Oorlogsgebied

Mijn huis is een soort oorlogsgebied. Het puin rolt de trap af, grote bonken boven mijn hoofd, in de slaapkamer naast me wordt het plafond gesloopt, gaten worden in muren geboord en er wordt aangenomen dat ik onder dat alles rustig blijf, wat ik dan ook maar gewoon doe. Ondertussen verwachten de mannen wel op tijd eten en drinken want daar draaien ze op. Ook dat doe ik maar gewoon, ik krijg in die puinhopen nog steeds een fatsoenlijke maaltijd op tafel. Af en toe zoek ik een uuurtje rust in de tuin, ik ben het laatste stukje moestuin aan het omspitten. Mart zet ondertussen de nieuwe ramen in de grondverf, maandag komt de timmerman ze inzetten.