Ik had traditionele ouders en bijna alle kinderen in ons grote gezin werden naar de wederzijdse grootouders genoemd en daarna kwamen de namen van tantes en ooms aan de beurt. Zo kwam het dat ik werd vernoemd naar een zus van mijn vader, tante Martha. Als opgroeiend meisje vond ik die naam niet echt meer mooi, ik wilde wat moderners. Thuis hoefde ik natuurlijk niet aan te komen met zomaar een naamsverandering maar toen ik in de derde klas van de lager school zat deed zich een gelegenheid voor die ik met beide handen aangreep. Een nichtje van mij was blijven zitten en kwam bij mij in de klas. Zij heette ook Martha van Bohemen en was net als ik op 28 februari geboren, alleen een jaar eerder dus. De non die aan het begin van het schooljaar de namen van de leerlingen doornam concludeerden dat wij dan maar Martha I en Martha II moesten heten. Verontwaardigd ging ik staan en zei dat ik geen koe was en dat ik voortaan Marthy zou heten. En zo is het gekomen.
Ons dagelijks leven in Frankrijk en in Nederland
Reacties
Lieve groet
Ben reuze dankbaar dat het mijn roepnaam niet is geworden , want wat heb ik een hekel aan die naam .....
Roep ( ook ) altijd dat het een koeienaam is ( sorry voor diegene die het wel een mooie naam vinden )
Dus ik snap je actie helemaal , en je hebt een mooie naam gekozen !,
Ik ben ook vernoemd, naar mijn moeder die Alie heette (Alida). Ja, dat was heel gewoon.
Jij woonde toch in de Zwanensteeg? Mijn moeder had daar een vriendin wonen. Ida Schelvis. Kende jij dat gezin?
Ik ben nog steeds niet zo content met mijn naam, maar veranderen heeft geloof ik geen zin meer ;-)