HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Gisteravond op het weerbericht werd er al gezegd dat het vandaag prachtig weer zou worden maar er werd ook gewaarschuwd voor grote drukte in recreatiegebieden. Wij besloten dicht bij huis te blijven en naar het Loetbos te rijden om te wandelen, dat is vlakbij huis, zelfs nog in de Krimpenerwaard.  Maar terwijl we toch vroeg waren stonden er al veel auto's op de parkeerplaats. Voor ons geen probleem, wij kennen het gebied daar, slaan rechtsaf waar niemand loopt en zijn binnen twee minuten buiten de drukte. Wat was het mooi! Laag bij de grond was alles wit bevroren en dat met een zonnetje er boven gaf een prachtig beeld. Toen we het bruggetje over waren keek ik nog eens om en zag de weerspiegeling in het water, dus mocht de brug nog een keer op de foto. Ik had mijn macrolens meegenomen in de hoop wat ijskristallen te kunnen fotograferen en dat lukte.  Met net een beetje zon op het blad kreeg ik een mooie foto. Er staan heel wat rietsigaren oftewel grote lisdodden in dit gebied. Zo me

Mart ging een paar karweitjes doen in het huis van onze oudste in Scheveningen en ik ging voor de gezelligheid maar mee. Nadat we koffie gedronken hadden zou de klusjesman nog wel even bezig zijn en ben ik wat door de vlakbij gelegen wijken gaan wandelen in de hoop dat er nog wat te fotograferen viel. Allicht meer dan in Stolwijk, in ons dorp is niet veel bijzonders te zien. Al heel snel zag ik in een doorgang naar huizen deze tegeltableaus, ze zaten aan beide kanten. Heel leuk, vooral deze hierboven met de haringkar. Past helemaal bij een vissersplaats als Scheveningen. Ben Hosman was beeldend kunstenaar, geboren in 1919 en in 2009 overleden. Hij deed in samenwerking met bewoners van wijken wel meer van deze kunstprojecten. Over Scheveningen heb ik niets kunnen vinden maar in de wijk Wippolder in Delft zijn in 2000 maar liefst 32 tegeltableaus "Geschiedenis van Delft" aangebracht. De panelen zijn geschilderd door de bewoners van de Wippolder onder leiding van atelier Ben Hos

Dit jaar zijn wij vijftig jaar getrouwd en al wandelend in het Rooie Bos haalden wij herinneringen op aan onze trouwdag, al weer zo lang geleden. We kwamen daarop omdat hier in dit bos op die dag een deel van onze trouwfoto's werden gemaakt. Dat deed je toen hè, zo'n trouwreportage laten maken. Dat album heeft de laatste opruimslag overleefd dus kan ik jullie nog wat foto's laten zien van toen in dat bos. Het zou wel leuk zijn als er nu op dezelfde plek weer wat foto's gemaakt zouden worden bedachten wij en ik vroeg aan twee jonge vrouwen of zij zin en tijd hadden om ons op de foto te zetten. Ik legde natuurlijk uit ter gelegenheid waarvan en dat vonden ze zo leuk dat ze meteen ja zeiden. Ze maakten er een leuke reportage van, vijftig jaar later. Jammer dat ze niet een jaartje langer hebben gewacht met het opknappen van dit deel van Nieuw Leeuwenhorst, dan hadden we nog op dezelfde brug kunnen poseren. De foto's zijn nu genomen op een vernieuwde brug die verleden ja

Huize Dyckenburch kent een rijke en bewogen historie  De naam “Dyckenburch” komt in 1721 voor het eerst voor. Tot de Tweede Wereldoorlog is Landgoed Dyckenburch meestal particulier bewoond geweest door voorname families.   In de oorlog werd Dyckenburch gevorderd door de Duitse Wehrmacht. Het huis werd het hoofdkwartier van de Duitse commandant. In 1945 is de villa in gebruik genomen als Noviciaathuis. Vanaf 1951, na het vertrek van de paters, werd de villa bewoond door gerepatrieerde Nederlanders uit Indonesië. In 1962 werd de villa omgebouwd tot de beroemde en beruchte camping (en hotel) “Dijk en Burg”.  Als populaire locatie voor studentenkorpsen hebben Z.M. Koning Willem Alexander en zijn broers hier hun groentijd doorgebracht. In 2000 is de camping gesloten waarna het landgoed is gekocht en volledig gerenoveerd,  (Bron Internet) Wij hadden vroeger geen weet van dit soort dingen en er ook geen oog voor: wij hadden het altijd over ‘de eendjes’, als we het over deze pl

