HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Ik hoef hier niet veel aan toe te voegen, behalve dat het weer een dol dwaze middag was met leuke cadeaus, gekke gedichten, verrassende surprises en heel, heel veel gelach. In dat laatste zijn wij namelijk heel goed, ook onze kleinkinderen en dat is mooi meegenomen.

In de loop van de middag zullen hier de kinderen en kleinkinderen binnenlopen om het Sinterklaasfeest te vieren. We lopen wel een weekje voor op de eigenlijke datum maar dat heb je met kinderen die in het rijke bezit zijn van ook nog een schoonfamilie. Bij de deur een paar schoenen van mij met een pakje wat een kleinkind als eerste moet krijgen. Het poppenwagentje voor Saar moet nog in een grote doos verpakt worden, met het beddengoed  heeft Sinterklaas hulp gehad van deze oma. Wat moet een mens met zo'n onooglijk pak, er is geen goed fatsoen in te krijgen. Wat strak trekken met plakband dan maar en over het ergste stuk wat Sinterklaaspapier. Op hetzelfde bureau ligt een schrijfblok met een half gedicht en er moeten er nog meer gemaakt worden, pfff. De laatste hand wordt gelegd aan een surprise voor Thijs, het enige kleinkind wat niet meer in de Heiligman gelooft en de laatste jaren ook een surprise krijgt. En dan worden alle pakjes verzameld en in zakken gestopt. De k

Vandaag vond voor de zesde keer het Haags Technologie Festival plaats in het Atrium van De Haagse Hogeschool. Het doel van dit evenement is kinderen en jongeren tussen de 6 en 20 jaar te enthousiasmeren voor techniek. Tijdens het festival werken zij op een praktische manier samen aan een technologische oplossing voor een maatschappelijke uitdaging.  De leerlingen maken gebruik van technisch LEGO en computers. Vandaag lieten zij zien waar zij de afgelopen drie maanden aan hebben gewerkt. Het evenement is georganiseerd door het HCO (Haags Centrum voor Onderwijsadvies) en de opleiding Facility Management van De Haagse Hogeschool. Kleinzoon Thijs deed dit jaar met verschillende klasgenoten mee. Hieronder wat uitleg. Bij de FIRST LEGO League Haaglanden voor 9-15 jarigen draait dit jaar alles om het thema ‘World Class’: wat is de toekomst van leren? Kinderen en jongeren gaan onderzoeken hoe de manieren waarop wij kennis en vaardigheden vergaren in de 21e eeuw kunnen worden verbeterd. H

We zagen gisteravond in het Filmhuis te Gouda de film 'Die laatste Zomer'. De film is gebaseerd op het gelijknamige (vertaalde) boek van de Franse schrijfster Tatiana de Rosnay. Zij schreef ook het eerder verfilmde  'Mijn naam is Sarah'. Ik heb diverse boeken van haar gelezen maar deze kende ik niet, reden te meer om te gaan kijken. In het kort het verhaal: De recalcitrante, veertigjarige Antoine verkeert in een moeilijke fase in zijn leven. Zijn werk als architect biedt geen uitdagingen meer, hij is verlaten door zijn vrouw, de relatie met zijn kinderen is gecompliceerd en hij heeft onenigheid met zijn zus Agathe. Zijn complexe karakter wordt veroorzaakt door zijn groeiende obsessie met de mysterieuze dood van zijn moeder 30 jaar geleden, een traumatische gebeurtenis die hij nooit heeft kunnen verwerken. Zijn vader heeft destijds het onderwerp als taboe verklaard en iedereen verboden over haar dood te praten. Antoine besluit dat  het tijd wordt zijn verleden onde

