HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Begin van deze week nam ik de laatste boerderijen op de foto voor de beeldbank van de stichting Boerderij & Erf Alblasserwaard, Krimpenerwaard en Vijfherenlanden. In dit landschap staan meer dan  2000 boerderijen en ik heb er zo'n vijftig van op de foto mogen zetten. Zij zijn de iconen van de streek die het karakter van dit veenweidelandschap bepalen. De stichting heeft als doel de streekeigen bebouwing te behouden. Ik heb genoten van dit project. Door iedereen werd ik vriendelijk ontvangen en ik had vaak  samen met Mart de leukste gesprekken met de eigenaren van de boerderijen. Ik leerde ook veel over het boerderijenbestand in mijn eigen omgeving. Toen ik de laatste boerderij op de foto genomen had en me omkeerde om naar mijn fiets te lopen zag ik aan de andere kant van de dubbele buurt deze schoonheid. Hij stond niet op mijn lijst, zal al wel eerder gefotogreerd zijn, maar ik maakte er toch even een foto van.  Een ongewoon model voor de Krimpenerwaard en de erker zal zeker ni

Gisteren stond er bij blogvriendin Els een foto van een drijvende markt op haar blog en ik moest meteen aan onze reis door Vietnam denken in 2012. Daar bezochten we de drijvende markt van Cai Rang. Deze drijvende markt ligt aan de rivier de Cai Rang, op zes kilometer afstand van het centrum van de stad Can Tho, de hoofdstad van de Mekong-delta.  De landbouwgronden rond Can Tho zijn een van de vruchtbaarste in heel Vietnam wat betekent dat de omgeving rijk is aan rijstvelden, boomgaarden en fruitplantages. En het is onder andere deze handelswaar die nog steeds verkocht word op de drijvende markten.  Vanaf de boten wordt handel gedreven en de waren, meestal groenten en fruit, worden dan in kleinere bootjes overgeladen. Vanuit onze boot konden we alles goed bekijken en foto's nemen, ik heb dan ook heel wat geknipt. Ik had de indruk dat er ook op de boten gewoond werd, overal zag je wel wat kleding hangen. Gekookt werd er sowieso op de boten, er zijn zelfs drijvende restaurants. Vanaf

Wetende dat het weer minder ging worden sprongen we een paar dagen geleden nog maar even op de fiets om een rondje te maken en van het voorjaar te genieten.We reden nu via Haastrecht langs de Hollandsche IJssel naar Hekendorp en vandaar naar Oudewater. Een genot om in het voorjaar door de Hekendorpse Buurt te fietsen, er is zoveel moois te zien. Deze oude kruiwagen gevuld met Franse geraniums is daar een voorbeeld van. Er is weinig animo voor de appartementen in Residence Papenhoef in Oudewater. Vier van de twaalf appartementen in de twee complexen zijn verkocht, de rest staat sinds de oplevering in het voorjaar van 2020 nog leeg.  Voor een koopprijs van 1,1 en 1,6 miljoen worden de woningen opgeleverd zonder  badkamer(s), keuken en toilet(ten). Dus mocht je interesse hebben, bedenk dan wel dat dat er nog een bedragje bovenop komt. Je hebt dan wel zicht op de gerestaureerde theekoepel, een Rijksmonument uit 1880. En nog een bonuspunt, gezicht op de IJssel. We namen een kopje koffie op

Waren we heen met de buurtbus gekomen naar Monnickendam, terug gingen we lopen en dat was geen straf. Prachtig weer en langs de weg mooie boerderijen waar in de tuinen van alles bloeide. Een van de vroege bloeiers is de fortsythia en die is in bijna alle tuinen aanwezig. Deze haan wilde nog wel op een foto pronken, de kippen maakten dat ze weg kwamen. Zelfs de oude melkbussen waar nu planten in stonden waren groen geschilderd. Maar de klompen daarentegen hadden een geel kleurtje gekregen. Een uitbottende kastanje, blad in wording. Je weet maar nooit waar ze nog eens goed voor zijn. Op de kopfoto zie je ons einddoel al liggen, Ilpendam.  