Afgelopen zaterdag las ik op de blog van Bettie over een gedichtenboek. Een boek met gedichten over de natuur, eentje voor iedere dag van het jaar. Ik hou van de natuur en ik hou van gedichten dus dit werd mijn reactie bij Bettie:  'Toevallig las ik gisteren op een site een paar prachtige gedichten en dacht al lezend dat ik weleens een gedichten boek zou willen hebben. Ik ga mezelf verwennen wat trouwens heel goed is voor de mens, zeker in deze tijd. Kortom, ik ga het kopen'. En dat deed ik, direct online, natuurlijk bij mijn vaste boekhandel in Gouda. Gisteren lag het in de bus. Het ging er maar net aan in want het is een lekker groot boek. Alleen van de tekeningen op de kaft wordt je al blij en diezelfde soort tekeningen zie je in het hele boek.   Er staan allerlei gedichten in, korte en lange, gedichten voor kinderen, ook wat oude kinderliedjes en gedichten voor volwassenen. Dit is echt zo'n boek waar je iedere keer naar grijpt en waar je al lezend een glimlach om

Hier werden wij gisteravond op getrakteerd, zo maar opeens. Ik stond eten te koken met mijn rug naar het raam maar Mart zat te lezen vlak voor een raam, keek op en zag dit. Hij waarschuwde me en ik pakte gauw mijn fototoestel en maakte een paar foto's want het gaat snel, binnen een paar minuten is zo'n mooie lucht verdwenen.  Kadootje van boven om even te genieten en niet aan al het negatieve te denken wat om ons heen plaats vind.  

Na ons bezoekje aan de begraafplaats in Noordwijk-Binnen reden we een klein stukje verder over de Gooweg om nog even in het 'Rooie Bos' te gaan wandelen. Geen idee of iedere Noortukker dat bos zo noemt maar mijn vader deed het en wij kinderen hebben dat overgenomen. Er staan ontzetten veel beuken in dat bos vandaar waarschijnlijk de naam. We hebben er vaak gewandeld met mijn vader, vonden het altijd een heerlijk bos. Veel paddenstoelen in het najaar, fijn om onze herfststukjes te maken. Beukennootjes raapten we waarmee we thuis kettingen regen. En mijn oudste broer ging er tamme kastanjes zoeken en die poften we dan op de kachel. De officiële naam van het bos is Nieuw Leeuwenhorst en het  is het restant van een oud landgoed  De herkomst van de naam ‘Leeuwenhorst’ is niet in documenten te vinden; wel is bekend dat het grote landgoed in bezit was van een abdij, die in de dertiende eeuw is gebouwd en die is verwoest bij het beleg van Leiden in de Tachtigjarige Oorlog. De abdij was

Gisterenmiddag rond één uur kregen we een appje van een goede vriend van ons, hij woont in Oude Wetering, aan de overkant van de straat ligt de Braassemermeer. In het appje stond het volgende: Vanmorgen ging er er een boot van Van Lent langs, hij is nu aangekomen in Boskoop. Als je interesse hebt kan je gaan kijken, hij moet in Gouda door de sluis.  Voor de duidelijkheid, Royal Van Lent is een botenbouwer van superjachten en is gevestigd op Kaag, de Kaag zeggen wij altijd en dat ligt op Kagereiland in de Kagerplassen. Ik was blij met dat berichtje want dat wilde ik dolgraag eens zien. Af en toe zie je het wel eens op televisie, het vervoer van zo'n groot jacht maar nu kreeg ik de kans het zelf te zien en wat foto's te maken.  Wij reden naar Gouda en stopten niet bij de sluizen maar reden nog even door langs de Gouwe richting de spoorbrug. Ik ken het gebied daar goed want dat was een deel van mijn fietsroute naar mijn werk. Die spoorbrug zou omhoog moeten voor zo'n groot sch