Ik liep er al een paar jaar mee in mijn hoofd maar het kwam er maar niet van. Totdat ik er deze zomer met manlief over sprak, een cursus reanimatie. Ik ga mee, zei hij direct en we besloten ons na de zomer in Stolwijk op te geven. De ziekenwagen doet er een half uur over om in ons Franse gehucht te komen en een AED (Automatische Externe Defibrillator) hangt er op de gemeentehuizen van Issamoulenc en St. Julien du Gua, maar dat is beide een paar kilometer weg. Ik ga niet beweren dat ik nu iemands leven zal kunnen redden, maar ik vergeef het mezelf nooit als ik met de handen in het haar toe moet kijken als er wat gebeurt. Mart dacht daar precies hetzelfde over dus zijn wij nu de trotse bezitters van een reanimatie diploma. Geloof me, het stelt niets voor. Het kost je twee avonden van twee uur en je weet hoe te handelen in noodsituaties. Ieder jaar een of twee herhalingsavonden en je blijft op de hoogte van de nieuwste ontwikkelingen. Neem contact op met het plaatselijke Rode Kruis of d

We zijn alle twee weer in Nederland, blogvriendin Emie en ik en het werd tijd voor onze jaarlijkse ontmoeting dus spraken we af om elkaar te treffen in het Gemeente Museum in Den Haag. Eerst aan de koffie en dan moeten we opletten dat we niet te lang blijven kletsen anders hebben we geen tijd voor de prachtige tentoonstelling 'Kleur ontketend' met werken van Franse en Nederlandse schilders in de periode tussen 1885 en 1914. De bovenste foto is een werk van Van Gogh en het doek hieronder van Ensor, 'Intrige' genaamd.   Het schilderij waar Emie hier naar staat de kijken is van Kees van Dongen, 'Portret van Dolly'. Deze beeltenis is gebruikt om bekendheid te geven aan deze tentoonstelling. De twee onderste foto's zijn genomen van het werk van de Belgische kunstenaar Rik Wouters (1882- 1916). Prachtig werk heeft hij nagelaten. Na al deze mooie schilderijen waar we echt van genoten hebben bezochten we nog de tentoonstelling 'Ode aan de Nederl

Ik had beloofd wat lekkers te bakken voor de laatste avond van de cursus portretfotografie op onze club en terwijl ik bezig was nam ik gelijk maar even een paar foto's van een elektrisch huishoudelijk apparaat waar ik echt blij mee ben en dan niet eventjes maar al jaren. Deze onovertroffen keukenmachine van Braun heb ik ruim 35 jaar in mijn bezit, hij is ontzetten veel gebruikt en is niet stuk te krijgen. Tien jaar geleden was dat witte kunststof radertje versleten en slipte de kom weleens bij het ronddraaien. Na een telefoontje met de Braun service dienst kreeg ik gratis een nieuw radertje opgestuurd. Geweldig toch dat ze van zo'n oude machine de onderdelen nog op voorraad hadden. Ik heb nog wat hulpstukken bij de machine die ik niet vaak maar toch wel geregeld gebruik, hier gooi ik echt nog niets van weg. De keukenmachine was niet echt goedkoop bij aanschaf maar als er iets bij ons in huis is wat zijn geld dubbel en dwars terugverdient heeft is het deze 'golden oldie

Toen we pas getrouwd waren en we boven de winkel van mijn schoonvader en zijn broers woonden kreeg ik van Mart vaak voor een verjaardag of met Sinterklaas een elektrisch apparaat. Lekker makkelijk voor hem, hoefde hij alleen maar uit de winkel mee naar boven te nemen. Ik heb daar snel wat van gezegd want ik had totaal geen behoefte aan al die onzin apparaten die je kasten vulden en maar zelden gebruikt werden. Dus hoe het nu komt dat ik dit apparaat gekocht heb weet ik niet, moet bijna in een vlaag van verstandsverbijstering zijn geweest. Het is een sapcentrifuge voor fruit en groenten en hij is ooit één keer gebruikt denk ik. Een onding om af te wassen en de werking vond ik trouwens maar zozo. En dat staat dan in je kast al jaren ruimte in te nemen want het is zo zonde om weg te doen. Dat is dan nu afgelopen, hij gaat volgende week mee naar de kringloopwinkel, deze miskoop. Hebben jullie dat ook weleens, zo'n apparaat wat je koopt en waar je later hartstikke spijt van hebt?

