Zegeningen

Eerste kerstdag, buiten is het somber. We zoeken de gezelligheid binnenshuis met lichtjes en kaarsjes aan. Vandaag geen bezoek, een rustige dag. Ik lees de laatste bladzijden van een boek over een jongen die opgroeit in het diepe oosten van Turkije. Wat een verschil met het leven hier, in een land dat behoort tot de rijke villawijken van de wereld. Stel je eens voor dat mijn wieg daar had gestaan of nog erger in een land in oorlog zoals Syrië. Hoeveel kansen hadden mijn kinderen, kleinkinderen dan gehad, wat voor leven hadden zij gehad?  'Laten we onze zegeningen tellen" zal ik morgen heel bewust weer zeggen als we met het hele gezin aan tafel zitten.

De foto nam ik afgelopen week in Amsterdam. Het is de kas van de Hortus Botanicus.