Kinderen in een restaurant

We hadden laatst een leuk gesprek met een ouder echtpaar in ons favoriete restaurant in St. Pierreville. Monsieur vertelde trots dat hij al tachtig was, zijn vrouw twee jaar jonger. Nou, ze zagen er nog patent uit. Hij zal toch hard gewerkt hebben want hij vertelde dat hij fruitkweker was geweest in het Eyrieux dal. Heerlijk om mensen van zulke leeftijd nog lekker te zien zitten genieten van hun maaltijd en flesje wijn.
Dan wil ik nog even vertellen over de mensen aan de andere twee tafels in de serre waar wij zaten. De vierpersoonstafel werd bezet door opa, oma, dochter en schoonzoon en het tweepersoons tafeltje door de kleinkinderen van zo ongeveer vier en vijf jaar oud en daar gaat mijn verhaal over. Die kleintjes hebben daar ruim tweeëneenhalf uur aan tafel gezeten zonder ook maar een beetje vervelend te worden. Het jongetje zat met zijn autootjes te spelen, het meisje zat lief te kleuren. Halverwege kwamen hun borden met een stukje vlees, wat groenten en patatjes. Oma en mama stonden op en sneden het vlees en zonder een kik te geven werd er vervolgens een groot deel van het bord leeggegeten. Toen de ouderen klaar waren met de hoofdgang werd er even een klein wandelingetje gemaakt met mama en toen schoven ze weer aan voor het dessert, de kinderen kregen een ijsje. Natuurlijk hebben we dit voorbeeldige gedrag van kinderen in restaurants in Frankrijk al meer meegemaakt, maar dit waren nog wel erg jonge kinderen. Het zit in de cultuur. Fransen houden van eten en zitten lang aan tafel, vooral met de zondagmiddagmaaltijd. Het zijn ook restaurantbezoekers en dan graag met de hele familie, dus de kinderen leren al vroeg netjes aan tafel te blijven zitten. Het blijft voor ons nog steeds een verademing om op die manier in aanwezigheid van kinderen in een restaurant te zitten.