Doorgaan naar hoofdcontent

Kerkhoven

Behalve ons begraafplaatsje telt ons kleine gehucht er nog wel een stuk of zes. Op de foto hier boven liggen er drie bij elkaar en op de onderste twee daarvan liggen nog vrij recente graven. Madame Chaussedent, onze oude buurvrouw is een jaar of acht geleden nog op haar eigen terrein begraven. Ik weet niet of het in heel Frankrijk zo is dat je op eigen grond begraven mag worden, heb het eigenlijk nooit ergens anders gezien maar hier in deze streek kom je veel van deze kleine kerkhofjes tegen, sommige heel oud en bijna overwoekerd maar weer andere met nieuwe stenen. Het zegt wat over het geloof van de mensen hier, overwegend protestant. Een katholiek wordt namelijk in geweide grond begraven en dat is dus een RK begraafplaats of een deel van een algemene begraafplaats. George Benefice was de laatste die in 1984 op ons terrein begraven werd. Negen jaar later kochten wij het huis met dit kleine kerkhofje.

Labels:

Reacties

Wieneke zei…
Gewijde grond is door een priester gewijd. Je weet wel: met de vatenkwast en plechtig gemompel en dat iedereen dan eerbiedig kijkt. Maar waarom zou een priester zo'n lief particulier kerkhofje niet wijden?
19 april 2016 om 18:10
Jeanne zei…
Ik kom altijd graag op begraafplaatsen. Ik weet niet wat dat is, maar het trekt op de een of andere manier.
19 april 2016 om 18:22
Marthy zei…
Als katholiek opgevoed persoon weet ik precies wat je bedoelt, Wieneke. Maar de katholieke kerk heeft altijd vreemde ideeën gehad over die gewijde grond. Een te vroeg gestorven kindje wat niet gedoopt was, iemand die zelfmoord gepleegd had, ze mochten allemaal niet in die gewijde grond. Engerds!
19 april 2016 om 18:57
Marthy zei…
Ik heb er ook beslist geen moeite mee, het is er zo vredig. Ons begraafplaatsje is mooi we besteden er veel aandacht aan.
19 april 2016 om 18:59
gewoonhannah zei…
Alle aarde kan gewijde grond zijn, ik bedoel, de aarde is gewijde grond. Daar hoeft niemand meer aan te pas te komen wat mij betreft! En wat bijzonder dat dat dus kan in Frankrijk; begraven worden in je eigen tuin. En dan ook nog in jullie tuin!
Groet Hannah
19 april 2016 om 19:18
Marthy zei…
Ik weet niet of het overal in Frankrijk kan, Hannah, maar hier mag het nog steeds. Begraven in eigen grond vindt de overheid in Nederland in principe ongewenst.
19 april 2016 om 21:02
Onliemie zei…
Vreselijk hé... en je wil niet weten hoeveel van hen intussen de viespeuk uithingen.
19 april 2016 om 21:52
Onliemie zei…
Dit is iets waarvan ik totaal niet op de hoogte was...Heb het ook nooit ergens gezien in Frankrijk. Heel speciaal zo'n hoekje in de tuin. Komt de familie nog wel eens langs met bloemen?
19 april 2016 om 21:54
Marthy zei…
De eerste jaren dat we het huis hadden werd er met Allerzielen nog weleens zo'n plastic bloemstukje op het graf van George en zijn vrouw gezet. Deze mensen hadden één zoon en die is jong gestorven en ligt ook op de begraafplaats.
19 april 2016 om 22:26
Lida zei…
Die oude 83-jarige Georges Victorin Benefice zou beslist trots zijn geweest als hij nu in de rondte had kunnen kijken over zijn geboortegrond.
19 april 2016 om 23:07
Marthy zei…
Hij was groentekweker op zijn grond, Lida, en en denk dat hij wel tevreden over ons zou zijn. Wij houden zijn tuinen netjes bij.
20 april 2016 om 08:01
Bertiebo zei…
Ja dat dacht ik ook, wat Lida zegt. Ik vind het heel bijzonder
20 april 2016 om 08:01
Marthy zei…
Ik had een vader die in Nederland bollen kweekte, bloemen en veel groenten en dan hier op onze plek een vorige eigenaar die groentekweker was. Ik moet aan beide vaak denken als ik hier zo bezig ben, Bertie, en dan hoop ik dat ze vinden dat ik het goed doe.
