HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Als je na drie stoere kleinzoons een kleindochter krijgt begrijpen de vrouwen onder jullie wel hoe leuk het is om voor zo'n meisje te gaan shoppen. Dat is wel wat anders dan spijkerbroeken, shirts en truien. Piepkleine jurkjes, rokjes zelfs met van die leuke broekjes er onder en dan allemaal in van die leuke kleurtjes, daar wordt je als oma helemaal blij van. Het was nog moeilijk kiezen. Nu ben ik nog op zoek naar zo'n naaitijdschrift voor baby's, want ik ga eens proberen of ik nog een jurkje kan naaien. Lang geleden dat ik dat gedaan heb, maar het lijkt me leuk om weer eens te doen.

Aan het eind van dit polderweggetje vanuit Stolwijk stroomt de rivier de Vlist,  rechtsaf ligt het dorpje met dezelfde naam, linksaf kom je in Haastrecht. Op het kruispunt van de drie dorpen staat deze mooi gerestaureerde molen. In 1985 werden de dorpen samengevoegd tot één gemeente, Vlist genoemd. Zowel vanmorgen als vanmiddag hebben we dit weggetje door de Bilwijkerpolder gereden om kleinzoon Luuk naar het kinderdagverblijf in Haastrecht te brengen. Ondertussen zijn we ook nog even naar Scheveningen gereden om daar Thijs en Sebas een paar uurtjes op te vangen. Ja, als grootouders heb je wel je werk, maar zeg nou zelf, wat is er leuker om te doen.

Via de mail kreeg ik gisteravond deze foto van mijn schoondochter toegestuurd met de tekst 'Mijn rijkdom'. Ik heb er niets aan toe te voegen, behalve dat het ook mijn rijkdom is.

We waren even weggeweest met de auto en toen we terugkwamen lag dit gevaarte over de oprit, precies op de plek waar normaal onze auto staat. Een van de twee populieren van buurman Kees, twintig meter lang, was bij de verrotte wortels afgebroken door de storm. Een stuk van onze beukenhaag vernield en aan de andere kant de afscheiding met buurman Piet. Daar is de top neergekomen op zijn werkplaats zonder al te veel schade aan te richten. Vanwaar de boom stond is hij precies in zijn lengterichting omgegaan, schuin was hij op het dak van de winkel terechtgekomen en naar de andere kant op ons huis. Buurman Kees beseft dat hij de andere boom ook weg moeten laten halen, dat zal nog een hele klus worden met die lengte.  

Op onze wandeling door Koolwijk van afgelopen donderdag kwamen we dit tafeltje met kalebassen tegen, mooi gedecoreerd met twee stukken boomschors. Kalebas (squash) is eigenlijk een verzamelnaam voor een groot aantal aan elkaar verwante gewassen, zoals pompoen, flespompoen, fleskalebas en courgette, las ik op internet. Ik wil ook wel wat pompoenen en van die leuke sierkalebassen kweken in de Franse moestuin, maar het nadeel van deze planten is dat ze zo ontiegelijk veel ruimte innemen. We hebben nog een stukje grond op een terras onder de moestuin waar we al het tuinafval op gooien. Ik denk dat ik daar volgend jaar maar eens een kweekveldje kalebassen ga aanleggen.

Ieder nieuw seizoen organiseert mijn Nordic Walking groep een extra lange wandeling, vandaag de herfstwandeling. Met auto's naar Nederhorst ten Berg waar de wandeling begon. Een ANWB route, gemarkeerd met die zeskantige bordjes, de Bommelsteinroute. In kasteel Nederhorst waren jarenlang de Toonder Studio's gevestigd. Vanwege de associatie met het slot van Toonders hoofdpersoon Heer Bommel wordt het kasteel in de volksmond ook wel Bommelstein genoemd. Vandaar dus die naam van de wandelroute. Lekker gelopen, mooie route met halverwege koffie en aan het eind een verschrikkelijk lekkere pannenkoek. Op internet vond ik nog een site  met mooie foto's van de route.

De boom in onze achtertuin begint al aardig kaal te worden, het meeste blad lig op de grond. Dat betekent weer eens blad ruimen, maar met wat hulp kom je een heel eind. Aan de andere kant van het huis staat op de afscheiding met de buren nog een grote rode eik, prachtig om te zien en een stukje verderop onze kastanjeboom, nu oranjebruin van kleur. Ik hoop dat die twee laatsten nog even hun blad vasthouden, het is zo'n mooi gezicht vanuit huis.