Ik had traditionele ouders en bijna alle kinderen in ons grote gezin werden naar de wederzijdse grootouders genoemd en daarna kwamen de namen van tantes en ooms aan de beurt. Zo kwam het dat ik werd vernoemd naar een zus van mijn vader, tante Martha. Als opgroeiend meisje vond ik die naam niet echt meer mooi, ik wilde wat moderners. Thuis hoefde ik natuurlijk niet aan te komen met zomaar een naamsverandering maar toen ik in de derde klas van de lager school zat deed zich een gelegenheid voor die ik met beide handen aangreep. Een nichtje van mij was blijven zitten en kwam bij mij in de klas. Zij heette ook Martha van Bohemen en was net als ik op 28 februari geboren, alleen een jaar eerder dus. De non die aan het begin van het schooljaar de namen van de leerlingen doornam concludeerden dat wij dan maar Martha I en Martha II moesten heten. Verontwaardigd ging ik staan en zei dat ik geen koe was en dat ik voortaan Marthy zou heten. En zo is het gekomen.

Het was net even een paar uurtjes droog toen Sinterklaas Stolwijk met een bezoek vereerde. Hij arriveerde in een personenbus vol met dansende Pieten en werd door onze nieuwe burgemeester naar het podium begeleidt. Natuurlijk zijn deze opa en oma er ook bij, we zouden het voor geen goud willen missen. Saar vindt het vanaf de schouders van haar moeder allemaal prima en zit mee te dansen. Luuk is wat ingetogener maar durft wel naar Sinterklaas om zijn tekening te laten zien en heeft daarna aan het hek, samen met zijn vriendje de grootste praatjes. Waarschijnlijk is hij blij dat hij dat bezoekje aan Sinterklaas achter de rug heeft.   

Nog een laatste foto van mijn uitstapje naar Gouda, banketbakkerij 'de Vlaam' op de Markt. Honderden, zo niet duizenden van hun Kamphuisen siroopwafels heb ik de Goudse Machinefabriek waar ik bijna 25 jaar werkte, binnen zien komen.  In dit familiebedrijf hielden we van tradities dus als er wat te vieren was bestelden we die heerlijke wafels. Ik heb er helemaal niet aan gedacht om een zakje te kopen toen ik daar voor de winkel stond, stom. Maar het is vrijdag vandaag en omdat we binnen de familie Berends ook van tradities houden eten we vanavond een gebakje, ze zijn al gekocht. Dit doen we al jaren. Toen dochter Floor nog thuis woonde zaten haar vele vriendinnen hier vrijdagsavonds altijd aan de koffie met gebak, ik denk er met weemoed aan terug. Wat was dat gezellig!

In Museum Gouda waar is gisteren was maakte ik een foto van een maquette van de stad Gouda anno 1562. Veel is veranderd, maar veel is ook gaaf gebleven en nog steeds aanwezig. Er is in de Goudse binnenstad minder gesloopt dan in andere historische steden. Gelukkig maar. Op de maquette is goed te zien hoe groot en indrukwekkend de St. Jans-kerk is vergeleken bijvoorbeeld met het stadhuis wat midden op het plein staat. Ik heb gisteren wat foto's gemaakt rondom de kerk. De foto hieronder is gemaakt op de Markt met daarachter de St Jan. In de tuin van Museum Gouda zijn diverse kunstwerken te zien. Verder heb ik nog wat detailfoto's gemaakt van de kerk. Op vrijdag 11 december worden de lichtjes in de kerstboom die op de Markt komt te staan ontstoken. Op die dag kunt u de Sint-Janskerk met de wereldberoemde Goudse Glazen bezichtigen. Kijk voor het programma van die dag even op de site van 'Gouda bij Kaarslicht'.