HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Altijd al heb ik wandelen boven fietsen verkozen. Je beleeft de natuur meer dan op de fiets. Dat komt natuurlijk doordat je dichter bij de grond bent en veel minder snel gaat, daardoor ook meer ziet Vanuit een kano is dat beleven nog intenser, je beweegt je op hetzelfde niveau als de natuur om je heen. We kwamen ogen en oren tekort. De laatste pauze, we hadden nog wat koffie en een koek, de mannen namen een koud biertje. Op deze foto nog niet echt te zien maar we moesten aan het eind van onze kanotocht een grote plas oversteken om bij de jachthaven te komen en dat is pittig want dan moet je flink door peddelen.  Gelukkig stond er veel minder wind dan de laatste keer dat we die oversteek maakten, het stond nog scherp in mijn geheugen hoe zwaar dat dat toen was. Een vriendelijke man hielp ons bij de jachthaven aan de kant en vroeg hoe het was geweest Hij deelde ons enthousiasme, met zulk rustig weer en zo weinig mensen op het water moest het e

We besloten samen met schoonzus en zwager ter afwisseling van het wandelen een dag te gaan kanoën. Er zijn veel mogelijkheden in onze omgeving om dat te doen en we kozen voor de Nieuwkoopse Plassen. Geen verkeerd idee van ons want wat hadden we een topdag. Prachtig weer, niet veel wind, een omgeving uit een toeristenfolder en heel weinig mensen op het water.  De enige boten die we tegenkwamen waren fluisterboten en af en toe een kano. Op veel stukken van de route die we namen mogen die fluisterboten niet komen en dan waande je je alleen op de wereld.     Wij kunnen aardig kanoën. Mart en Anja zijn opgegroeid aan de rivier de Drecht en hadden een roeiboot voor de deur liggen die veel gebruikt werd.   De witte waterlelies bloeien, we zagen velden vol op het water dijven, een prachtig gezicht.   We hadden allerlei lekkere dingen meegenomen voor een picknick en zo in de buitenlucht smaakte dat pistoletje met de zelfgemaakte tonijnsalade super lekker.

Altijd als ik donderdagmorgens in Oudewater de Waardsedijk op rij kijk ik even naar deze beeldengroep in de stadsgracht. Mooi vind ik ze en ik heb al een paar keer geprobeerd om de beelden  op te foto te krijgen maar de resultaten zijn tot nu toe niet geweldig geweest. Vaak, zeker in de winter en ik ben er alleen in de winter is het te donker door al die bomen die daar staan. Ook in het water zit dan geen leven, moeilijk hoor.  Vanmorgen vond ik het licht zo mooi dus ik zette de auto snel in de kant. Maar ja, geen fototoestel bij met dus dan maar met de smartphone. Het resultaat is aardig maar ik sta niet te juichen. Deze foto heb ik van internet gehaald, zo krijg je een beter beeld. Drie waternimfen die met hun haar in het water hangen, zo mooi gedaan. De beelden werden gemaakt door Tine van de Weyen (de foto door TWM van Berkel)  in opdracht van de gemeente Oudewater.    Naiaden is de naam van de beeldengroep en die naam komt uit de Griekse mythologie en betekent watern

We mochten weer, wandelen met onze wandelclub in Oudewater. Er waren wel wat regeltjes, niet te vermijden natuurlijk in tijden van corona. Zo moet je je van te voren per e-mail aanmelden zodat men weet hoeveel mensen men kan verwachten. En we lopen met niet meer dan tien mensen en een trainer in een groep zodat we afstand kunnen houden en de groep daardoor niet te lang wordt,  Er waren vanmorgen zo'n twintig mensen op het parkeerterrein dus we gingen in twee groepen een verschillende kant op. Mens, wat heb ik een leuke ochtend gehad. Wij hebben de afgelopen tijd heel wat gewandeld, echt kilometers gemaakt dus dat miste ik niet zozeer. Het is het menselijk contact wat je mist, echt..we kunnen niet zonder. Zo fijn om al die mensen waar je al jaren mee loopt weer te zien en te spreken. Je merkte gewoon dat iedereen er van genoot.  Koffie drinken op ons vaste adresje bij de bakker ging natuurlijk niet maar we werden door een van de vrouwen waar we dat altijd mee doen uitgenodigd in een