Te mooi weer om binnen te zitten. Nadat ik vanmorgen eerst met mijn wandelclubje een flinke wandeling rond Oudewater had gemaakt hebben Mart en ik vanmiddag de wandelschoenen aangetrokken voor een rondje Koolwijk, zoals wij dat noemen. Vanuit huis lopen we door een buurtschap met die naam zo de polder in en komen dan via de Benedenkerkseweg, Dorpsplein over weer op de Bovenkerkseweg waar wij wonen. Aan de horizon de kerktoren van Stolwijk.

Gisteravond om kwart voor tien is onze kleindochter geboren, haar naam is Saar. Moeder en dochter van ruim acht pond verkeren in blakende gezondheid. Haar ouders, Bas en Christianne, maar ook wij, zijn apetrots en gelukkig met dit kleine wondertje. Een zusje voor Luuk en de eerste kleindochter na drie kleinzoons. In stilte hoopten we met zijn allen op een meisje, we wisten het geslacht niet van te voren, ook haar ouders niet. Ze is prachtig!

Als het je lukt om dagelijks een blog bij te houden ben je geen digibeet in mijn ogen maar om nu te zeggen dat ik veel verstand heb van het digitale gebeuren, nou nee. Als er dus iets met mijn laptop loos is roep ik al gauw de hulp in van onze zoon Bas. Ik word een beetje stressig als het ding niet doet wat ik zou willen dat hij doet maar zoonlief blijft de rust zelve en heeft meestal in een tel de problemen verholpen, dus ook deze keer. Bedankt, Bas.

Ze waren eigenlijk voor het Franse huis bedoeld, deze kandelaars. Ik kwam ze tegen op zolder en nu staan ze hier te pronken. Mooie dompelkaarsen erin gekocht en zo zorgen ze voor extra sfeer in mijn huiskamer. Ik hou van alle seizoenen, voor mij hoeft het niet alleen zomer te zijn. Lange winteravonden met kaarslicht en de schemerlampen aan, koffie met speculaasbrokken en als het echt koud wordt branden we de kachel. Dan nog een lekker boek of een goede film en ik geniet. Van mij mag ie komen, die winter.

Nou, als dit geen herfstplaatjes zijn.....! Vandaag met schoonzus Anja en zwager Kees een deel van het Trekvogelpad gelopen, het langste natuurpad van Nederland (400 km). We liepen van Naarden naar Soesterberg, voornamelijk door het bos en we waren niet de enige. Veel mountainbikers, onder de modder natuurlijk, want het water van verleden week zondag was nog niet overal opgedroogd. En verder wandelaars, die net als wij genoten van een prachtige dag. Veel paddenstoelen gefotografeerd, waaronder deze, in mijn ogen de echte, rood met witte stippen.

Dochter Floor wilde haar wintergarderobe aanvullen en had geen zin om op zaterdag naar Gouda te gaan. Net zoals haar moeder is zij meer een dorpsmens dus of ik zin had om mee te gaan naar Lekkerkerk. Hoef je aan mij geen twee keer te vragen en we zijn er, ook ik, leuk geslaagd. Laten we nog even doorrijden naar Schoonhoven om te kijken of daar een leuke winterjas te vinden is. En ja hoor, ook dat lukte haar. Om het rondje vol te maken kocht ze op de terugweg in Bergambacht ook nog eens leuke laarsjes en zo was ons middagje shoppen zeer geslaagd te noemen. Geen drukte, geen parkeerplek zoeken en veel persoonlijke aandacht, daar houden wij van!

Rondom is de tuin, na maanden van verwaarlozing, weer helemaal op orde. Geen onkruid meer, de hagen zijn geknipt, de leilinden gesnoeid en het meeste blad, want het blijft nog even vallen natuurlijk, is opgeruimd. Als finishing touch vanmiddag violen gekocht en daarmee wat bakken en manden gevuld. Verder hebben we deze week twee grote slaapkamers opnieuw ingericht, schoongemaakt en veel opgeruimd. Wij gaan met een goed gevoel het weekend in.

Er liep vandaag een deskundige door het dorp, ingehuurd door de gemeente, om alle bomen te bekijken, er zijn namelijk veel bomen ziek, zei hij. Ook  onze oude kastanjeboom die naast de winkel staat heeft hij bekeken. Niet meer te redden volgens hem, over twee jaar is hij dood. Hij was al wel bijna een eeuw oud, schatte de man. Tsja, hij zal er wel verstand van hebben. Och, zeg mijn overbuurvrouw die overal kastanjes had lopen rapen, in die boom van jullie zitten de grootste kastanjes van het hele dorp. We wachten het maar af en voorlopig genieten we nog van zijn mooie herfstkleuren.

