HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Het goot gisterochtend, niet leuk maar zulke dagen gebruiken we graag om boodschappen te doen. Eerst  gingen we naar die fijne kweker in Aubenas om wat planten te halen. Ik kocht twee grote hangpotten met planten die opeenvolgend bloeien en waar je de hele zomer plezier van hebt. Ze gaan niet hangen bij mij maar ik laat jullie nog een keer zien wat ik er dan wel mee ga doen. Drie vlijtige liesjes gingen ook mee voor in dat mooie plantenrek op de cour. Nog wat sla en bietenplanten en dat was het. Hij had al tomatenplanten staan 'maar als u geen kas hebt moet u ze niet kopen' was zijn raad. Dat was ik helemaal met hem eens, de hagel valt nu uit de lucht terwijl ik dit schrijf.

Florence en Jean-Pierre hadden ons samen met nog drie buren uit de vallei uitgenodigd voor een raclette maaltijd.We hadden ooit een keer raclette gegeten tijdens een langlauftrektocht jaren geleden dus echt bekend waren we er niet mee. Het is een typisch Zwitsers gerecht en dat klopt ook wel want Florence en Jean-Pierre zijn van origine Frans maar wonen al jaren in Zwitserland.  Je eet de gesmolten kaas samen met gestoomde aardappel en allerlei vleeswaren. Oh ja, er stonden ook cornichons op tafel, die lekkere kleine augurkjes. Ik vond het erg smakelijk. Ik vergat een foto te nemen van het raclette apparaat terwijl het vlak voor mijn neus stond dus heb er maar even eentje van internet gehaald. Als dessert aten we een heerlijke vruchtentaart gemaakt door Florence, wat zijn die Fransen vrouwen toch altijd goed met dit soort taarten, hij smaakte verrukkelijk. De soesjes waren van Agnes, ook erg lekker, Mart bleef er van eten. Nou, natuurlijk weer veel nieuwtjes uit de vallei gehoord, ...

We zijn nu veertien dagen op onze Franse stek, hebben mooi weer gehad en hebben daardoor al veel kunnen doen in tuin en moestuin. Gisteren de eerste regen, niet veel, meer wat licht gedrup. Daarop vooruitziend had ik wat koemestkorrels in de border gestrooid. Die korrels worden zacht door de regen en dat trekt lekker in de bodem. Er bloeit nog niet veel, de toeven Euphorbia geven kleur  en de sering begint in bloei te komen. De grond van de moestuin is helemaal schoongemaakt en wacht nog op beplanting. Komende week gaan we maar eens een bezoekje brengen aan die fijne kweker in Aubenas. Ik ben al wel bonen aan het voortrekken. Het tweede terras is ook al in orde gemaakt. Tafel uit het zeil gehaald, stoeltjes uit de berging en twee potten met geraniums op de tafel. Het zeil van het prieel komt er later wel op, zo fel schijnt de zon nog niet.

 Verschillende lezers van mijn blog kunnen alleen nog maar anoniem reageren op mijn blog, heel vervelend voor hen en ik vind het zelf ook niet leuk. Het gebeurt meer, ik zie het ook bij andere bloggers. Ik herinnerde me dat dit probleem zich al meer voorgedaan heeft bij mij en ben even gaan zoeken. In juni 2022 heb ik er een blogpost aan gewijdt met de oplossing, zie hier . Succes ermee!

De hele dag zagen we al vuurhaarden aan de overkant van de vallei. De restanten van de kastanjeschillen en oud blad van verleden jaar werden verbrand zodat men in augustus als men de netten gaat spannen voor de oogst van de kastanjes makkelijker kan werken. Deze foto nam ik om half vier gisterenmiddag maar tot mijn verbazing zag ik een half uur daarna op veel plekken nog weer nieuwe branden. Niet verstandig want er stond veel wind en die branden moet wel uit zijn voor het donker is. Om half zes hoorden we een geluid wat we direct herkenden en ja hoor, een vliegtuigje van de brandweer in de lucht die heen weer vloog in de vallei. Binnen een half uur stonden er vier wagens van de pompiers beneden op de weg precies voor ons dorp. Ze kwamen uit twee richtingen, St. Sauveur de Montagut en St. Pierreville, beide plaatsen liggen op een half uur rijden van Le Serret. Jeetje, het is nogal serieus blijkbaar, de brandslangen worden uitgerold. Met de brandslang naar boven, tegen de helling op. Zwa...

Het is op het ogenblik een blikvanger in onze tuin, het krentenboompje (Amelanchier). Hij bloeit vroeg maar helaas kort.  Eigenlijk is het meer een struik en je kan hem door te snoeien ook klein houden. In het najaar krijgt hij krenten en dan verkleurt hij nog mooi ook. Deze foto nam ik uit het badkameraam. Een verdieping lager op het eerste terras komt de witbloeiende boom mooi uit tegen de donkere achtergrond van de sombere dennen en de laat in blad komende kastanjebomen. En deze foto nam ik weer een verdieping lager op het tweede terras. Hier het dak van het houthok, rechts ligt de moestuin. Met als achtergrond ons huis en de stralende blauwe hemel. Dat mooie weer gaat overigens niet lang meer duren. Morgen nog en daarna gaat het regenen. Ach, zeg ik dan optimistisch, goed voor de tuin.  

Steeds meer jonge Europese mannen hebben vrouwonvriendelijke ideeën, blijkt uit nieuw onderzoek. Influencers als de zelfverklaarde vrouwenhater Andrew Tate zouden een belangrijke rol spelen in deze ontwikkeling. Waar dit toe kan leiden staat centraal in een nieuwe Netflix-serie: Adolescence, een inkijk in de online wereld van vrouwenhaat en machomannen en hoe die een puberjongen beïnvloedt.   De miniserie vertelt in vier afleveringen het verhaal van de 13-jarige hoofdpersoon Jamie, zoon in de familie Miller. Het leven van het gezin komt volledig op z'n kop te staan als de politie Jamie arresteert voor de moord op een meisje van zijn school. Gistermorgen las ik op NOS nieuws dat middelbare scholen nu de mogelijkheid krijgen om de Britse hitserie Adolescence zonder extra voorwaarden te vertonen aan hun leerlingen. Instituut Beeld en Geluid gaat samen met Netflix, dat de serie uitzendt, bijpassend lesmateriaal ontwikkelen over sociale media en groepsdruk.  Scholen of docenten k...