Nederland kent heel veel koeienrassen, we zien veel verschillende als we aan het wandelen zijn. Dit is het ras MRIJ oftewel Maas Rijn IJssel. Voor zowel vlees als melkproductie. Ik zal bij een volgende wandeling proberen om weer eens een ander ras op de foto te krijgen. En dit is het jong vee van dat ras. Hier is niets Hollands aan maar deze Schotse Hooglanders zijn een gewoon beeld geworden in Nederland dus zie je ze ook in de polders van de Krimpenerwaard.

We waren deze winter met vrienden in Rotterdam om de tentoonstelling van Thierry Mugler in de Kunsthal te zien en liepen op weg daarheen door de Museumhaven waar ik wat foto's nam. Jaren geleden was ik daar ook eens met de gepensioneerden van mijn werk tijdens een uitje wat we voor hen hadden georganiseerd en de mannen ontdekten daar in de hal een draaibank die door onze werkgever was geschonken aan het Maritiem Museum. Sommigen van hen hadden daar nog aan gewerkt in hun jonge jaren, prachtig vonden ze dat, het ding werd aan alle kanten bewonderd. De museumhaven van het Maritiem Museum is de oudste en grootste museumhaven van Nederland. Op deze plek begon de Rotterdamse haven die afgelopen eeuwen uitgroeide tot de grootste van Europa. Nu staan hoge moderne architectuur en de maritieme historie van de havenstad hier naast elkaar.  De 'Annigje' is een van de topstukken van het museum. Het schip is meer dan honderd jaar oud, authentiek ingericht en een van de

Het gaat goed met de mannen in Scheveningen, we zijn er gisteren geweest. Tien weken hadden we onze kleinzoons niet gezien en dat is lang als je bedenkt dat ze maar een half uurtje rijden bij ons vandaan wonen. We hebben nog maar niet geknuffeld, dat komt later wel weer. Sporten en school worden weer door de jongens opgepakt en ze zijn nog steeds gek op voetbal wat ze dan in de praktijk brengen door online een wedstrijd te spelen. Mart heeft wat karweitjes gedaan en ik heb wat planten in potten gezet voor op het dakterras. Lekker met elkaar gegeten, onze zoon kan heel goed koken en tevreden weer naar huis.

 Toen ik het voor het eerst zag moest ik erg lachen en zei ik dat ik het net een hinkelbaan vond. De groenteboer op de weekmarkt had zijn kraam dwars gezet waardoor hij er veel meer ruimte voor kreeg en in die ruimte had hij  allemaal vakken getekend waarin zijn klanten hun beurt kunnen afwachten. Slim gedaan.  Het is is hier niet te zien want ik ga rond lunchtijd, dan is het rustig maar het is altijd heel druk bij deze kraam. De groenteboer, een jonge vent heeft ontzettende goede waar . Hij is net voor de eerste keer vader geworden en iedereen leefde met hem mee in de weken voor de bevalling. Zijn dochtertje werd geboren midden in de Corona tijd dus geen kraambezoek. Hij vond het niet erg, heeft een week niet gewerkt en samen met zijn vrouw genoten van hun nieuwe kindje.

