De straten van mijn jeugd (3)

Evenwijdig aan de Voorstraat in Noordwijk-Binnen loopt de Offemweg, ook wel het Achterom genoemd, die tevens de grens vormt met de dorpskern en het bos van Huize Offem. Vlak achter de Offemweg, tegen het bos stond in mijn kindertijd nog een grote bunker, overgebleven uit de oorlog. Deze Offemweg, het bos en de bunker vormden ons speelterrein. Bussie trap met de hele buurt in de Offemweg, fikkie stoken in de bunker en appeltjes jatten in de boomgaard van de graaf. In het voorjaar plukten we snotnagels (wilde hyacinten) en narcissen in het bos. We hadden thuis genoeg bloemen, mijn vader kweekte bollen, maar het ging meer om de spanning om de jachtopziender achter je aan te hebben. Het bos was immers verboden terrein.

Wat verderop in de Offemweg ligt het terrein van de St. Jorisdoelen waar we 's zomeravonds in het gras lagen om te kijken hoe de notabelen de voetboog spanden om daarna te richten op de schietpaal. Als kind ervaar je dat allemaal als normaal, met het ouder worden besef je pas hoe een heerlijke jeugd wij daar gehad hebben.

Veel oude panden zijn afgebroken in de Offemweg, maar die waren dan ook niet zo bijzonder als op de Voorstraat. Wij keken vanuit onze slaapkamer uit op de proeftuin met gladiolen van Konijnenburg & Mark, een van de oudste en grootste bollenbedrijven uit de streek. Achter de tuin de grote loodsen met kisten waar we altijd in speelden, links het kantoor met daarvoor de mooie tuin met de vijver. Om die tuin was een laag muurtje met daarvoor een randje trottoirtegels, daar knikkerden we altijd. Dat alles staat er niet meer, er is een nieuwbouwwijkje verrezen.

Overgebleven zijn nog een paar huizen van bollenboeren, wat oude schuren en een paar mooie oude muren. Toen ik hier liep en ook later bij het bekijken van de foto's merkte ik hoeveel ik toch nog wist, allemaal verstopt in de krochten van mijn geheugen. Toevallig heb ik gisteren en vanmorgen twee broers aan de telefoon gehad en ik heb ze allebei aangeraden om dit rondje ook eens te gaan lopen. Zouden ze zeker doen, zeiden ze. Er liggen hier voor ons nog steeds mooie herinneringen.