Het was niet echt bijzonder hoor, wat ik daar in een hoekje van de moestuin vond, maar ik was er blij mee. Ik had het er nota bene een paar jaar geleden zelf neergezet maar al lang weer vergeten, Ja, dat geheugen hè. Een stek van onze laurier struik was daar in dat hoekje in de vergetelheid geraakt doordat die uitwassende moeder mij het zicht ontnam op dat kleintje. En dat kleintje was ook al weer aardig aan de groei gegaan en kon ik scheuren in drie kleintjes. En die drie zijn keurig op pot gegaan, staan tegen de zuidmuur van het huis te genieten van de zon en worden door mij iedere dag even liefdevol toegesproken.
Want het is de bedoeling dat minstens een van deze kleintjes in de toekomst een boompje gaat worden zoals op de foto hieronder. Dit was ooit een stek van onze grote laurierstruik die buurvrouw Marie-Christine van mij kreeg. Ik raadde haar aan om telkens alle uitlopers op het stammetje weg te knippen. Is het geen leuk boompje geworden? Nou, dit wil ik ook en ik weet er zelfs al een plek voor. Maar daar durfde ik de stek nog niet te zetten, eerst maar even een mooie kluit gaan vormen in de pot. Voorlopig heb ik er drie, dus de kans is groot dat het gaat lukken.
Reacties
Ennuh.........houd je de temperatuur in de gatenn??!!e météo geeft voor donderdag mogelijk sneeuw hier: het moet niet gekker worden!
Ik kijk er al heel erg naar uit om die deze zomer met eigen ogen in het eggie te gaan zien...
Liefs,
Mirjam
Zo´n zin in...
xx