Zoals in veel kleine plaatsen in Nederland loopt ook het winkelbestand in ons dorp terug en de huidige recessie doet er natuurlijk ook geen goed aan. Gelukkig is er in buurtgemeente Bergambacht een groot winkelaanbod en maak ik daar zo nu en doen gebruik van. Eerst even naar de bibliotheek, daarna de schoenmaker en de slager aangedaan en ook alvast een nieuwe vulling voor mijn agenda gehaald. De rest doe ik in Stolwijk, want ik probeer de winkeliers hier zoveel mogelijk te steunen, ze hebben het al moeilijk genoeg.

Jarenlang heb ik van alles bij elkaar gescharreld en bewaard om nog eens te gebruiken in het Franse huis. Ik had er ook de ruimte voor. Ons vorige, kleine huis, had een hele grote schuur aangebouwd aan het huis, en daarboven nog eens een grote zolder. Het huis waar we nu in wonen is flink met vier slaapkamers en weer een grote zolder en dan hebben we ook nog een garage aan het huis met een zolder. Een beetje scharrelaar zoals ik komt dan al gauw in de verleiding om veel te bewaren. Maar nu het Franse onderkomen bijna klaar is gaan we ruimen. Alles waarvan ik zeker weet dat ik het niet meer ga gebruiken gaat op Marktplaats. Eens kijken of we nog een zakcentje kunnen verdienen.

Zat ik maar in de sauna, verzuchtte ik vaak afgelopen winter en voorjaar, moe van het bouwstof, de kou en de nattigheid in en buiten het Franse huis. Ik ga al jaren regelmatig naar de sauna, voor mij het toppunt van ontspannen. Een dagje sauna was dan ook mijn wens als we weer in Nederland zouden zijn en dat regelde dochter Floor voor ons samen. Deze blog maakte ik gisteren vooruit want we maken er een complete dag van, inclusief diner.

Voor zondag koud en herfstig stond er in onze krant. Klopt helemaal, zie foto. Ik had graag een stuk willen gaan wandelen vandaag, maar het is nog geen moment droog geweest. Dat werd dus uitslapen vandaag, de kranten lezen, foto's uitzoeken en afdrukken bestellen, een boek lezen, beetje televisie kijken, kortom een zeer luie dag. Eigelijk wel lekker die regen!

Dat was ik nou al jaren van plan, fotoplanken op de grote lege wand achter onze eettafel. Foto's en lijsten genoeg, maar het kwam er maar niet van. En zie daar, opeens hangen ze. Besteld via internet, want ik wilde lange planken en die kan je niet overal kopen. Mart heeft ze nog een laagje gegeven zodat ze iets donkerder werden, wat ik mooier vond en beter kleurde bij onze tafel. Nu moet ik de foto's nog wat actualiseren maar dat moet niet moeilijk zijn, ik maak er genoeg!

De ene mama moest naar een cursus en de andere was niet erg lekker. Dus toen hadden we opeens twee kleinzoons over de vloer. En met die twee heel veel speelgoed over dezelfde vloer. Maar het moet gezegd, ze kunnen ontzettend leuk spelen, zelfs samen spelen gaat erg goed. We hoeven alleen maar heel vertederd toe te kijken en af en toe een aanhanger aan een tractor vast te maken. De dag was er lekker mee gevuld.

Amper thuis en Mart staat al weer te schilderen. We hebben twee stoere houten bedden gekocht bij een klein timmerbedrijfje want Sebas en zijn neef Luuk zijn ondertussen de ledikantjes ontgroeid en kunnen in een groot bed. We gaan de slaapkamers boven wat herinrichten dus opa en oma zijn de komende weken druk. Zijn ze gewend in Frankrijk en ze gaan hier gewoon door.

Tijdens onze fietstocht van gisteren kwamen we ter hoogte van Hilversum deze betonnen spoorbogen tegen, mooi om te fotograferen en extra mooi toen er ook nog een trein onder doorreed. Even gegoogled en ze staan aan de spoorlijn Utrecht-Hilversum. De bogen zijn in 1942 van beton gemaakt omdat er in die jaren grote staaltekorten waren. De bogen worden gezien hun vorm 'gotische bogen' genoemd en zijn zowel visueel als qua constructie uniek en heel bijzonder. Ze zijn in 2001/2002 tot rijksmonument benoemd. Ik was ze al eerder tegengekomen, ik meen toen ik het Floris de Vijfde pad liep.  

Weerman Gerrit voorspelde voor vandaag de laatste mooie dag dus besloten wij om nog een dag te gaan fietsen. Via internet een route uitgezocht, rondom Maarssen, en een prachtige tocht gemaakt. Heel gevarieerd door een landschap met rivieren, plassen en polders, heide, veel bos en bijna aan het eind nog een kasteel, Slot Zuylen. Echt heel veel zon hebben we niet gezien, daar moet ik Gerrit nog eens over onderhouden, maar de temperatuur was goed want we hebben buiten op een terras nog een pannenkoek kunnen eten.

