Van een andere generatie

'Verkopen jullie geen blikken boenwas meer, Ad', vroeg ik aan de vorige eigenaar van onze supermarkt, die daar nog wel werkt en mij aan de kassa hielp. 'Dat zal toch wel' zei hij, 'wacht, ik vraag het even'. Er werd een jong vent bij geroepen die ook al jaren in deze supermarkt werkt en die alles van de voorraden weet. 'Blikken boenwas, bestaat dat dan' zei hij tot onze verbazing en keek ons vragend aan. Ik keek naar Ad, Ad keek naar mij en we schudden ons hoofd. 'Wij zijn duidelijk van een andere generatie' zei ik en ben lachend de deur uit gelopen. Gelukkig had Max, onze drogist nog boenwas in een blik.