geven. Ik loop zelfs in auto's te loeren. Zo'n oud verroest tafeltje met daarop een kruisbeeld wat zijn beste tijd heeft gehad, er zat aardig wat houtworm in, is voor mij bijna een schilderij, in ieder geval zeker een foto waard. Zouden deze laarzenspanners van een militair te paard geweest zijn, zo begin 1900. Ik zie het zo voor me, een kolonel in uniform met epauletten en al. Dit was een echte hobbyist, trots op zijn han

Het lijkt wel herfst vandaag. Regen, windstoten en een gevoelstemperatuur van 7 graden. Dat werd al een paar dagen voorspeld maar gisteren was het weer nog heerlijk dus trokken wij nadat wij 's morgens nog wat in de moestuin gerommeld hadden 's middags de wandelschoenen aan voor een toertje vanuit huis. Uit het dorp een stukje naar beneden en dan rechtsaf  vrij steil naar boven. We komen dan langs het voormalige huis van Kees en Maria. Hier houdt het asfalt op en we gaan verder langs een pad. Iets verder onder aan dat pad staat een rij bijenkasten. Het zijn er heel veel en het is een gezoem van jewelste rond die kasten. Ervoor staan een paar grote bremstruiken in bloei.  Vlak hierna gaan wij het bos in en steken dat door naar het plaatsje Le Théron waar we deze pollen Aubretia even bewonderen. Vauit dit plaatsje hebben we goed zich op het volgende dorp wat we aandoen, St. Julien du Gua. Er bloeit op het ogenblik volop Judaspenning langs de paden en bermen hier, zo ook langs het

Eergisteren zijn de laatste planten de border in gegaan en daarna hadden we een nacht met zachte regen, mooier kan je niet hebben. Eigenlijk zou het nog veel meer moeten regenen want het is hier erg droog, er is niet veel regen gevallen deze winter. De komende dagen wordt er veel regen voorspeld maar hier in de bergen weet je maar nooit of dat uitkomt, een beetje wind en het valt een vallei verderop. Er is nog niet veel kleur in de border maar de alliums laten voorzichtig hun schoonheid zien. Ik heb er aardig wat staan dit jaar, verleden najaar verschillende gepoot en op het laatste moment nog een pot al voorgetrokken alliums meegenomen van de Stolwijkse kweker. Ik kon ze echt niet laten staan, vind het een pracht plant en gedroogd zet ik de grote bloemschermen overal neer. Deze is al wat verder, iedere dag is er wat meer van de bloem te zien. En de akelei, die bloeit inmiddels ook. Ik heb ze op verschillende plekken in de border staan, ooit een stekje meegekregen van mijn zus uit Dren

Dit was vijf dagen geleden, de knoppen van de kersenboom nog niet allemaal open maar de bloesem is zo als ieder jaar weer prachtig. Je kan nog door de takken van de boom heen kijken maar dat duurt niet lang meer. Evenzo met de linde, van dat mooie fijne, lichtgroene blad aan de boom. De zon heeft er nog vrij spel door. De populieren die lager op de helling staan wiegen zachtjes op de wind, ze staan op dat moment ook nog in hun vroege lente tooi. En deze foto nam ik vanmorgen, alles heerlijk opgefrist door wat regen vannacht. De kersenboom begint steeds voller in de bloesem te raken en zie je dat blad van de lindeboom rechts op de foto, volop gegroeid en de kleur wordt steeds groener. Wat gaat dat toch hard in de natuur, je zou bijna willen dat het bleef zoals het nu is.