Het is een dikke pil maar het is boeiend. De middeleeuwen komen helemaal tot leven, je ziet het allemaal zo voor je. Wat een gekonkel, verraad, afgunst, nastreven van eigenbelang en gemanipuleer! En dat op bisschoppelijk niveau. Terwijl koningen hun oorlog onderling uitvechten, hebben bisschoppen en graven veel te veel macht en invloed. Van gerechtigheid is niet of nauwelijks sprake en men kijkt niet op een druppel bloed meer of minder. Wat een harde tijd voor het 'gewone volk'. Zie dan maar eens een kathedraal te bouwen, wat heel interessant wordt beschreven. De kathedraal is er uiteindelijk gekomen maar is natuurlijk fictief. Volgens schrijver Ken Follett toont hij de meeste gelijkenis met de kathedraal van Salisbury, waarvan hieronder een foto.
Reacties
Als je er mee klaar bent, kan ik je van Follett ook nog de trilogie over de laatste twee eeuwen aanraden. Val der titanen / nacht van het kwaad / kou uit het oosten.
En de triologie van Jenny Glanfield over het Adlonhotel in Berlijn (Hotel Quadriga) vind je vast ook mooi.
Val der titanen vond ik niet verteerbaar, ik ben gestrand op 100 bladzijden voor het einde en voel absoluut niet de zin om het nog eens opnieuw te proberen.
Een beetje in hetzelfde genre: Pausin Johanna, van Donna Woolfolk Cross. Bij deze zie ik net als bij Pilaren van de aarde en Brug naar de hemel de tag "verfilmd" staan.
Het boek waar jij over schrijft, ga ik ook lezen. Bedankt voor de tip!
Fijne schrijver, zijn thrillers vind ik minder fijn om te lezen.
Een wandeling door de geschiedenis van Parijs aan de hand van de geschiedenis van twee families die elkaar door de eeuwen heen op elk gebied beconcurreren, aldus de beschrijving op het omslagblad.