Vijftig meter van ons huis schiet ik vanmorgen dit plaatje, de Bovenkerkse Wetering, nog wat gehuld in ochtendnevel. Het zijn dan geen bergen met prachtige vergezichten maar ook dit vind ik mooi, gewoon oerhollands, wilgen langs een sloot. Niet iedereen zal het kunnen waarderen en het is ook niet voor iedereen weggelegd maar ons bevalt het wel, leven in twee verschillende landen met ieder hun eigen cultuur en landschappen. Voorlopig gaan we weer maandenlang genieten van onze prachtige Krimpenerwaard!

Vandaag vertrokken uit Le Serret op weg naar Nederland voor de winter. We hebben sinds augustus vorig jaar in dit gebouw één heel nieuw huis gebouwd, de vakantiewoning, en ons eigen huis op een haartje na geheel gerenoveerd. We hadden daarbij hulp van twee zeer vakkundige bouwvakkers maar er werd door ons keihard meegewerkt. Het was een zwaar jaar, af en toe te gek, ik geef het toe, maar we kijken nu met veel voldoening naar wat er neergezet is en zijn ook wel trots op wat we, ondanks onze leeftijd, gepresteerd hebben. Volgend jaar wachten ons hier weer nieuwe uitdagingen, maar eerst Stolwijk, here we come!

De schapenboeren zijn druk bezig om hun netten te spannen voor de vruchtval van de kastanjes. Overal om ons heen zie je de groene waas van de netten. Hopelijk hebben ze een goede oogst. De opbrengst van onze Gieser Wildeman stoofpeer was in ieder geval goed, een mand vol. Verder staan er al twee kistjes met de laatste tomaten klaar en dozen vol met potten inmaak. Het tuinmeubilair is opgeborgen, Joop heeft nog voor een laatste keer gemaaid, we zijn bijna klaar voor vertrek. We gaan dit jaar wat eerder naar Nederland voor de winter en dat heeft een reden. Ik hoop jullie daar binnenkort wat meer over te vertellen.

De voorkant van ons huis is hoog, heel hoog en daar kom je pas achter als je twee mannen daar boven je ziet staan. Ik heb hoogtevrees en zou nooit op die steiger durven, zelfs Mart en Joop hadden er wat moeite mee. Het gevaarte was op vier punten aan de muur verzekerd en er kon niets gebeuren werd me verzekerd, maar toch... Gelukkig is inmiddels het werk gedaan en zitten rondom het huis prachtige goten van zink. Behalve dat het mooi staat is het goed voor de vochthuishouding in en rondom het huis en zijn we af van het water dat van het dak af klettert als het regent. Omdat de steiger er toch stond kon de inox binnenpijp ook meteen in de schoorsteen gemonteerd worden. Weer een klus klaar!    

Mijn jongere zusje Lidy, hier links met mij op de foto, is een jaar voor ons getrouwd met haar Piet dus ik belde gisteravond om haar te feliciteren met dit vierenveertigjarig geluk. Drieenveertig jaar hoor, zei ze. Ze wist het zeker want ze had na enige twijfel in haar trouwring gekeken. Verhip, dan ben ik dus tweeënveertig jaar getrouwd en heb ik jullie verleden week  verkeerd geïnformeerd. Het moet niet gekker worden met mij!

Ik kon nog maar een klein stukje landbouwplastic vinden in de kelder maar ben toch alvast begonnen met een nieuw aardbeienbed aan te leggen. Het oude bed ligt er al een paar jaar en moet eens vernieuw worden. Volgend jaar nog driekwart stuk en dan kan ik weer een paar jaar vooruit. Dit jaar een prima opbrengst gehad van de aardbeien, dik tevreden. Verder maak ik potten met vaste planten leeg. De planten gaan in de grond van de moestuin en de potten maak ik schoon en die gaan overwinteren in de kelder. Alleen de vetplanten mogen in hun potten blijven staan, zonder schotels, en worden op een plank gezet achter een muurtje, uit de wind. Die halen het voorjaar wel.

Altijd als ik uit Privas kom rijden en de laatste bocht naar St. Julien du Gua neem kijk ik even naar rechts, naar dit landschap. Het is het mooiste plekje in mijn onmiddelijke omgeving, de oude terassen nog duidelijk herkenbaar. Maar ik kijk er ook met het oog van een fotograaf naar. Hoe is het licht, hoe vallen de schaduwen van de muurtjes, is de lucht mooi boven het geheel? Deze plek heeft me al verschillende mooie foto's opgeleverd, die me ook nog eens heel dierbaar zijn. De foto is van vandaag, eind van de morgen, met de rijpe kastanjes op de voorgrond. Als je op de foto klikt krijg je een vergroting.