Ik bezoek op het ogenblik een specialistische therapeute in een plaats dicht onder de kust. Het is nogal een stukje rijden en daarom maken we er iedere keer maar een uitje van. Gisteren reden we door naar Noordwijk-Binnen en gingen daar naar de R.K. begraafplaats om het graf van mijn ouders te bezoeken. Het was heerlijk weer dus we hebben eerst in een hoekje bij de kapel op een bankje in het zonnetje onze boterhammen opgegeten.  Daarna hebben we het graf bezocht en het even een onderhoudsbeurt gegeven. Schoongeveegd, we hadden een borstel meegenomen, al het blad tussen de plantjes weggehaald die mijn jongste zusje twee maanden geleden had geplant en nog een mooie bak met bolletjes op het graf gezet. Mijn vader zou tevreden zijn geweest, dat gaf me een goed gevoel. De man links op de foto die mij herkende, hij was een zoon van een vriendin van mijn moeder, vertelde mij dat de twaalf grote beuken die tussen de hoofdingang en de kapel in een cirkel staan de twaalf apostelen worden genoemd

Veel boerderijen in onze omgeving hebben hun functie verloren en worden woonboerderijen.  Aanpassingen en verbouwingen zijn natuurlijk onvermijdelijk als men er alleen nog maar in gaat wonen maar vaak gaan het ten koste van de oorspronkelijke kenmerken. Deze boerderij fotografeerde ik verleden week voor de Beeldbank en is er eentje die volgens ons mooi bewaard gebleven, er is geen doorzonwoning van gemaakt. De raampartijen zijn bewaard gebleven en aan de oorspronkelijk bouw van de boerderij is ook niets veranderd. De schuur achter het huis was nieuw gebouwd door de vorige  eigenaar maar de mensen die er nu wonen vinden hem eigenlijk veel te groot en niet bij de boerderij passen.  Deze mensen waren trouwens heel gastvrij. Ik belde aan om toestemming te vragen om op het erf te fotograferen en we werden direct binnen gehaald, veel te koud buiten, en zaten al snel in een mooie grote woonkeuken aan de koffie met een speculaasje. We hebben er lang zitten kletsen, hadden veel gemeenschappelij

Ik neusde weer eens op de Facebook pagina van mijn geboorteplaats Noordwijk en behalve dat ik  even leuk contact had met een paar oude buurmeisjes kwam ik ook deze foto tegen. Zicht op Noordwijk-Binnen en dan meer in het bijzonder het grote terrein van Konijnenburg & Mark, een van de grootste bollentelers van Noordwijk en omstreken. De foto zal gemaakt zijn vlak voor de sloop, er werd een woonwijk gebouwd. Wij woonden er vlak naast, links van het witte kruisjes in de linkerbovenhoek van de foto. In die grote loodsen, een hoge en een lagere stonden een groot deel van het jaar bollenkratten en kisten en als wij de kans kregen speelden wij daar in die loodsen. We bouwden van die kisten een gangenstelsel met straten en pleinen, mooi was dat. Ik heb prachtige herinneringen aan die plek. Op de voorgrond is een deel van de Voorstraat te zien met het huis van de notaris en de dokter, het grote postkantoor en hotel restaurant 'Hof van Holland'.  

Er waren niet veel vogels te zien op de pier van Hoek van Holland maar deze bleef keurig even zitten om mij de gelegenheid te geven een foto te maken. Veel verstand heb ik er niet van maar ik denk dat het een zilvermeeuw is. Bedaard tuurde de vogel over een weidse zee. Ook Mart stond hier aan het eind van de pier even te genieten van het uitzicht. Ro tterdam is een van de grootste en drukste havens van de wereld. En dankzij de Nieuwe Maasvlakte 2 kan het de grootste schepen ontvangen.   Sleepdiensten verlenen assistentie bij het aan- en afmeren en het door de haven manoeuvreren. Dit is nog maar een klein containerschip, we zagen daar nog een veel grotere maar die was wat te ver weg voor mijn lens. We liepen weer terug over de pier, richting Hoek van Holland. Links aan de horizon kun je een rij huisjes zien die aan het strand staan en te huur zijn.  Dit is een jonge zeemeeuw, nog grauw van kleur. Of het ook een zilvermeeuw is kan ik niet zien.