20 april 2016 om 08:06
Onliemie zei…
Die kijken van daarboven neer op dat mooie stukje Frankrijk en die zijn gewoon allebei apetrots!
20 april 2016 om 08:17
Onliemie zei…
Tja... plastieken bloemstukjes kan je wel missen natuurlijk. Wel triest dat die zoon niet lang heeft mogen leven.
20 april 2016 om 08:18
Marthy zei…
Hij had polio, die jongen en werd niet ouder dan 35 jaar. We vonden nog een paar houten krukken die ongetwijfeld van hem zijn geweest.
20 april 2016 om 08:55
Emie zei…
Wat een mooi blog en de nadere info die je op de reacties geeft, zegt nog meer over jullie liefde voor die plek. Fantastisch Marthy en Mart
20 april 2016 om 10:13
Marthy zei…
Nou Kris, daar krijg ik nou tranen van in mijn ogen.
20 april 2016 om 10:48
Marthy zei…
Dank je, Emie. Ja, in al die jaren dat wij hier nu zitten groeit onze liefde voor deze plek nog steeds en we zijn blij dat we er voor mogen zorgen.
20 april 2016 om 10:49
Vera zei…
In de Drome vorig jaar ook begraafplaatsjes op eigen terrein,net als de Ardeche.
20 april 2016 om 12:14
Vlimbouter zei…
Ik wandel graag rond op een kerkhof. Het is er zo rustig en vredig. In mijn hoofd maak ik dan verhalen over het leven van de mensen die er liggen.
Maar een kerkhof op je eigen grond? Dat heb ik nog nooit gezien. Het lijkt me heel fijn om je geliefden te begraven in je eigen tuin. Dan kan je hen nog elke dag een bloemetje brengen.
20 april 2016 om 13:02
Marthy zei…
Hé, in ieder geval op nog meer plekken in Frankrijk dus.
20 april 2016 om 13:35
Marthy zei…
Ik wil er zelf ook ooit wel een plekje krijgen.
20 april 2016 om 13:35
Sjoerd zei…
Begraafplaatsen zijn niet mijn ding, al die botten in je tuin...
20 april 2016 om 16:57
Marthy zei…
Nou Sjoerd, daar zit ik niet zo mee, maar of ik zelf de grond in ga.......
20 april 2016 om 17:12
In de weer zei…
Och, daar had ik nog nooit van gehoord. Complimenten hoor, jullie houden het mooi bij. Wanneer je zo'n huis en tuin met kerkhofje koopt ben je dan ook verplicht om ten alle tijden de nabestaanden toe te laten. Ik kan me zo voorstellen dat niet al die hofjes bereikbaar zijn ( als je bijvoorbeeld een afgesloten tuin hebt ) maar het is wel appart.
20 april 2016 om 21:39
Marthy zei…
Ik heb er eigenlijk nooit over nagedacht of ik de verplichting zou hebben iemand toe te laten, het is in ons geval waarschijnlijk ook niet van toepassing. Maar och, waarom zou je iemand weigeren een bloemetje op een graf te leggen.
20 april 2016 om 22:10
In de weer zei…
Nee, natuurlijk weiger je dat niet maar ik moest er zomaar aan denken omdat we van dichtbij zo'n situatie hebben. Want hier kun je de urn met As ook in de tuin zetten en soms is dat moeilijk omdat je niet spontaan daar een bloemetje kunt gaan brengen. Er moet dan altijd eerst een afspraak worden gemaakt ( meestal is dat ook wel weer leuk maar niet altijd )
21 april 2016 om 10:10
Mirjam zei…
Inderdaad wel heel bijzonder dat je op je eigen grond begraven kunt worden. En zo'n oud kerkhofje hou je dan natuurlijk wel in ere. Want er is altijd ergens een nabestaande die daar een speciale band mee heeft.
Liefs,
Mirjam
21 april 2016 om 16:26
Marthy zei…
Alleen al uit eerbied voor diegene die er begraven liggen zullen wij het nooit ruimen en altijd blijven onderhouden, Mirjam.
21 april 2016 om 16:57
Nana - Tartelette Maison zei…
Oh dat is speciaal. Heb ik hier in de Provence nog niet gezien.
23 april 2016 om 18:32
Marthy zei…
Voorlopige conclusie, het komt voor in de Ardèche en in de Drôme.
23 april 2016 om 19:19
Een reactie posten