HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

De pootaardappeltjes die ik verleden week kocht staan in een bak voor de tuindeur, die trouwens nu dankzij het mooie weer open staat. Ik zette ze daar om ze alvast te laten spruiten, en dat lukt, ik zie de eerste pieppeltjes al komen. Zo gauw we in Frankrijk een stuk van de moestuin schoon hebben gaan ze de grond in. Natuurlijk kan ik ze in Frankrijk ook kopen maar daar worden ze meestal in kleine kratjes verkocht waar te veel in zit voor ons. Hier in het dorp kan ik ze per stuk kopen. Ik wil twee soorten, vroege en middenvroege. Tja, en dan zie ik daar waar ik de aardappelen kocht ook nog van die leuke dahlia knollen liggen. Zulke lieffies kan je toch niet weerstaan. Het is een laag soort, misschien ga ik ze wel op potten zetten.

Ik heb vanmorgen voorlopig weer afscheid genomen van mijn wandelgroep in Oudewater. Na afloop van het wandelen gaan we met een paar vrouwen altijd gezellig koffiedrinken, bij goed weer op een terras op de markt, anders bij de plaatselijke bakker die een leuke koffiehoek heeft en heerlijke koekjes serveert bij de koffie. We praten over kinderen en kleinkinderen, over de wereldproblemen, over vakanties, over (onze) mannen en over nog veel meer. We wisselen ook vaak boeken uit. Dit groepje vrouwen is ondertussen bijna vriendinnen geworden, heel waardevol.  Ik ga ze missen de komende tijd.

T oen Mirjam en ik een week of twee geleden in Schoonhoven die leuke jurken pasten bleek die van mij iets te wijd van boven. Ik heb mijn leven lang al een mager bovenlijf. Geen probleem, zei Mirjam, dat heb ik zo in orde gemaakt. Toen ze naar huis ging nam ze de jurk mee, afspelden hoefde niet volgens haar. Vandaag kreeg ik een grote envelop in de brievenbus waarin dit pakket zat. Bovenop een lieve kaart met ook nog  een zakje zaad van de stokroos. En in het pak mijn jurkje, keurig vermaakt. Ik heb hem meteen gepast en hij zit als gegoten. Mirjam kan heel goed naaien, dat blijkt wel, want in de zijnaad zit een rits en bovendien is de jurk ook nog gevoerd. Voor mij zou dat onoverkomelijk zijn, voor haar blijkbaar niet, het is zo netjes gedaan. Mirjam, ontzettend bedankt, je bent een schat dat je dat zomaar even doet. Ik hoop op een mooie zomer zodat ik de jurk vaak aan kan.

Als je twee maal per jaar naar een ander huis vertrekt ga je even door je kasten heen en dan kom je altijd wel wat tegen wat weg kan. Het was niet echt veel, dit zijn kleine zakjes, maar ik vond het toch nodig om er even mee naar de kringloop in Bergambacht te rijden. In de hoop nog wat tegen te komen, zei manlief. Ja hoor, helemaal gelijk en natuurlijk kwam ik wat tegen. Een flinke stapel tijdschriften voor veel lees- en kijkplezier en nog wat knutselpapier. Voor een paar euro voelde ik me weer rijk.

De wandeling die we vandaag maakten met blogvriendin Jeanne en haar man stond al even in de agenda. Wel een beetje kort voor ons vertrek naar Frankrijk maar dat kwam door die druk bezette man van mij. Wat was ik blij dat we hem ondanks ons drukke schema toch maakten. Het weer kon niet beter en wat is het eiland Marken mooi. We dronken eerst koffie bij Jeanne en reden daarna naar de dijk die Marken sinds 1957 met het vaste land verbindt. Daar parkeerden we de auto en namen het voetpad dat ons van de dijk naar de oevers van het IJsselmeer voerden. Zo konden we het hele eiland rond lopen. Op de foto's zijn goed de werven te zien, kunstmatige verhogingen waarop de huizen in plukjes bij elkaar staan. De vuurtoren op het meest oostelijke punt van het eiland. Die is gebouwd in 1700 en leek vanuit de verte op een paard. 'Het Paard van Marken' werd in 1839 omgebouwd tot de huidige ronde toren en is nog steeds in functie. Op het hek voor de vuurtoren zagen we dit bor

Het laatste couplet van het beroemde gedicht van Marsman staat hier in steen gebeiteld.  Keer op keer heeft de mens hier tegen stormvloeden moeten vechten. Wandelend door de Eempolder, over boerenland en dijken, op de grens van hoog naar laag, van zand naar klei. De vergezichten zijn hier mooi, Hollandser kan niet, We lopen richting Spakenburg en komen nog een mooi trafohuisje tegen maar ook een tuin waar allerhande voorwerpen staan die als vogelhuisje kunnen dienen. Een grasstrook tegen een muur nodigt uit voor een pauze, de laatste mueslibollen worden opgegeten. In Spakenburg is het druk, een wedstrijd van de IJsselmeervogels staat op het punt te beginnen. In de binnenhaven die goed gevuld is met gerestaureerde botters veel mensen die met een ijsje in de hand lopen te genieten van het weer.   Verder gaat het, langs de voormalige Zuiderzee, met het geluid van de weidevogels in onze oren, naar stoomgemaal Hertog Reijnout waar we onze auto terug vinden

