De weersvoorspelling zag er voor gisteren wat beter uit, het zou in ieder geval tot halverwege de middag droog blijven. Uiteindelijk bleef het de hele dag droog, pas tegen de avond begon het te regenen. Dus die regenkleding in de fietstassen bleken overbodig maar ja, je kan er maar beter mee als om verlegen zitten.
De jam was te koop, prijsjes op de potten, het geld mocht in het emmertje maar het liefst had deze mevrouw toch een appje voor een tikkie.
Even gestopt om te kijken of er paddenstoelen stonden.
Prachtig mos was er in ieder geval genoeg te zien.
Veel spannends zagen we niet maar wel deze mooie zwammen.
Ons doel van vandaag was Radio Kootwijk, we zagen het gebouw al vanuit de verte liggen. Dit is de achterkant van het imposante gebouw.
Radio Kootwijk werd tussen 1918 en 1923 aangelegd op een
verlaten terrein op de Veluwe, zo’n 12 km van Apeldoorn. Radio Kootwijk zorgde
voor het eerste rechtstreekse radiocontact met Nederlands-Indië. Het
hoofdgebouw hoort tot de mooiste staaltjes van art deco in Nederland en is
terecht uitgeroepen tot Rijksmonument.
Om zendstation Radio Kootwijk te bouwen, moesten ingrijpende maatregelen worden genomen. Men moest het heuvelige zandterrein effenen, wegen bouwen en zelfs een spoorlijn aanleggen die tot 1947 heeft gefunctioneerd. Ook moest een speciale stroomleiding worden aangelegd vanaf de elektrische centrale in Nijmegen, met een onderstation in de buurt van Apeldoorn. Tegelijk met Radio Kootwijk werd in Indië een radiostation gebouwd, ten zuiden van Bandung. De afstand tussen beide stations was zo’n 12.000 km. Pas in 2000 zijn de laatste zendfuncties opgeheven.
De sculptuur boven de entree is erg symbolisch vormgegeven.
Je ziet twee vrouwen, luisterend, met de handen achter de oren. De één
Aziatisch, de ander Europees. In het midden een hoofd met open mond. Er komen
radiogolven uit, het symbool van communicatie. Oost met West verbonden.
En omdat het droog bleef hebben we in Otterlo nog een ijsje buiten kunnen eten.
Boerenijs, erg lekker.
Reacties
"Ja moeder, hier ben ik",
"Dag lieve jongen," zegt zij, met een snik
Hallo, hallo "Hoe gaat het ouwe vrouw"
Dan zegt ze alleen "Ik verlang zo erg naar jou"……en zo gaat het nog verder.
Je hebt het getroffen met het weer en er kwamen mooie foto’s en interessante uitlag tot stand.
Dankjewel voor het delen.
Het lijkt wel of ik onder een rots gezeten heb, want ik had nog nooit van Radio Kootwijk gehoord en moest Googlen wat een tikkie was, maar ik ben nu weer helemaal bij hahaha
Indrukwekkend.
Lie(f)s.