Veel in Monnickendam herinnert nog aan het rijke verleden, scheepvaart en handel. Door de voortdurende stroming van het water vanuit de voormalige Zuiderzee naar de rivier de Purmer Ee konden grote zeeschepen Monnickendam aandoen. Het gevolg was dat Monnickendam een bloeiende handel met de Oostzeelanden onderhield. Nu liggen de oude vissersschepen in de haven, de meesten zijn te huur om er dagtrips mee te maken. De naam 'Rodeur' intrigeerde me, ik zocht op internet en vond er  deze  gegevens van de motorsleepboot. Na de afsluiting van de Zuiderzee liep d e visserij terug wat veel armoede bracht. Tegenwoordig liggen de havens vol met watersportboten. Tijden veranderen.  

Vanuit Ilpendam, de woonplaats van Jeanne namen we gisteren de buurtbus naar Monnickendam. Ik had nog nooit gebruik gemaakt van een buurtbus, een nieuwe ervaring dus. De chauffeur bracht ons in een ommezien langs allerlei smalle weggetjes, langs water en boerderijen tot in het mooie stadje aan de Gouwzee. We waren er al eens geweest, in januari 2017 tijden het lopen van het Zuiderzeepad, toen was het toaal ander weer, kijk hier maar even. De toren van de Grote of Sint Nicolaaskerk. St. Nicolaas is de patroonheilige van de schippers en zeelui. Zoals in zoveel van die mooie oud-Hollandse stadjes langs het IJsselmeer is het heerlijk om te slenteren langs water en mooie oude huizen. En zo'n prachtige zinken bak vol met aubretia zoals hier en dat leuke zwarte 'huuske' op de volgende foto maken het nog leuker om rond te kijken. De bootjes liggen nog in de tuinen maar het zal niet lang meer duren voordat ze het water in gaan. En water is hier overal. Op de achtergrond de Grote Ke

Net buiten ons dorp vlakbij een woonwijk staat deze paal met een vogelnest erop en verdraaid, ieder jaar nestelen er ooievaars in. En die ooievaars zijn trouw aan elkaar, jaren achtereen worden dezelfde koppeltjes gevormd. Mi dden jaren '70 was de ooievaar zo goed als verdwenen uit Nederland. Samen met veel vrijwilligers heeft Vogelbescherming via een reddingsprogramma met ooievaarstations voorkomen dat de soort als broedvogel in Nederland uitstierf. Intussen komt de vogel niet meer voor op de Rode Lijst. Goed om te weten, het zou toch ontzettend jammer zijn als deze grote en opvallende vogel niet meer in Nederland te zien zou zijn.

Met dit mooie weer maken we regelmatig een fietstochtje, de lengte hangt af van hoe mijn lijf voelt. Afgelopen week zagen we een paar konijntjes van het zonnetje genieten, ze lagen onbeweeglijk in het gras. Ik moest een behoorlijk afstand overbruggen maar kreeg er toch eentje aardig in beeld. Er werd wel in de gaten gehouden of ik toch niet over die sloot ging springen. Bij Schoonhoven aan de veerstoep even koffie gedronken op een terras en toen over de Lekdijk richting Lekkerkerk waar we deze verlaten boerderij tegenkwamen. Het is te hopen dat er heel snel iemand komt die er wel wat in ziet. Een voordeel van de woningnood is dat nu zelfs dit soort panden verkocht worden. Een handige Harry met een stel dito vrienden kan hiet echt nog wel wat moois van maken. Een stukje verder langs de dijk troffen we dit beeldschone pand aan met een mooi onderhouden tuin er naast. Zo kan het ook. De voorkant van het pand met twee statige bomen er voor. Een plaatje. En dan, bijna vlak er naast dit oude