We (her)ontdekten weer een ander stuk polder en liepen daar op Hemelvaartsdag voor de tweede keer, ditmaal met zwager en schoonzus. Het laatste stuk van de route gaat een deel langs het riviertje de Vlist, eigenlijk het enige stuk wat geasfalteerd is. De eerste keer vond ik het daar al tamelijk druk met fietsers dus afgelopen donderdag zijn we vroeg gestart en hebben de route andersom gelopen zodat het nog lekker rustig was langs de Vlist.  Het eerste deel van de route gaat vanaf Haastrecht over een oude tiendweg die naar Oudewater loopt. Daar kan je dan na even opgestoken te hebben op de gezellige Markt weer teruglopen over het jaagpad langs de Hollandsche IJssel. Deze route hadden we al een paar keer gelopen maar dan wel dertig jaar geleden. De nieuwe kopfoto nam ik vanaf de tiendweg richting Hollandsche IJssel. Het Klooster ligt daar net voor. Nu sloegen we midden in de polder rechtsaf en liepen we dwars door weilanden en over houtkades, genietend van wuivende grassen,

De ondernemers tak die wel heel zwaar getroffen is in deze Corona tijd is de horeca. Zij zaten in één keer zonder inkomsten terwijl de kosten gewoon doorlopen. Van onze zoon in Scheveningen horen wij trieste verhalen van horeca ondernemers die nu failliet gaan met alle gevolgen die dat met zich meebrengt, lichamelijk en geestelijk. Gelukkig zijn er ook die het om diverse redenen net kunnen redden en die ondertussen met allerlei leuke initiatieven wat inkomsten bij elkaar proberen te sprokkelen. Neem nou de uitbaatsters van 'Het Wapen van Stolwijk', ons plaatselijk café en lunchroom. Twee pittige jonge vrouwen, vriendinnen van dochter Floor. Ze zijn eerst begonnen met de binnenboel een nieuw likje verf te geven. Dat moest toch gebeuren en als je het zelf doet spaar je het geld voor de schilder uit werd er geredeneerd. Met 5 mei en Moederdag hebben zij samen met hun personeel leuke geschenkpakketten gemaakt die men online kon bestellen en die dan thuis werden gebrach

Deze prachtige clematis zag ik verleden week bloeien op een hek voor een oude boerderij toen wij een rondje Bovenkerk liepen. Ik moest meteen denken aan mijn clematissen in de Franse tuin, die zouden inmiddels ook wel bloeien. Ik heb er net zo een, dezelfde kleur. En nog een donkerrode, ook heel mooi. Alle twee tegen de muur achter mijn border met vaste planten.  In die border zal het nu wel een rommeltje zijn en dat is eigenlijk nog voorzichtig uitgedrukt. Alle plantenresten van afgelopen winter zijn niet weggehaald en het onkruid heeft daar ondertussen lekker zijn gang kunnen gaan.   Het gras is niet gemaaid en het tweede terras en de jeu de boules baan zullen vol onkruid staan. En in de moestuin staat niets, Ja, veel hoog onkruid maar geen lekkere groenten en mooie bloemen. Zullen we nog een kans krijgen om daar wat aan te gaan doen? We hebben nog steeds hoop dat uiteindelijk ook Frankrijk de grenzen open gooit over een paar weken. Zo niet hebben we er alle begri

Het mooie van de Krimpenerwaard, de oude polder waarin wij wonen is dat er geen snelweg en geen spoorweg door loopt, ook niet aan zijn grenzen. Best wel bijzonder als je bedenkt dat we hier midden in de drukke Randstad wonen. Vooral tijdens het wandelen wat nu veel doen is het een weldaad om stilte te kunnen horen als je diep in de polder loopt.  Het enige wat je als storend zou kunnen ervaren zijn de grote hoogspanningsmasten die in de polder staan. De een vind ze spuug lelijk, de ander mooi en strak. Bij mij is het wisselend, ik stoor me er vaak aan maar er zijn ook momenten dat ik het mooi vind in het landschap bijvoorbeeld als ik ze in een lange rechte rij zie staan in een vrijwel lege polder. Of zoals op deze foto's. Ze zouden zo een dansje kunnen maken op die hoge poten. Een beetje te veel fantasie?