Vanuit Muiderberg liepen we gisterochtend met stralend weer richting Naarden. Eerst nog over een dijk waar we doorlopend met behulp van deze opstapjes over hekken moest stappen . Mooie doorbraakkolken herinneren aan de kracht van het zeewater. Naarden met zijn prachtige vestingwallen en een mooi oud stadscentrum. Prima plek om lekker koffie te drinken. Ik laat de foto's voor zichzelf spreken. Eenmaal buiten de stad konden we aan deze bomen zien dat het duidelijk voorjaar is. We wandelden verder over de hogere zandgronden van ’t Gooi, over de Tafelbergheide  naar Blaricum. Het beschermde dorpsgezicht van deze plaats is een van de gaafste boerendorpen van ’t Gooi. Prachtige boerderijen, bijna allemaal verbouwd tot woonhuis. Veel leilinden langs de gevels en prachtige beukenhagen rondom. Bij ijssalon De Hoop schoven we aan in een lange rij om van het overheerlijke ijs te mogen proeven. Verfrist liepen we de laatste kilometers naar Eemnes.

We lopen vandaag en morgen weer een stuk van het Zuiderzeepad. Morgen en overmorgen verslagen van beide dagen. Zoals het er nu naar uitziet gaan we mooi weer hebben, geluksvogels die we zijn.

Dit is nu een goed voorbeeld hoe een leuk klein struikje uit kan groeien tot een kolossale boom terwijl dat eigenlijk helemaal niet de bedoeling was. Ooit aangeplant door onze buurman Kees, weliswaar op onze grond maar daar had hij toestemming voor. De bebouwing aan de linkerkant is onze verhuurde winkel met werkplaats. Er zitten geen deuren aan deze kant, wel ramen en deze uit de kluiten gewassen conifeer begon te veel licht weg te nemen. Vanmorgen heeft Mart samen met buurman Kees de boom geveld en alles afgevoerd naar het afvalbrengstation in Gouda. Kees kijkt met zijn huis uit op deze kant en gaat het perkje opknappen met een mooi hekje ervoor. We zijn er niet meer bij als hij dat doet maar deze buurman kennende komt dat dik in orde. Hij is altijd aannemer geweest en leverde vakwerk af.

Ik weet niet hoe het met jullie zit maar ik krijg van dit weer ontzettende tuinkriebels. Blijkbaar had schoondochter Chris er ook last van want ze belde om wat advies over planten te vragen. Ze was vandaag vrij en heerlijk in haar tuin bezig. Die grote lap is gedeeltelijk nog een woestenij en het is aan haar om er iets van te maken. Ik snuffelde in mijn boekenkast en nam deze twee boeken voor haar mee toen ik er even koffie ging drinken. Méér Droomplanten en Ontwerpen met planten , beide schitterende boeken en nog steeds verkrijgbaar. Ik schrok alleen wel van de prijs toen ik even bij Bol.com keek . De bekende tuinarchitect   Piet Oudolf heeft aan beide boeken meegewerkt. Jaren geleden bezocht ik met een vriendin zijn tuinen in Hummelo, het staat nu nog op mijn netvlies, zo mooi. Kijk maar even naar onderstaande foto. Ook heb ik eens een lezing van hem bijgewoond, wat een inspirerende man.

Toen Mirjam en ik verleden week in Schoonhoven in dat leuke woonwinkeltje,  Pand 96 , liepen te struinen zagen we deze prachtige vaas op een tafeltje staan. Veel te laag geprijsd voor zo'n mooie vaas, daar waren we het alle twee over eens. Maar om hem nu te kopen, we moesten nog een heel stuk lopen, nee toch maar niet. Maar die vaas bleef in mijn hoofd spoken en een dag of twee later heb ik gebeld of ie er nog stond en ben hem toen gaan halen. Hij stond mooi op die antieke side-table dat wel, maar een beetje leeg. Bij de bloemenwinkel in het dorp vond ik de takken met blaadjes, echt namaak, en ter compensatie heb ik er een paar boomtakken bij gestoken. Ik moet er telkens even naar kijken, zo mooi vind ik het geheel.

Ik las ergens, weet niet meer waar, dat Gardeners' World op BBC 2 weer was begonnen.Het wordt op vrijdagavond om 21.30 uur uitgezonden maar wij kunnen helaas die zender niet ontvangen. Niet getreurd, op YouTube staan de filmpjes, er zijn inmiddels twee uitzendingen geweest. Vanmorgen, Mart was gaan fietsen, lekker zitten genieten achter mijn laptop. Van de prachtige tuinen die je voorgeschoteld krijgt, het heerlijke Engels, de sfeer en natuurlijk de goede adviezen. Hier lust ik wel pap van. Ik ga iedere week kijken.